Sosyal Suçluyum.

             Sosyal Suçluyum
daha ögle yemegini yeni yemiştik
oyun odamızda küçük haytalıklar yapıyorduk
sonra bi an durdum
annemi gördüm kitap okurken
sıcaklığını hissettim belkide
aradı ellerim sıcak bir annenin elini
kendi kendime düşünmeye başladım
Ahmet dedim anneler dayanamz evlatlarına
gitsene annenin yanına karşında duruyor ya
oturmuş ya herzamanki tekli koltuğuna
bak eline de bitane kitap almış
sokulsana annene
gitsene yanına
anne seni seviyorum desene
kalktı yerinden Ahmet
küçücük bedenindeki
kocaman yürekle
giderken annesinin yanına
kafasından geçiriyordu
öz olmasa bile anne diyordu
adımlarını küçük küçük attı.
yaklaştı anne sandığı bakıcısına
kocaman olmuş kabarmış yüreği
bendeninden taşarken
ağzından bu kelime mi dökülcekti
bunu mu duycaktık
sana geldim anne işte
NE OLUR ANNE BENİ SEVSENE...
bakıcısının Ahmet kadar yüreği kabarmamıştı
patlattı tokatı ahmetin ensesine
git yerine otur usluca diye
küçük küçük attığı adımlarla gitti yerine
Ahmet yine de seviniyordu
annesi ona dokunmuştu ya işte
Ahmetin kalbi ağlasa da
yüzü gülüyordu ya...
oturdu biraz önceki kalktığı yere
içi buruk
gözleri dolmuştu
acıdan mı dolmuştu gözleri
sevgisizlikten mi dolmuştu..
bunları bilmiyordu ama bildiği
anne sevgisinin bu kadar olduğuydu.
Ahmet açtı karnı doysa da yatcak yeride olsa açtı
sevgiye merhamete açtı
sonra yavrucak babasını düşündü
babalar çocuklarının hep iyi olmasını istemezmiydi
baba yüreği çocuğunun hep mutlu olmasını
hep temiz olmasını istemezmiydi
Ahmet bunları düşünürken kapıdan babası belirdi
haydi çocuklar banyo vakti geldi
sonra mahremiyetin icat olmadığı
küçücük bedenlerimizi
soktular bizden küçük banyolara
ayırmadılar bile birbirimizi kız kardeşlerimizden
hepimizi o banyo da temizlediler
peki küçücük bedenlerimizdeki kocaman ruhu
çekindiğimiz kimsenin görmesini istemediğimiz mahremiyetimizi
bunlar annem babam olamazdı
burdan kaçıp gitmek vardı
kaçtıkta...
Hüseyin,Kamil ve ben
atladık sokaklara özgürdük
kimse bizi zorla yıkamıyordu
kimseden sevgi dilenmiyoduk
uykumuz gelince atm lerde uyurduk
çoğu zaman.
sokaklarda bir çok dost edindik
en iyi yarenlermizse
tiner,bali ve izmarit oldu
hergün tiner çekip isyan ettik
hergün şefkatten merhametten uzaklaştık
bali çekip çekip
bastık kollarımıza jiletleri
jiletin acısında bile ilk anam dedik
ama anamız yoktu yapma oğlum diycek
kolumuzu doğradık bacaklarımızı mahvettik
ölmeyi mi istiyoduk
böyle yapınca daha mı yakışıklı geliyodu bedenlerimiz
çoğu zaman paramız olmuyodu
okula giden yaşıtlarımızın paralarını gasp ettik
onlara anaları babaları veriyordu
hem bu çocuklar jiletten de korkuyordu
bizim de hakkımız var sanıyorduk bu paralarda
aradan günler geçiyordu
şefkat merhamet acıma hisleri artık bizim için yoktu
Hüseyin bir gün birini bıçakladı
artık Hüseyin 2 sene aramızda olmıycaktı
Kamille sübyan koğuşuna gitti diye dalga geçiyorduk
daha Hüseyinin yokluğuna alışamadan
Kamilde bıçaklandı ama Hüseyin kadar şasnlı değildi Kamil
ve artık Kamilde yoktu kimsesiz bir mezardaydı şimdi
ölüm hiç yakışmamıştı bu dünyadaki tek kadim dostuma
artık yanlızdım
hayata başladığım ilk gün gibi
ilk bakım evinin kapısına bırakıldığım gibi
ama o günden bu güne hiç bişey değişmedi
ben Kamil olmasa da tiner çektim
Hüseyin olmasa da gasp ettim gücümün yetenleri
onlar yanımda olmasa da tek bir ortak noktamız vardı
üçümüzde yanlız gelmiştik
son andada yanlız gidiyorduk....

suç kim de?

bizler nemelazımcılığa devam ettiğimiz sürece
Hüseyinler,Ahmetler, Kamiller hep suçlu olmayacak mı?

