Van'da Hayatını Kaybeden Meslektaşlarımız

LÜTFEN SES VERİN!
Değerli Öğretmenlerim;
Hepimiz Van ve Erciş teki depremden etkilendik,çok üzüldük.Ama üzülmekle kalmayıp, birşeyler yapmak gerektiğini düşünüyorum.Kızılay Kulübü olarak okulumuz adına bir yardım kampanyası başlatmak istiyorum.Özellikle Erciş teki insanlara insani malzemeler yollayacağız.
Velilerimizde yardımın yerine ulaşamayacağı kaygısı var.Malesef Türk Kızılay ı güven tazelemek zorunda .

Benimde aklıma karşılıksız,insan sevgisi ile sadece bir teşekkür bekleyen meslekteşlarım geldi.

DEĞERLİ ÖĞRETMENİM;
Sadece "Allah razı olsun " kelimesinden başka bir şey beklemeyen ,yardımı doğru yere ulaştıracak ve dağıtacak,Van da veya Ercişte veya bilemediğimizherhangi bir köyde çalışan öğretmen arkadaşım;
Biz yardımı paketleyip PTT veya bir kargo aracılığıyla yollayacağız.Sadece doğru yere dağıtıp, fotoraflayıp bu siteden yayınlar mısın?Böyle bir imkanın yoksa ise yardımın dağıtıldığına dair bizi haberdar eder misin?

Yollayacağımız malzemeler battaniye ,giyecek,çocuk bezi,çocuk maması, veya neler eksik bildirirseniz onu toparlamaya çalışacağız.

Lütfen 1 hafta içinde ses  verin yada  daha iyi bir fikri olan bana yol göstersin.

Tüm değerli , yüreği insan sevgisi ile çarpan meslektaşlarıma şimdiden teşekkür ediyorum.

DİLEĞİM:Keşke bu vatana canını vererek Çanakkale de veya Kurtuluş Savaşı nda sağlanan birlikteki o 1923 ruhu ile ülkemin her köşesindeki okullarından öğretmen öğrenci ve veli işbirliği ile Yüreğimizin yandığı canım şehrime  yardımlar yağsada bizlerin birbirini ne kadar sevdiğini bağlı olduğumuzu canım Atatürk üme ve aziz şehitlerimize gökyüzünün ötelerine onların olduğu yere haykırıp ulaştırabilsek.

Kimbilir belki olur?Ne dersiniz segili meslektaşlarım.Site yönetimi bir liderlik etseniz nasıl olur? saygılarımla

Bu mesajı nasıl çerçeveye alacağımı bilemedim lütfen siz çerçeveli düşününüz.


Ben bu mesajı  tüm öğretmen arkadaşlarım için atmıştım.Bir kaç öğretmen arkadaşım yardım kampanyası düzenlemiş çok sevindim Sizlere teşekkür ediyorum .                       



Fakat büyük bir çoğunluk sessiz kaldı.Ben çok üzüldüm.Suya sabuna dokunmadan, taşın altına elimizi koymadan,sadece evimizde oturup ağlayarak serzenişte bulunarak insanlık vasfına sahip olamayız.(Bu bir hakaret değidir.Lütfen yalnış anlamayınız.)Site yönetimide karışmak istemedi sanırım.Can sağlığı ama ben çok üzüldüm.Meb keşke öğretmenler arasındaki  bağlılığı (tanışmak önemli değil) görüp utansaydı keşke.Her şeyde öğretmeni suçlamak kolay tabi.Kendileri bakanlık olarak ne yapmış?Video hazırlamakla bu iş olmaz!!!!!

Ben özellikle Van veya Erciş te çalışan öğretmen arkadaşlarıma veya orada  çalışıpta tanıdığınız
 öğretmen arkadaşlarıma seslenmek istedim.Onların aracılığı ile yardımları yollayalım.Yada MESLEKTAŞLARIMIZIN NE TÜR SIKINTILARI VAR GİDERELİM,NELERE İHTİYAÇLARI VAR? TEK YÜREK OLARAK TEDARİK EDELİM.istedim.

Bu rüyam gerçek olur inşallah!

Lütfen bu siteye bakan Van veya Ercişte     çalışan kimse yok mu?Tanıdığınız  kimse yokmu?

