Her gün Meb'in sayfasını açıp dakikalarca, göz yaşaları içinde o isimleri okuyorum. Ne kadar genç ne kadar güzeller. İnsan öldüklerine inanamıyor. Ama ateş de en çok düştüğü yeri yakıyor elbet. Allah sevenlerine sabır versin.
Yalnız değilmişim galiba. Her gün istisnasız arkadaşımın fotografına bakıyor, arkasından ağlıyorum. Ve sonra mebin sitesi..Ölümün ne kadar soğuk olduğunu daha iyi anladım. Hala daha kahroluyorum. Kabullenemiyorum. Allahım cennetin en güzel yerlerini nasip etsin hepsine, bu gencecik öğretmenlere, Emelime, eşine, teyzesine..
