Üstad Necip Fazıl'ı Anma....

TAKVİMDEKİ DENİZ - NECİP FAZIL KISAKÜREK


Hasreti denizlerin,
Denizler kadar derin.
Ve o kadar bucaksız.
Ta karşımda yapraksız
Kullanılmış bir takvim.
Üzerinde bir resim;
Azgın, sonsuz birdeniz.
Kaygısız, düşüncesiz,
Çalkanıyor boşlukta
Resimdeyse bir nokta;
Yana yatmış bir gemi,
Kaybettiği alemi
Arıyor deryalarda.
Bu resim rüyalarda
Gibi aklımı çeldi,
Bana sahici geldi.
Geçtim kendi kendimden,
Yüzüme o resimden,
Köpükler vurdu sandım.
Duymuş gibi tıkandım,
Ciğerimde bir yosun.
Artık beni kim tutsun.
Denizler oldu tasam,
Yakar onu bulmazsam
Beni bu hasret dedim
Varırım elbet dedim.
Bir ömür geze geze
Takvimdeki denize.
Ne var bana ne oldu
Odama nasıl doldu
Birden bire bu meltem
Ve dalgalandı perdem
Havalandı kağıtlar.
Odamda kıyamet var.
Ah yolculuk yolculuk
Ne kadar baygın soluk
O gün bizde betbeniz
Ve ne titrek kalbimiz.
Ve eşyamız ne küskün.
Yola çıktığımız gün
Bir sıraya dizilmiş
Gözyaşlarını silmiş,
Bakarlar sinsi sinsi
Niçin o anda hepsi
Bir kuş gibi hafifler
Arkandan geleyim der
Niçin o güne kadar
Dilsiz duran ne kadar
Eşya varsa dirilir
Yolumuza serpilir
Ufak böcükler gibi
Gezer onların kalbi
Üstünde döşemenin
Gizli bir didişmenin
Saati çalar o an
Birden bakar ki insan
Herşey karmakarışık.
Ayırmak olmaz artık
Bir kalbi bir taraktan
Ve kalb ağlayaraktan
Çekilir geri geri
Terkeder bu mahşeri.
Bu mahşerin içinden
O gün ben de geçtim ben,
Nem varsa evim, anam,
Çocukluğum, hatııram,
Ve ne sevdalar serde
Bıraktım gerilerde
Kaçar gibi yangından.
Rüzgarların ardından
Baktım da süzgün süzgün
Kurşun yükünü gönlün
Tüy gibi hafiflettim.
Denize hicret ettim.

 
 
 

“Geminin tek kaptanı olur, gerisi mürettebattır.
Kalbin de tek sahibi olur, gerisi teferruattır…”

Necip Fazıl Kısakürek

Ne görsem, ötesinde hasret çektiğim diyar;
Kavuşmak nasıl olmaz, madem ki ayrılık var?

Necip Fazıl KISAKÜREK

ALLAH’ım, imtihan yollarında yürürken Rahmetinden ümit kesenlerden olmaktan sana sığınırım..

Necip Fazıl Kısakürek

Aşk

Rabbim, Rabbim, bu işin bildim neymiş Türkçesi;
Senin aşkın ateştir, ateşin gül bahçesi...
 
Necip Fazıl Kısakürek 

Ağlayan Çocuklar

Kafesli evlerde ağlar çocuklar,
Odalarda akşam olurken henüz.
O zaman gözümün önünde parlar,
Buruşuk buruşuk, ağlayan bir yüz.

Ne vakit karanlık kaplasa yeri,
Başlar çocukların büyük kederi;
Bakınır, korkuyla dolu gözleri:
Ya artık bir daha olmazsa gündüz?

Gittikçe kesilir derken sedalar,
Gece; bir siyah el gözümü bağlar;
Duyarım, içime sığınmış, ağlar,
Bir ufacık çocuk, bir küçük öksüz...
 
Necip Fazıl Kısakürek 

Beklenen

ne hasta bekler sabahı
ne taze ölüyü mezar
ne de şeytan bir günahı
seni beklediğim kadar

geçti istemem gelmeni
yokluğunda buldum seni
bırak vehmimde gölgeni
gelme artık neye yarar
 
Necip Fazıl Kısakürek 

ALLAH’ım, imtihan yollarında yürürken
 Rahmetinden ümit kesenlerden olmaktan sana
 sığınırım..
 
Necip Fazıl Kısakürek

ben de birkaç güzel sözünü yazayım, beni en çok etkileyenleri...
" Armut deyip geçmeyin, onun ilk hecesi çoğu kişide yoktur."

" Adam olmak cinsiyet meselesi değil, şahsiyet meselesidir. "
Necip Fazıl Kısakürek

" Bir kalbim var ki benim, sevdiğimden burkulur. Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur."
Necip Fazıl Kısakürek

" Bir hoşçakala sığdırdı beni, yere göğe sığdıramadığım."
Necip Fazıl Kısakürek

" Bu hayatı fazla ciddiye almayın, nasıl olsa içinden sağ çıkamayacaksınız. "
Necip Fazıl Kısakürek

"Dağı tanıyan, nasıl tanımaz uçurumu? Madem ki yükseliş var, iniş olmaz olur mu ?"
Necip Fazıl Kısakürek

"Devler gibi eserler bırakmak için karıncalar gibi çalışmak lazım."
Necip Fazıl Kısakürek