Üstad Necip Fazıl'ı Anma....

"Eskici bağırır ama antikacı bağırmaz.İnsan bağırırken düşünemez."
- Necip Fazıl Kısakürek

''Devler gibi eserler bırakmak için ,karıncalar gibi çalışmak gerek''
                               N.F.K

Yüz daha versen yüz uman yüzler bilirim.. Yokuşlara kardeş olan düzler bilirim ..Dünya öküzün üstünde derler ama; dünyanın üstünde nice öküzler bilirim !...


 Üstad

Garip geldik gideriz, rafa koy evi barkı!
Tek, dudaktan dudağa geçsin ölümsüz şarkı…
                                                                   N.F.K.

Aç Kapıyı

Aç kapıyı haber var,
Ötenin ötesinden.
Dudaklarda şarkılar,
Kurtuluş bestesinden.

Biz geldik, bilen bilsin.
Gönül gönül girilsin.
İnsanlar devşirilsin,
Sonsuzluk destesinden.
 
Necip Fazıl Kısakürek
 
 

"Sokak lambası gibi olma ey yar..Kime yandığın belli olsun.."

Necip Fazıl Kısakürek

Beklenen 


Ne hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar
Ne de şeytan bir günahı
Seni beklediğim kadar

Geçti istemem gelmeni
Yokluğunda buldum seni
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme artık neye yarar.

Eğer tadını bilirseniz ekmeği paylaşmak, ekmekten daha lezzetlidir…
                                                                      “ Necip Fazıl Kısakürek “

"Öz anne-babasını huzurevine gönderip, evde kedi köpek besleyen insanların olduğu bir ülkede yaşıyoruz…! "
- Necip Fazıl Kısakürek

Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.!

Necip Fazıl KISAKÜREK

Bahçedeki İhtiyar

Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarin yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Alnında akşamın ince kederi,
Sessizliğin sırrı, dudaklarında.

Yanan bir kağıtta küçük bir satir
Yazı gibi aksam onu karartır;
Artık o, silinen bir hatıradır,
Bu issiz bahçenin uzaklarında...
 
Necip Fazıl Kısakürek
 

nsan, büyük bulmaca, çözmeden öleceğim.. İnsan bulsam inan ki, Alnından öpeceğim ..

- Necip Fazıl Kısakürek

İki kişilik duânın adıysa saadet,
ya Rabbi beni onunla beraber affet!

| Necip Fazıl Kısakürek

TABUT


Tahtadan yapılmış bir uzun kutu;
Baş tarafı geniş, ayak ucu dar.
Çakanlar bilir ki, bu boş tabutu,
Yarın kendileri dolduracaklar.

Her yandan küçülen bir oda gibi,
Duvarlar yanaşmış, tavan alçalmış.
Sanki bir taş bebek kutuda gibi,
Hayalim, içinde uzanmış kalmış.

Cılız vücuduma tam görünse de,
İçim, bu dar yere sığılmaz diyor.
Geride kalanlar hep dövünse de,
İnsan birer birer yine giriyor.

Ölenler yeniden doğarmış; gerçek!
Tabut değildir bu, bir tahta kundak.
Bu ağır hediye kime gidecek,
Çakılır çakılmaz üstüne kapak?

"Örtü şuuruyla takılmadığı sürece bir değere sahip olsaydı,
Cennetin başköşesine rahibeler otururdu."

Üstad Necip Fazıl Kısakürek