Uzman Ve Başögretmenlik Süreci

41yasindayim. 50 ye kadar yapilir .sonrasi zor . Okulda gördüklerimde zorlanarak yapiyorlar .55 ten sonrasi bence sikinti .hele 60 ve sonrasi baya baya zor . Bizim okulda hep 65 ten emekli olanlar oldu , yeni nesil cocuklari anlamalari, anlatmalari , hersey cok zor .

Yok ben 50 ye kadar yapamam hocam . Ben 40 dan sonra yapilmaz diyorum . Kafası kaldırmaz insanin . Zaten lütfen emekliliği yaklaşmış ögretmen arkadaşlar sözlerimden alınmasın herkes tabiki ayni degil ama cevremde ileri ki yaşlarda bir bıkkınlık boşvermişlik gözlemliyorum. Bana öyle geliyorda olabilir.

yerine daha iyisini koyamıyorsunuz. Demek ki elimizdekinin değerini bilmek lazım. Bu yaş olayı da pek mantıklı değil. Günümüz ekonomik şartlarını düşündüğümüzde öğretmenlik gelir olarak da itibar olarak da fena sayılmaz.

 Yerine daha iyisini koyamamak değil benimkisi sayın hocam. Gayet de konulabilir. Ben bu mesleği isteyerek değil mecburiyetten okudum. Dağ köyünde kışın soğuğunda foseptik kazdım, boru döşedim,donmuş suları çözdüm, soba yaktım, sınıf temizledim... Ne oldu biliyor musunuz? Çatıma taş atıldı, penceremde karda ayak sürüyüp korkutmaya çalıştılar, silah patlatıldı pencere dibinde..Merkeze geldim cebim kaç ay ek ders görmedi hepsini çocuklar için harcadım.  İşimi kursağımdan helal lokma geçsin diye canla başla yaptım. Küçücük yüreklere dokunup onları üniversitelerde gördüm. Verdiğim eğitimim sadece akademik de değil, o kadar da güveniyorum kendime. Bütün bunlara imkanım olmadığı için katlandim.  Benim yaptıklarımın çoğunu diğer meslektaşlarım da yaptı , yapmaya devam edecek. Yaptığım bu fedakârlıklara rağmen şükredecek değilim kazancım  adına. Siz kötüyü düşünüp bizi iyi durumda görüyor olabilirsiniz ona saygım var. Ben iyiyi düşünüp bizi kötü durumda görüyorum. Ekonomik olarak da itibar olarak da  kötü bir yerdeyiz. Daha iyisini hak ediyoruz bence

Yerine daha iyisini koyamamak değil benimkisi sayın hocam. Gayet de konulabilir. Ben bu mesleği isteyerek değil mecburiyetten okudum. Dağ köyünde kışın soğuğunda foseptik kazdım, boru döşedim,donmuş suları çözdüm, soba yaktım, sınıf temizledim... Ne oldu biliyor musunuz? Çatıma taş atıldı, penceremde karda ayak sürüyüp korkutmaya çalıştılar, silah patlatıldı pencere dibinde..Merkeze geldim cebim kaç ay ek ders görmedi hepsini çocuklar için harcadım.  İşimi kursağımdan helal lokma geçsin diye canla başla yaptım. Küçücük yüreklere dokunup onları üniversitelerde gördüm. Verdiğim eğitimim sadece akademik de değil, o kadar da güveniyorum kendime. Bütün bunlara imkanım olmadığı için katlandim.  Benim yaptıklarımın çoğunu diğer meslektaşlarım da yaptı , yapmaya devam edecek. Yaptığım bu fedakârlıklara rağmen şükredecek değilim kazancım  adına. Siz kötüyü düşünüp bizi iyi durumda görüyor olabilirsiniz ona saygım var. Ben iyiyi düşünüp bizi kötü durumda görüyorum. Ekonomik olarak da itibar olarak da  kötü bir yerdeyiz. Daha iyisini hak ediyoruz bence

koyabiliyorsanız bırakırsınız koyduğunuz mesleğe geçersiniz, itibarınız ve kazancınız artar.hem de bu dertten kurtulursunuz.öğretmen olup da Çankayada göreve başlayan kaç kişi var.anlattığınız durumları binerce öğretmen yaşadı ve hala yaşama devam eden var.