Siz Nasıl Bir Öğrenciydiniz?

arkadaşlar bazen kendi öğrencilik yıllarımla şimdi kendi yetiştirdiğim miniklerimi kıyaslıyorum da....
Biz öğretmenimizin gözünün içine bakardık....
bir kere kaşlarını çatsa ya da azarlasa yerin dibine geçerdik.hatta ağlayanlarımız olurdu...
öğretmenimize saygı duyardık ve bu asla korkudan kaynaklanan bir saygı da değildi.o varken de yokken de sayardık onu....
ödev yapmadan karşısına çıkmaya cesaret edemezdik, gözünden düşmekten korkardık çünkü....
fark ediyorum da bazı zamanlar aynı ilkokul öğretmenim gibi bakıyor,gülümsüyor,azarlıyorum....meslek hayatımda öğretmenimi model almışım kendime....
öğrencilerimizin minik kalplerinde, bizde iz bırakanlar gibi iz bırakmak ümidi ile...

Ben pek başarılı olmayan aslında, başarılı olmayan demeyelim ders çalışmayı sevmeyen bir öğrenci idim...Ama en son FİNALİ iyi kapattım:)

Peki okuldaki,veya üniversitedeki başarı öğretmenliğimizin nasıl olduğunu gösterir mi???Birden aklıma bu soru geldi.Belkide pek başarılı bir öğrenci olmadığım için...

humeyra7 öğretmenim bence -istisnalar kaideyi bozmaz- her çocuk öğrencilik yıllarında, büyüyünce ne olacağını belli ediyor....

dersi derste dinleyenlerdenim. sınıf arkadaşlarım sınavlara evde harıl harıl çalışırken ben çalışmazdım. ama yinede onlardan yüksek not alırdım.

ilkokuldaki öğretmenim bebamın üniversiteden arkadaşıydı,hep beş verirdi karneme.ben de hiç çalışmazdım

ortaokulda öğretmen değişince çalışmak zorunda kaldım,bir daha da kimse durduramadı

sözel derslerde başarılı, sayısal derslerde başarısız bi öğrenciydim. öyleki lisede tarih 5 düşerken geometri 0 düşmüştü... ta ki lise bitene kadar böyle gitti.. liseyi bitirdiğimde matematik adına dört işlemden başka bişe bilmiyordum.. üniv hazırlıkta biraz gayret ederek 20 matematik yapmama ve üniversiteye gitmeme neden oldu.. biraz da küçükken matematik fobisi oluşmuştu bende.. bu nedenle öğrencilerime matematiğe karşı sempati oluşturmaya çalışıyorum..

sözel derslerde başarılı, sayısal derslerde başarısız bi öğrenciydim. öyleki lisede tarih 5 düşerken geometri 0 düşmüştü... ta ki lise bitene kadar böyle gitti.. liseyi bitirdiğimde matematik adına dört işlemden başka bişe bilmiyordum.. üniv hazırlıkta biraz gayret ederek 20 matematik yapmama ve üniversiteye gitmeme neden oldu.. biraz da küçükken matematik fobisi oluşmuştu bende.. bu nedenle öğrencilerime matematiğe karşı sempati oluşturmaya çalışıyorum..

ben de başarılı olmama rağmen orta okuldaki matematik öğretmenimin tavırları nedeniyle dersten nefret etmiştim.öğrencilerim nefret etmesin diye elimden geleni yapıyorum...

dersi derste dinleyen hırslı bir öğrenciydim...okumak zorunda olduğumun  bilincinde idim....

Sessiz, sakin, dersi derste dinleyen ama derinden ilerleyen bir öğrenciydim.
Ama hep gülerdim...(Hala da gülerim ya...)
Sırf gülmem yüzünden çok dışarı atılmıştım derslerden...

ben de matematiği sevmememe rağmen başarılı bir öğrenciydim.ben de öğrenclerime öyle bir sevdirmişim ki en sevdikleri ders matematik ,en başarısız oldukları ders matematik

biz öğrenciydik
şimdikilere bakıyom da
nerde o eski öğrencilerrrrr

Ben çok çalışkan ve terbiyeli bir öğrenciydim..Öğretmenim beni çok severdi..Fakat matematiği sevmezdim ve bazen anlamakta zorluk çekerdim ve öğretmenim çok üzülürdü nasıl yapamazsın diye:)

çalışkanlık haksızlık karşısında hakkını arayan ,yerine göre asi olabilen bir öğrenciydim.

ilkokulda içine kapanık ama başarılı, gölgesinden bile korkan ürkek bir öğrenciydim.saygılıydım ve öğretmenimi çok severdim.

Sessiz biriydim.Ama çok çalışkandım.1.sınıfta çarpım tablosunu tamamen bilirdim.