Ben Van ve Erciş il mili eğitim müdürlüklerine girdim.
Erciş Sosyal Yardımlaşma ve dayanışma Vakfı telefonlarını buldum.( 0 432 351 59 06)

Bu telefonları arayarak hasarlı okullara ulaşarak öğretmenleri veya velilerine ulaşarak( herkes bir okul belirlese)ihtiyaçlarını karşılamak istiyorum.( elden geldiğince)

Ne diyorsunuz tecrübeli ve İYİ YÜREKLİ ÖĞRETMENLERİM bana yol gösteriniz.Fikirlerinizi söylerseniz.Çok sevinirim.Tabiki sina05  öğretmenimin dediği gibi tasnifleyip kolileyeceğiz.Üstüne de içinde neler olduğuna dair bilgi yazacağız.

Ayrıca Sina05 öğretmenime verdiği bilgilerden dolayı teşekkür ediyorum.

BU MESAJI OKUYUP ELİNİZDEN GELENİ YAPACAĞINIZ İÇİN ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDERİM.
AMA BU MESAJI OKUYUP SİZİ RAHATSIZ ETTİYSEM DE ÖZÜR DİLERİM.

Tüm değerli meslektaşlarıma saygılarımı göderiyorum.

Hocam düşüncenizi imrenerek okudum. Ben de köy okulunda öğretmenim, keşke biz de bir yardım toplayabilsek ama çok mümkün oalcağını sanmıyorum. Şahsen ben kendi çabamla yardımda bulunmaya çalıştım. Keşke Van civarında tanıdık öğretmen arkadaşlarım olsa da ulaşıp sizinle ieltişime geçirebilsem. Bir arkadaşım var, o da çok şükür kıl payı kurtulmuş yıkılan binadan ve ertesi gün memlekete gitti. Umarım birisini bulursunuz ve yardımlar yerine ulaşır... Erciş ilçe milli eğitimi arasanız, durumu anlatsanız onalr yardımcı olur hocam sanırım. Yine de siz bilirsiniz...

  Kur'an okuyan dillerinize sağlık, o dilleriniz hiç susmasın. Allah hepinizden razı olsun, Allah kabul etsin hatminizi.
   Kaybettiğimiz arkadaşlarımıza Allah rahmet eylesin, mekanları cennet olsun inşallah.
  Ben de okumak isterdim ama 2.5 aylık oğlum pek yaramaz yarım kalmasından korkuyorum. Eşim olsaydı okumaya çalışırdım. Görevi nedeniyle yurt dışına çıktı.

Hatim başlatan ve hatime katılan herkesten Allah razı olsun...

Depremde kaybettiğim halamın oğlu  eşi ve bebekleri  içinde dua eder ve onları da düşünerek okursanız çok sevinirim arkadaşlar...Öğretmen değillerdi ama biri polis biri hemşireydi...Onlar da depremde kaybettiğimiz meslektaşlarımız gibi gencecikti...Artık onlar için yapabileceğimiz tek şey arkalarından  dua etmek,Kuran okumak ...Allah hepsinin mekanlarını cennet eylesin...

Başınız sağolsun öğretmenim. Allah size ve diğer yakınlarına sabır versin. Mekanları cennet olur inşallah.

1. cüz: hacer86 - OKUNDU
2. cüz: mustafaa37- OKUNDU
3. cüz: azizZahara27- OKUNDU
4. cüz: sevooş - OKUNDU
5. cüz: ogrtmn35- OKUNDU
6. cüz: mevra
7. cüz: nazgulum-OKUNDU
8. cüz: ehoo           OKUNDU
9. cüz: yakutiye111- OKUNDU
10. cüz: bilgecanan- OKUNDU
11. cüz: muptela_sana- OKUNDU
12. cüz: meray58 - OKUNDU
13. cüz: SENA HİRA İKRA- OKUNDU
14. cüz: brnklc  - OKUNDU
15. cüz: musbal- OKUNDU
16. cüz: mirage 1- OKUNDU
17. cüz: mirage 1- OKUNDU
18. cüz: f_bas2836- OKUNDU
19. cüz: kursun16
20. cüz: bilgecanan-OKUNDU
21. cüz: gaziahmet34- OKUNDU
22. cüz: hacer86 - OKUNDU
23. cüz: hacer86-OKUNDU
24. cüz: ALAMET-İ FARİKA- OKUNDU
25. cüz: ALAMET-İ FARİKA- OKUNDU
26. cüz: bilgecanan- OKUNDU
27. cüz: nihade_67 - OKUNDU
28. cüz: SESİM
29. cüz: sina05 - OKUNDU
30. cüz: nilgüneşl - OKUNDU


