Sinir Krizi Geçirdiğim An

öğretmenlik değil ya çile... kaymakam olay bu kadar büyümesine rağmen hocam sen kal orda ben köylülerle görüşcem dedi... canımız bu kadar kıymetsiz işte...öğretmene kimse sahip çıkmıyo...bütün köylerdeki öğretmenleri merkeze aldılar ben burda çok başarılı olmuşum bahanesiyle beni köyde bıraktılar. adalet bunun neresinde?başarılıysam da bundan sonra başarı falan kalmaz bu olaylar yaşandıkça...

merkeze alınmak için BAŞARISIZ olmak gerekiyor bu ülkede maalesef

hocam aynı fikirdeyim sonuna kadar haklısınız ama ben daha kötü durumdayım.geçen sene boyunca sürekli okula yardımlar getirttim üç kez yepyeni bot dağıttım kıyafet de cabası...velilerime 1 kalem dahi aldırmadım hepsini temin ettim hala geçen seneden kalma kırtasiye malzemem var o da yetmedi sosyal yardımlaşmadan para yardımı getirttim bunlara karşılık bugün bi velim öğrencileri dövmüşüm iddiasıyla okula gelip beni dövmeye kalkıştı ilçe mem gittim kaymakamla görüştük jandarmaya dilekçe vercem mahkemeye taşıycaz olayı nankör bunlar ne yaparsak yapalım yaranamıyoruz.

gerçekten hocam dövmezsin niye dövmedin derler dövüncede milli eğitimde şikayet için sıra beklerler.zaten ben bugün toplanıda bunu da dile getirdim.ben çocuklarınızı deövemem dedim.dövünce de milli eğitime gidip hoca çocukları dövüyor dersiniz dedim.ama nafile hocam hakkaten çok mu fedakarlık yaptık ta ondan mı bu yaşadıklarımız bilmiyorum.Allah kolaylık versin hepimize ve d bolca sabır.

a.badem

kimisi böyle diyor, kimiside çocuğu okula dövesiniz diyemi yolluyoruz diyor. hemde köyde...

evet Hocam istisnada olsa bazen böyle oluyor.
keza öğrencinin eve aksettirdikleri de çok önemli.

veli öğrencinin uyarılmasına kızmaz tabii ama,,

bir arkadaşım çok yaramaz öğrencisinin yavaşça kulağını çekip tam 2 dakika tek ayakta beklettirmiş.

öğrencide evde ağlayarak öğretmen 20 tane tokat 2 tane tekme attı ve tam 1 saat tek ayakta bekletti demiş.

velide ertesi gün Hocaya hesap sormaya gelmiş.
ne demişse boş.
sonunda öğrencilere sordurmuş.
ve doğru anlaşılmış....

Bugün veli toplantısı yaptım.Bütün velilerim gelmişti orada bi sıkıntı yok.Toplantıya başladık.Birleştirilmiş sınıf okutuyorum.Okulumun binasını çok kötü bi halden iyi hale dönüştürdüm.Öğrencilerin okuma yazma oranlarını artırdım.Fakat insanlara iyilik neden yaramaz anlayamam.iyi olan hep kaybeder mi?genelde çocukların sıkıntılarını kendim halletmeye çalışırım.ilk geldiğim yıl bi toplantı yapıp isteklerimi sıralamıştım lakin hiç bi yol katedemedik.ama bu sene toplantı yapıp açtım ağzımı tabiri caizse.velilerden biri demez mi sen bunları(öğrencileri)çok rahat alıştırmışsın,senden çok yüz alıyorlar,bunları biraz daha sıkıla.bizim zamanımızda biz öğretmenden çok korkardık.dayak at. sopayı getir masana koy gerekirse döv.kafayı yedim.bende benim dayak atmamın mümkün olmadığını dayağın çocukları daha da kötü bi hale getirdiğini söyledimç.çok sinirlendim dayak atmış lafa bakın ya.toplumumuzda şiddet öyle bi yer edinmiş ki.dayak atan ,kızan çok iyi disiplinli bi öğretmen,güler yüzlü öğretmen değil ama.bende sizin çocuklarınızı sizin gibi bende dayakla eğitemem deyip bastım veryansını.yani yaptığım toplantıyla yine havanda su dövdüm.ama en azından konuşup içimi rahatlattım.yani dayakçı öğretmen mi olalım ya?_?

hocam inanın bu sadece sizin başınızda değil...her yerde var..hoca döv bunları döv...bu mantık her yerde var...ama inanın bir fıske vursanız anında yanınızda biterler...aman ha siz gene işinizi yapında çocuklara vurmayın...bırakın onlar sabaha kadar konuşsun...