Hocam kaleminize sağlık.İçim bir tuhaf oldu okuyunca.
Hepimizin suçu var Ahmetlerin,Hüseyinlerin,Kamillerin bu yaşantıya itilmesinde.
 
Ne olur anne beni sevsene... Sevgiye açlığı çok güzel ifade etimişsnz bu dizenizle.Ekmek ister gibi o yavrucaklar da sevgi istiyor işte.

biraz arebesk bir yazıydı..

Hayatın uzun yolculuğunda kimilerinin sıcak yuvası ; kimilerin ise sığınacak kapısı .....

Nedense içerisinde sevgiden çok iteklenmelerin, dışlanmaların ve en önemlisi güzel gözlerle bakılmamaların yaşandığı kapılar.....

Şiir için teşekkürler (BUTONDAN)... Yüreğine sağlık....

bir gerçeği en iyi anlatan muhteşem bir paylaşım.teşekkürler öğretmenim.en büyük suç malesef ki anne babada. sahip çıkmayan yakınlarında...herkes zaten işini hakkıyla yapabilse sorunlar ortaya çıkar mı ki?aslında önümüze çıkan karşılaştığımız her olay bizim için bir imtihan...
o çocuklarla karşılaşan herkes imtihanda bakıcısından ailesinden normal halkına kadar...eğer başarılı geçerse bu fırsatı iyi değerlendirmiş olur ama geçemezse işte o anda kaybeder...

Toplumun her kesimine pay çıkarabileceğimiz bir problem...Bu problemin oluşmasına herkes katkıda bulunuyorsa problemin çözülmeside herkesin katkısıyla olur

teşekkürler... bunlar hayatın gerçekleri..

çok güzel bir şiirmiş hocam.elinize yüreğinize sağlık..ne yazıkki hayatın görmek istemediğimiz taraflarında bunlarda yaşanıyor.

gözlerimiz kör olmadıkça
kulaklarımız sağır
kalp yerinde bir taş taşımadığımızda
Ahmetler,Hüseyinler,Kamiller hayattan sevgi payını alacaktır.

Yüreğinize sağlık,yüreğimizi burkan dizeler için...

NE OLUR ANNE BENİ SEVSENE...
bakıcısının Ahmet kadar yüreği kabarmamıştı
patlattı tokatı ahmetin ensesine
git yerine otur usluca diye
küçük küçük attığı adımlarla gitti yerine
Ahmet yine de seviniyordu
annesi ona dokunmuştu ya işte
Ahmetin kalbi ağlasa da
yüzü gülüyordu ya...
oturdu biraz önceki kalktığı yere
içi buruk
gözleri dolmuştu
acıdan mı dolmuştu gözleri
sevgisizlikten mi dolmuştu..


acı

her anne ve babalar gününde , her doğum gününde , her özel gününde .....

anne ve baba eksikliği her an yanı başlarında ......

sevgisiz çocuklar yetişmemesi dileğiyle

çocuk yüreği unutur ama asla affetmez...
bu yazıyı okuyunca aklıma güzel bir fıkra geldi sizinle paylaşmak istedim

baba yüreği
küçük bir çocuk anne babasına nasıl dünyaya geldiğiyle ilgili sürekli sorular soruyormuş
bir gün babası dayanamayıp gece yastığımızın altına şeker koyduk sabah bir baktık sen dünyaya gelmiştin demiş bunları duyan çocuk hemen yastığının altına şeker koymuş ve yatmış sabah kalktığında yastığının altının karınca dolu olduğunu gören çocuk "şimdi sizi öldüyüydüm ama baba yüyeği dayanmıyoy" demiş

Güzel bir yazı.Teşekkürler...