Sınıf Öğretmeni Olmak

Eğitim fakültesini  heyecanla ve büyük umutlarla bitiririz hepimiz.Kep attık mı tamamdır artık.Eğer sınıf öğretmeni isek aklımıza güzel bir okulda öğrencilere ders verip onlara bütün birikimimizi aktarmak heyecanı düşer.Artık hazır bir şekilde tam atanacağımızı beklerken işin rengi biraz değişir.KPSS denilen bir sınava sokarlar sizi..Sınavda büyük bir başarı gösterirsiniz ve bunun ödülü olarak mükemmel bir birleştirilmiş köy okuluna tek başınıza atanırsınız.Bir bakıyorsunuz okulunuzun öğretmeni,müdürü,hademesi sizsiniz.Lojmana geçersiniz ve her tarafı temiz(!)dir hiç de fare bulunmaz (!) yeni evinizde.İlk gece uzun uzun düşünüp yatarsınız.Sabah erkenden horozların ötüşüyle kapınız çalar.Tertemiz bir gülümsemeyle bir çocuk elindeki bir tas sütü uzatır size.Siz de gülümsersiniz.Okuldaki öğrencilerle tanışmak için okula gidersiniz.Okul dediğimiz de tek sınıflı bir oda.Bütün sınıflar yan yana dizilmiştir orda.Birinci sınıftakilere yaklaşırsınız ve birinin adını sorarsınız.Eğer şanslıysanız Türkçe biliyordur ve bu sizin işinizi çok rahatlatacaktır.Eğer bilmiyorsa o zaman işaret dilini kullanacaksınızdır bir süre.Köy içinde muhtarla beraber köy yönetiminde bulunur herkesin akıl hocası olmuşsunuzdur artık.Herkes size danışır ve öyle hareket etmeye başlamıştır.Lojmana geçer elektrik kesilmesin diye dua edersiniz.Günlük suyunuzu taşırsınız.Eğer evde suyunuz varsa kışın donmasın diye çeşmeyi açık bırakırsınız.Artık işi öğretmenliği öğrenmişsinizdir.Akan çeşmeyi nasıl tamir edeceğinizi,çatıya çıkıp bacayı temizlemeyi,kırılan camı değiştirmeyi,bozulan kapıları düzeltmeyi,kar yolu açmak gerektiğini,soba yakmasını,duvarları onarmayı,boya yapmasını ve aklınıza gelen her şeyi yapmayı öğrenmişsinizdir.Size doğrusunu söyleyeyim.İşte o zaman öğrenirsiniz öğretmenliğin ne olduğunu.O zaman öğrenirsiniz sağlığın eğitim öğretimden önemli olduğunu.Zamanın geçmesini beklersiniz ve o beklediğin zaman gelmiştir.Artık ordan uzakta memleketinize dönmüşsünüzdür.Geride ne mi kaldı?Unutmayı istemeyeceğiniz binlerce hatıra..Ve zaman geçtikçe sizi unutmayacak bir köy…
Yazan: Adnan B.
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

ne güzel anlatılmış yahuuu... buruk bir tebessüm beliriverdi dudaklarımda.

zor ve güzeldir sınıf öğretmenliği

bu sene bıktım...bıktırdılaarrr...

aynen öyleeee....

Saf duygularla seven öğrencilerin her gün yeniden keşfedilmeyi bekler...

Herseye Rağmen Cocuklarımın Gözündeki O Isıltı Bütün Sıkıntılarımı Unutturuyor... Canım Ögrencilerim.. Mesleğimi De Cocuklarımı Da Cok  Seviyorum...

Dünyanın en güzel mesleklerinden biri olarak görüyorum.Özellikle sınıf öğretmelerini CAN SUYU gibi görüyorum.

Marangoz olarak görüyorum. tabi ki teşbihte hata olmaz.
Çok zor bir iş hiç okuma yazma bilmeyene bişeyler öğretiyoruz var mı daha ötesi...

öğrencilerimin çalışma azmini ve saf sevgilerini görünce güzeldir öğretmenlik ama çevredeki ilgisiz şahıslar ve yıldırmalar beni çok yordu özellikle bu sene çokkkkkk çektim ...

Çocukların gözündeki ışığı görebilmek, hiçbir kan bağı olmayan bir vatan evladına yavrum diye sarılabilmektir.. Bazen hüzünlenip bazen kızmak disiplinin yanında o tertemiz kalplerine sevgi ırmağını bağlamaktır..  sınıf öğretmenliği..

İlk göreve başlayacağımda Muş'u aradım. Göreve ne zaman başlayacağımı bilmediğim için. Ağustosun sonuydu. Karşımdaki bay bana "Hocam ne zaman geleceksiniz, biz de sizi bekliyoruz" dedi sıcacık. İçimden kuşlar uçtu Muş'a doğru.
Giderken ağladım...
Üç sene sonra gelirken yine ağladım...
Eğitim fakültelerinde önce soba yakmasını, tulumbadan kaçan suyun geri çıkarılmasını öğretmek lazım. İyi odun nasıl alınır? Lojman nasıl badanalanır?
Türkçe bilmeyen öğrencilerle iletişim nasıl kurulur? Bit nasıl bir şeydir, bitlenmişsen ne yapmalısın?
Önce bunlar öğretilmeli. Öğretmenliği çocuklarla birlikte öğrendik. Çok kere sınıftan çıkıp okulun arkasında oturup ağlarken buldum kendimi. Teselliyi yine benim gibi acemi arkadaşlarım verdiler. Hepimiz  oradaki çocuklarla büyüdük ve geliştik.

ilk görev yaptığı yeri benimseyip adını kendi adının yerine kullanabilmektir.Orda kendini bulmaktır.

 ;Dsınıf öğretmeni olmak; anne olmak, doktor olmak,boyacı olmak, tamirci olmak, psikolog olmak,bilgisayar uzmanı olmak, temizlikçi olmak, hamal olmak, ondan sonra da evrak memuru olmak, iyi fotokopi çekmek ve iyi ders anlatmak demektir.....

Dünyanın en güzel mesleklerinden biri olarak görüyorum.Özellikle sınıf öğretmelerini CAN SUYU gibi görüyorum.

 " Can suyu " ne kadar güzel bir tesbit. Teşekkürler.