Sevgi öğretmenim....
Eski bir tapınak yazıtından alıntı belki yol gösterir.Üzme kendini......

"Kaybetmeyi ahlaksız bir kazanca tercih et. İlkinin acısı bir an,ötekinin vicdan azabı bir ömür boyu sürer. Bazı idealler o kadar değerlidir ki, o yolda mağlup olman bile zafer sayılır. Bu dünyada bırakacağın en büyük miras dürüstlüktür.
Yılların geçmesine öfkelenme; gençliğe yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe. Yapamayacağın şeylerin yapabileceklerini engellemesine izin verme. Rüzgârın yönünü değiştiremediğin zaman, yelkenlerini rüzgâra göre ayarla. Çünkü dünya, karşılaştığın fırtınalarla değil, gemiyi limana getirip getiremediğinle ilgilenir. Ara sıra isyana yönelecek olsan da hatırla ki, evreni yargılamak imkansızdır. Onun için kavgalarını sürdürürken bile kendi kendinle barış içinde ol."

öğretmenlik değil ya çile... kaymakam olay bu kadar büyümesine rağmen hocam sen kal orda ben köylülerle görüşcem dedi... canımız bu kadar kıymetsiz işte...öğretmene kimse sahip çıkmıyo...bütün köylerdeki öğretmenleri merkeze aldılar ben burda çok başarılı olmuşum bahanesiyle beni köyde bıraktılar. adalet bunun neresinde?başarılıysam da bundan sonra başarı falan kalmaz bu olaylar yaşandıkça...

aynen hocam.beraber atndığımız arkadaşların hepsi merkezde görev yapıyor.üstelik başarılı ve idealist olmayanlarda var aralarında ama ağızları iyi laf yapıyor diye yani kendi reklamaların iyi yapıyorlar diye merkez müdürleri tarafından kendi okulların istedildiler.eh bizde hak hukuk diye diye kaldık yerimizde.onu bırakın hakkımızla dahi yer değiştiremedik.il içi yer değiştirmede sıraların durdurulması tam bi talihsizlik odu benim için
n

Sevgi öğretmenim....
Eski bir tapınak yazıtından alıntı belki yol gösterir.Üzme kendini......

"Kaybetmeyi ahlaksız bir kazanca tercih et. İlkinin acısı bir an,ötekinin vicdan azabı bir ömür boyu sürer. Bazı idealler o kadar değerlidir ki, o yolda mağlup olman bile zafer sayılır. Bu dünyada bırakacağın en büyük miras dürüstlüktür.
Yılların geçmesine öfkelenme; gençliğe yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe. Yapamayacağın şeylerin yapabileceklerini engellemesine izin verme. Rüzgârın yönünü değiştiremediğin zaman, yelkenlerini rüzgâra göre ayarla. Çünkü dünya, karşılaştığın fırtınalarla değil, gemiyi limana getirip getiremediğinle ilgilenir. Ara sıra isyana yönelecek olsan da hatırla ki, evreni yargılamak imkansızdır. Onun için kavgalarını sürdürürken bile kendi kendinle barış içinde ol."

çok haklısınız hocam.ama inanın bugün o kadar doldum ki.bir an evvel eve gelip sizlerle bu durumu paylaşmak istedim.gerçekten yazdıklarınız çok iyi geldi bana.en azından bunların sadece benim başıma gelmediğini anladım

Bizde maalesef öğrencilerimize yüksek sesle bile konuşamıyoruz,psikolojileri bozuluyormuş...Soluğu milli eğitimde alıyoruz....

