Üstad Necip Fazıl'ı Anma....

imandır o cevher ki ilahi ne büyüktür imansız olan paslı yürek sinede yüktür
NFK, rabbim yüreğimizi bize yük etmesin
Mekanı cennet olsun

"Göz kaptırdığım renkten,kulak verdiğim sesten,
Affet,senden habersiz aldığım her nefesten"

Mekanı cennet olsun,Rahmetle anıyoruz.

Yarın elbet bizim, elbet bizimdir.
Gün doğmuş gün batmış ebed bizimdir..
ÜSTAT NECİP FAZIL OLUM YILDÖNÜMÜNDE RAHMETLE ANIYORUM...

Ne görsem ötesinde hasret çektiğim diyar.
 Kavuşmak nasıl olmaz mademki ayrılık var.

üstad

Ölüm güzel şey,budur perde ardından haber,
Hiç güzel olmasaydı,ölür müydü peygamber?..

Üstad’ın içinde bulunduğu uçak, Yeşilköy Hava alanından kalktıktan kısa bir zaman sonra arızalanır ve geri döner.  Hava alanındakiler merakla, "Ne oldu, nasıl oldu?" diye sorarlar. Üstad’ın cevabı hem teslimiyetçi hem de hikmetlidir: "Ahirete kabul etmediler, geri döndük."

İŞİM ACELE!

Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!

Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Nefsim doymamaktan dünyaya küstü.
Eser darmadağın, emek yüzüstü;
Toplayın eşyamı, işim acele!
 
Necip Fazıl Kısakürek

YAR O Kİ - NECİP FAZIL KISAKÜREK
Şiirler
Falan, dağın ardında;
Seslen, seslen, işitmez
Filan toprak altında;
Göz yaşları diriltmez

Neye vardın, vardın da?
Ufuk varmakla bitmez.
Bir şey göster kadında,
Tılsımını eskitmez

Yar o ki, hep yadında;
Eskimez ve eskitmez.
Muradı muradında,
Seni bırakıp gitmez...

Başım çığlıklı bir çocuk, onu nasıl avutsam? Ne yapsam da ölümü bir saatçik unutsam?

Karpuz… Hayatımın en büyük hediyesi… Ramazandı. Oruçluydum. Tanıdığım bir tüccar iftar yemeğimi hergün evinden, hususî otomobiliyle gönderirdi. Ben de hapishane kapısının yanındaki ilk telörgüde yemeğimi beklerdim. Herkesin deliğine çekildiği o saatlerde bana izin verirlerdi. Yine böyle beklerken, bir gün ihtiyar bir adam telörgüye sokuldu. Üstü başı dökülen, amele kılıklı bir İhtiyar… Beni asla tanımadan “oğlum, içeride bir Necip Fazıl varmış!… Şu karpuzu ona hediye getirdim; Allah rızası için götürüp verir misin?” dedi.
Gözlerim, hücum eden yaşlardan yangın içinde “ver, baba, hemen götüreyim!” dedim ve aldım. İşte hasbî, her türlü nefs oyunundan uzak, Allah için verilen hediye… Bu meçhul Müslümandan tüten edayı ömrümce unutamam!..
Keşke o karpuzu kesmeseydim; hep ona bakıp düşünseydim, İslâm ahlâkını fikretseydim, ağlasaydim, ağlasaydım…
Necip Fazıl Kısakürek | Cinnet Mustatili

Necip Fazıl'ın Kaleminden Hz. Peygamber.
BÜTÜN KAPILAR KAPANSIN; YALNIZ...
Üzerlerinde ağır bir halsizlik, yine en yakınlarından iki sahabinin kolunda, Mescide girdiler, minbere çıktılar:
« - Allah, kullarından birini, dünya ile kendi yakınlığı arasında serbest bıraktı; kul da Allah'ı seçti. »
Ebû Bekr ağlıyor:
- Anam, babam, her şeyim Sana feda olsun, ey Allah'ın Rasûlü...
Sahabiler, haşyet ve dehşetle birbirine bakışırken, Allah'ın Sevgilisi devam ettiler:
« Sohbetiyle, sevgisiyle, malıyla, canıyla Bana insanlar içinde en büyük yardımcı Ebû Bekr oldu. Eğer dünyadan bir dost seçmek gerekseydi, Ebû Bekr'den başkasını bulamazdım. Fakat onunla aramdaki, sadece İslam kardeşliğidir. »
Ve heybetler içinde ilave buyurdular:
« Bugünden sonra Mescide açılan kapıların hepsi kapansın, yalnız Ebû Bekr'inki açık kalsın! »
Son emanet de Ebû Bekr'e verilmiş oluyordu.
●
« Ey Nâs! Kimin arkasına vurdumsa, işte arkam, gelip vursun! Kimin benden alacağı varsa işte malım, gelip alsın! »
Öğle namazı kılındıktan sonra yine minbere çıkıp aynı sözü tekrarladılar:
« İşte arkam, işte malım.»
Üç dirhem alacak iddia eden biri çıktı. Hemen ödediler.
Arap Yarımadasında tek Müşrik bırakılmamasını ve elçilere saygı gösterilmesini emir buyurdular.
« Allah'a ısmarladık...»
Ve Hazret-i Aişe'nin hücresine döndüler...
Necip Fazıl Kısakürek. Çöle İnen Nur'dan

N.f.k...

Suratımda her suç bir ayrı imza,
Benmişim kendime en büyük ceza!
Ey dipsiz berraklık, ulvi mahkeme!
Acı, hapsettiğin sefil gölgeme!

Bu kasvet dünyasında kalmadı özlediğim,
Namaz vaktinden başka anını gözlediğim…

Neye yaklaşsam, sonu uzaklık ve kırgınlık;
Anla ki, yok, Allah’tan başkasıyla yakınlık...