2-3 yıl köyde tek başıma çalıştım, o zaman için berbattı herşey, metropolde okuyup dağ köylerine atanmak... acınası halde hissttim kendimi, uykusuzluk, mutsuzluk ardından depresyon, tedaviler.adını bilmediğim hastalıklar vs vs. gün geldi ve kurtuldum oralardan yine kocaman metropol,şehir insanlar muhteşemdi. 5 yıl sürdü mustakil sınıfım... ne mi kazandım??? bir sürü düşman meslektaş, hırslı huzursuz kişiler tarafından tükenmişliğim kar kaldı bana. başarılı bir öğretmen olduğumu düşünüyorum ama harcandım, hemde kimler tarafından müstakil sınıf okutan meslektaşlarım yüzünden, hala idealist ve çalışma azmimin olması nedeniyle... şimdi başka bir ilde tek başıma öğretmenim yeniden... yalnızım ama huzurluyum... uyuyorum,gülüyorum, sağlıklıyım seviyorum hayatı.... zorlamayın hayatı arkadaşlar oluruna bırakın, yetinmek değil demek istediğim ama inanın huzur satın alınmıyor. başımda beni yargılayan rahatsız eden ne idare ne öğretmen ne hizmetli ne memur var, bir başımayım işte huzur budur. ağada benim marabada benim... sallayın herşeyi... puzzle yapın, örgü örün, kitap okuyun vs vs yapılacak çok iş var. tutunun hayata bir tarafından dinlenin. şu müfettiş korkusunuda silin artık ne halde olduğumuzu en net gören o...
Hocam bu azimli yaklaşımınız takdire değer sizi kutlarım yeniden hayata tutunmanız her ne olursa olsun huzur diyen yaklaşımınıza kesinlikle katılıyorum... Mutluluğunuz ve huzurunuz daim olsun inş...