Bizde maalesef öğrencilerimize yüksek sesle bile konuşamıyoruz,psikolojileri bozuluyormuş...Soluğu milli eğitimde alıyoruz....

ne yaprsak yapalım hep suçu bizde buluyorlar.kafamızı rahat bıraksalar da bizde sadece kendimizi eğitime adasak

hocam memurlar nette benzer bi olay okudum az önce...cidden bu insanlar eğitimden anlamıyor benim burda ne işim var....çok sevdiğim öğretmenlik mesleğimden 3. senemde vazgeçtim...başka iş bakıyorum en azından memuruna sahip çıkan bi kurum...

milli eğitim dışında kaln bütün kurumlar memuruna sahip çıkıyor.ama biz öğretmenler hep yetim kalıyoruz.sözlerimiz hep yarım kalıyor

  Sevgi öğretmenim öncelikle geçmiş olsun bu tatsız andan dolayı. Ama şahsi kanaatim canınızı sıkmamanız yönünde. Aynı tavırlarla ben de ilk karşılaştığımda aynen sizin gibi günlerce kafama takıyor nerde yanlış yaptığımın muhasebesine oturuyordum. Oysa hiç gerek yok. Bildiğiniz yoldan şaşmamak gerek. İşte öğretmenlik mesleğini yücelten biraz da bu sıkıntılara göğüs germek sabır testisini kırmadan su içmek değilmi bu pınardan.

  Herkes bilmez öğretmenim sevgiyi. Sizin yüreğinizdeki sevgiyi herkes hissetmez, çehrenizdeki sevgiyi görmez hatta adınızdaki sevgiyi bile söylerler de işitmezler bazen. Çünkü onlar hiç tatmamışlardır belki de bu masum ve saf duyguyu.

  İşte onlara bu duyguyu keşfettirecek sizin tarifsiz çileniz olacaktır. Yüreğinde sevgiyi kaybetmiş gönüllere siz yeniden sevgi tohumları ekeceksiniz. Eğer tutmazsa tohum; bırakın siz değil o yürek utansın. En azından o minik yürekler öyle olmayacak. Onlar bizim bir Sevgi öğretmenimiz vardı derken gözbebeklerinde açacak sevgi çiçekleri. İşte sizin bayramınız o gün olacak.

  Hani derler ya hiç bir başarıya çiçekli yollardan gidilmez diye... İşte bizim yolumuz da bu. Ayağımıza batan dikenler canımızı acıtsa da yarın ardımıza baktığımızda gül kokulu yavrularımızı görmek sanırım o incinen yüreklerimize merhem olacak.

  Bu kutlu yolda başarılı olacağınıza tüm kalbimle inanarak size başarılar diliyorum.

  Çileniz kutlu olsun...

   Saygılarımla...

sevgi hocam yazdıklarınızı okuyunca geçen sene yaptığım veli toplantısı geldi aklıma...inanın ne doğu ne batı hiç fark etmiyor zihniyet aynı..bu seferde yapmaya kalktım ama kimse gelmedi fındık topladıkları için..
veli öğretmene döv hoca der ama azıcık bişey diyecek olsan vay efendim sen benim çocuğu dövmüşsün olur...
o yüzden üzmeyin kendinizi sabredin...inanın çekilen çilelerin bu dünyada olmasa da ahirette muhakkak karşılığı alınacaktır...

hocam nankörlük dizboyu.. Allah sabır versin hepimize...

hocam aynı fikirdeyim sonuna kadar haklısınız ama ben daha kötü durumdayım.geçen sene boyunca sürekli okula yardımlar getirttim üç kez yepyeni bot dağıttım kıyafet de cabası...velilerime 1 kalem dahi aldırmadım hepsini temin ettim hala geçen seneden kalma kırtasiye malzemem var o da yetmedi sosyal yardımlaşmadan para yardımı getirttim bunlara karşılık bugün bi velim öğrencileri dövmüşüm iddiasıyla okula gelip beni dövmeye kalkıştı ilçe mem gittim kaymakamla görüştük jandarmaya dilekçe vercem mahkemeye taşıycaz olayı nankör bunlar ne yaparsak yapalım yaranamıyoruz.