Cüz paylaşan arkadaşlar, 2. hatim şu cüzü okudum diye dönüt versinler lütfen...
Hafta sonu hatim duasını yapalım...
30 Ekim 2011Pazar 21.30 diyelim...

sina05 hocam 16. ve 17.cüzler de okundu.Allah cümlemizinkini kabul eylesin de yerine ulaşsın inşallah.vesile olan arkadaşlarımızdan da allah razı olsun.

Uzun zamandır internete giremiyordum. Cüz okuyan herkesten ALLAH razı olsun, kaybettiğimiz meslektaşlarımızın da mekanları cennet olsun inş. Rabbim geride kalanlarına sabır versin. 1999 depremini Yalova'da  yaşayan biri olarak bu duyguyu çok iyi biliyorum, bu öyle unutulacak bişey değil, insanın içinde tarifi imkansız izler bırakıyor, her an aklına geliyor, ne zaman gece elektrik gitse "Acaba nerede deprem olmuştur?" diye soruyor insan kendine, o korkuyla belkide o geceyi uykusuz geçiriyor :-( Allah bir daha yaşatmasın....

Allah rahmet eylesin.Yakınlarına sabır versin.hepimizin başı sağolsun. Kur'an okuyan arkadaşlar allah sizlerden razı olsun.

sina05 hocam 16. ve 17.cüzler de okundu.Allah cümlemizinkini kabul eylesin de yerine ulaşsın inşallah.vesile olan arkadaşlarımızdan da allah razı olsun.

Yukarıda kaydettim, Allah kabul etsin

Değerli meslektaşlarım hepinizden allah razı olsun hayatını kaybeden arkadaşlarımıza allahtan rahmet yakınlarına başsağlığı dilerim. ayrıca bu sitenin bir üyesi olduğum içinde şimdi daha gururluyum hepinize teşekkürler

Depremden sağ kurtulan öğretmenler anlattı...
 
‘Oraya yine gideceğiz derdimiz para değil’
 
Erciş’te görevli 1800 öğretmenden kimi göçük altından çıktı kimi öğretmenlere mezar olan Buse Kafe’den birkaç dakika önce ayrıldığı için yaşıyor. Neden öğretmenlik sorusunu “Ne aldığımız 1500 lira maaş, ne devlet güvencesi. Bu işi yapma nedenimiz çocuklara ve öğretmeye duyduğumuz aşktır” diye yanıtlıyorlar.
 
ONLAR en yakın arkadaşlarını, meslektaşlarını depreme kurban verdiler. İçlerinden bazıları göçük altından çıktı, bazıları yaralandı. Kiminin ortada oturacak evi bile kalmadı. Onlar kimi henüz iki ayını bile doldurmamış, kimi meslekte yılları devirmiş Van’da, Erciş’te görev yapan öğretmenler. En kutsal mesleği yaptıklarını söylüyorlar. Bu mesleğin ne ayda ek ders ücretsiz aldıkları 1500 TL, ne de iş güvencesi nedeniyle yapıldığını vurguluyorlar. Yalnızca “öğretmek” ve “öğrencilerinin hayatlarında bir fark yaratabilmek” için öğretmen olmuşlar. En yakın arkadaşını kaybedenin de göçük altından çıkanın da aklı öğrencilerinde. 14 Kasım Pazartesi günü okullar açıldığında 65 eksik olarak yine Erciş’te ve Van’da olacaklar. “Biz bu mesleği bilinçli olarak seçtik ve çok sevdiğimiz için yapıyoruz. Geri döneceğiz, çünkü çocuklar bizi bekliyor” diyorlar. İşte depremden göçük altından kurtulan, arkadaşlarını, öğrencilerini kaybeden öğretmenlerin hikâyeleri...
 
