Sınıf Öğretmeni Olmak

birde çuna dikkat etmişimdir uzun süredir.. eğer öğrenci kötüyse branş öğretmen sahiplenir ama kötüyse sahiplenmez.. ama sınıf öğretmenleri öyle değil.. iyisiyle kötüsüyle sahiplenirler hep..

birde çuna dikkat etmişimdir uzun süredir.. eğer öğrenci kötüyse branş öğretmen sahiplenir ama kötüyse sahiplenmez.. ama sınıf öğretmenleri öyle değil.. iyisiyle kötüsüyle sahiplenirler hep..

Branş öğretmenlerinin çoğu bunu hep yapıyor öğretmenim. Öğrenci iyiyse sorun yok ama değilse sınıf öğretmeni kötü. İhale bizlere kalıyor: Meyvesini başkası yer derken bunu anlatmaya çalışıyordum.

 Çocuk ana kucağından korkarak çıkar gelir okula.Sınıfta öğretmene anasının eteğinin arkasından bakar.Elinden tutar,kendine çekersin.Seversin,okşarsın kuşağı çözülür bağlarsın,burnunu silersin,düşünce dizini ovar gözünün yaşını silersin.Sonra arada öyle bir bağ kurulur ki ,sen öğrenci gözünde herşeysindir.
 Hepsini ayrı ayrı düşünürsün,hepsi için emek harcarsın.Sabah getirdiğin ışığı,enejiyi,bilgiyi,sevgiyi paylaştırırsın,akşama tükenirsin.Ertesi gün tekrar,ertesi gün tekrar.
  Sınıf öğretmeni olmak anlatılmaz yaşanır.

Branş öğretmenlerinin çoğu bunu hep yapıyor öğretmenim. Öğrenci iyiyse sorun yok ama değilse sınıf öğretmeni kötü. İhale bizlere kalıyor: Meyvesini başkası yer derken bunu anlatmaya çalışıyordum.

hocam bu sözlerinizin üstüne şu şiir aklıma geldi

Ben bir gülüm, sen bahçıvan;
Çok açarsam eser senin,
Mis kokarsam hüner senin
Ama bir de soldurursan
Günah senin, günah senin öğretmenim..

Ben elmasım, sarraf sensin
Pırlantaysam, emek senin
Parlıyorsam yaldız senin
Ama bir de parçalarsan
Kırık senin, kırık senin öğretmenim..

Sınıf Öğretmenliği Güllere ADANMIŞ bir ömür gerçekten..

Güllere Adanmış Bir Ömür...

Güllere adanmış bir ömür bizimkisi, gonca güllere…
Camdaki buğudur çocukların öfkesi
Aynadaki suretimdir yarınlara yansıyan ışık.
Ziller vuslattır yürekleri birbirine bağlayan.
İçimdeki çocuğun gözyaşları çağlayan
Gonca güller yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ...

Süzülen kanadıyım tutsak yüreklerin
Eriyen mum misali yandıkça aydınlanır ufuklar
Keskin bir ışığım karanlığı delen
Bir çığlığım Edirne’den Kars’a yankılanan
Benden doğar akarsular ve güneş.
Fesleğenler yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ...

Şehrin uğultusunda sükûnetim,
Karanlıklar içinde ürkek bir ay ışığı
Harmanlanmış sevgiyim yüreklerde
Duayım göğün yedinci katında kabul bekleyen
Umuda bakan gözlerin mavisiyim
Sardunyalar yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ...

Bir sabah rüzgârıyım, püfür püfür esen yel
Aklım Yunus, kalbim Mevlâna’dır benim
Hicran ateşine bir damlacık su
Anadolu bozkırında açan kardelen
Gönül ummanlarına akan sel
Karanfiller yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ...

Şiirler, masallar, kırık dökük hikâyeler geçer düşlerimden
Göğümde parıldar, büyür yıldızlar
Çatlamış yüreğime rahmet yağmurları yağar
Çorak tarlalara güller dikerim, boynu bükük güller
Derede, tepede, kırda izim var
Yaseminler yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ...

Bir demet gülüm kırık vazolarda solmaya mahkûm
Toprağa düşen buğday tanesiyim
Bire bin veririm hoyrat rüzgârlara rağmen
Sonsuzluğa açılan yelkenliyim açık denizlerde
Çiçekler kokusunu alır benden
Menekşeler yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ..

Mecnun’un kalbinde yanan sevda ateşiyim
Serçelerin sırtına binse de develer,
Düşmanıyım umarsızlığın, irfan bayrağıyım ben
Kokuşmuş eylüllerde gönüllü umut taciriyim
Kanım kılcal damarlarında gezer gençliğin
Şebboylar yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ..

Kalemdeki mürekkep alın terimdir
Koca dünya kaybolur avuçlarımda
Gökyüzüne salınan uçurtmayım ben
Kır çiçeklerinde üşüyen şebnem
Ağıyı bal eyleyen Eyüp’ün sabrı
Çiğdemler yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ...

Yanık bir ezgiyim hasret türkülerinde
Malazgirt’te paslı bir hançer, Patnos’ta yalnızlık
Safranbolu’daki ahşap evin sofasıyım
Tokat’ta genç kızların kırdığı acı tütün
İdare lambasında titreyen loş ışığım
Gelincikler yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ...

Anadolu yollarında kağnılar benden geçer
Irmakları besleyen kaynak benim
Yarının türküsünü söyler dudaklarım
Toprak kokar minik elleri çocukların
Ben ki yüce dağ başında sönmeyen ateş
Sümbüller yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ...

Ağrı Dağı’nda tipi, Bolu Dağı’nda gürgen
Gelinlik bir kızın sandığındaki çeyiz
Parmaklıklar ardında bekleyenlerin düşü
Garip bir köylünün ayağında yırtık çarık
Öğrencinin elinde bembeyaz tebeşirim
Gülhatmiler yetiştiren bahçıvanım ben
Yani öğretmen! ...

Gözlerde parlayan nur, şairin dilinde söz
Cerrahın elinde neşter, âlimin hokkasında mürekkep
Karanlığa yakılan mum, kanayan yaraya merhem
Dede Efendi’de yarım kalmış şehnaz bir şarkı
İnsanlığın ilk babası cennetten kovulmuş Âdem
Bin bir renkte açan çiçek, her bir güzel şeyim ben
Yani öğretmen! ...

Öksüzlere sıcak kucak, ezilene çelik bilek
Zalime saplanan kılıç, susayana soğuk pınar
Şeytanın yanında melek, dudaklarda kutlu dilek
Hâkimin kalbinde vicdan, mahkûmun içinde umut
Garibanın tutan eli, âşığın sazının teli
Misk ü amber kokan öpülesi elim ben
Yani öğretmen! ...

Mustafa Nihat Malkoç

özverili olmak

hem anne ,hem baba olmak.

300 puandan aşağı tayin isteyememektir:)

Önce beyin cüzgecinden malzemeyi eler.Katışıksız hale gelince sevgi hamuru ile yoğurur.Her türlü olumsuzluğu bile bile çabalar,çabalar.....Ürününü görmese de hep iyi olacağını umut eder.ÇAMURUN İÇİNDE GÜL YETİŞTİRİR öğretmen.Umut taşıyan,sevgi taşıyan,barış taşıyan güvercinler olup uçurur sonsuzluğa....

harika bir şey

300 puandan aşağı tayin isteyememektir:)

hocam zaten boyumuzun ölçüsünü aldık. 300 ü görene kadar tayin başvurusu bile yapmıycaz...
sınıf öğretmeni olmak... kaderine boyun eğmektir...

ayrıcalık

zor iş...