ÇOCUKLAR BİZE GÜVENİYOR
 
Begüm Soygürbüz. 24 yaşında. Erciş’te 75. Yıl Kız Yatılı İlköğretim Okulu’nun müzik öğretmeni. 27 Ağustos’ta ataması yapılan ve 5 Eylül’de göreve başlayan 11 bin 475 öğretmenden biri. Henüz meslekte iki ayı dolmadı. “Tesadüfen yaşıyorum” diyor. Çünkü depremden 15 dakika önce onlarca öğretmene mezar olan Buse Kafe’den çıkmış. En yakın arkadaşı ve kısa bir süre de birlikte aynı evi paylaştıkları Rabia Dağıstan’ı da çağırmış giderken. Buse Kafe’nin yıkıntıları arasında kalan 24 yaşındaki Rabia öğretmen, “Sen git ben yemek yiyeceğim” deyince bırakıp çıktığını söylüyor: “Keşke birlikte çıkabilseydik, yaşıyor olacaktı.”
 
‘İLK TERCİHİM VAN’DI’
 
Öğretmenlik hayali olduğu için bu mesleği seçtiğini söylüyor: “Bu işi yapma nedenim ne para ne devlet güvencesi. Sadece çocukları ve öğretmeyi sevmem. Van’ı ilk tercihim olarak yazmıştım. Şırnak olsa oraya da giderdim. Öğretmenliği çok seviyorum. Öğretmenlik çok büyük sorumluluk ve sevgi istiyor. Yatılı okulda öğretmenim. O çocukların en çok güvendiği insanlar biziz, anne babaları olduk.” Temel eğitim seminerine katıldıkları için çok sayıda öğretmenin Erciş’te olduğunu anlatan Begüm öğretmen, “Cumhuriyet İlköğretim Okulu’nda seminer bitti, sonra Kaymakamlık’ta devam edecekti. Ama gittiğimizde salonun dolu olduğu görülünce bizi dağıttılar. Hepimiz yeni öğretmenlerdik. Bizim grup yaklaşık 100 kişiydi. Çoğumuz Buse Kafe’ye gittik” diyor.
 
‘Aklımız çocuklarda kaldı’
 
BERRİN Damgacı uzun süre dershanede öğretmenlik yaptıktan sonra gönüllü olarak Van’a gelen öğretmenlerden. Erciş Anadolu Öğretmen Lisesi’nde öğretmenlik meslek bilgisi dersi veriyor. Öğretmen yetiştirmiş ve yetiştirmeye devam ediyor. Neden Doğu’da öğretmenlik yaptığını şöyle anlatıyor: “Bir yıl Başkale’de öğretmenlik yaptım. 2 aydır Erciş’teyim. Türkiye’nin her yerindeki çocuklar bizim. Hepsinin öğretmene ve öğrenmeye ihtiyacı var. Öğretmenlik, içinizde öğretme ideali ve çocuklara aşkınız yoksa 1500 lira maaşla yapılacak meslek değildir. Biz o çocuklara dokunup, hayatlarını değiştirebiliyorsak bu bizim ödülümüz oluyor. Onların başarısı bizim gururumuz. Evim yıkılmadı ama o binaya girmeye çok korkuyorum. Ama çocukların bizi beklediğini de biliyorum. Şu anda ailelerimizin yanındayız ama aklımız çocuklarımızda.”
 
Depremin 65’inci öğretmen kurbanı
 
İlyas AKENGİN/ Ahmet YUKUŞ-AHT
 
Erciş’te deprem sonrası yıkılan bina enkazlarında arama kurtarma çalışmalarında dün 2 öğretmenin daha cesedine ulaşıldı. 6 katlı Erişen Apartmanı’nda Kore ve Türk arama kurtarma ekiplerince yapılan 3 saatlik çalışmanın ardında Kadriye Çiftçi İlköğretim Okulu Sosyal Bilgiler Öğretmeni Kadir Ucum’un (24) cansız bedenine ulaşıldı. Depremden sonra Çorum’dan gelen genç öğretmen Ucum’un annesi Şaziye Ucum gözyaşı dökerek “Yavrum beni bırakıp nereye gittin. Bana gelin getirecek sözü vermiştin, gelin yerine kefen gönderdin. Ben sensiz nasıl yaşarım” şeklinde ağıt yaktı. Akşam saatlerinde ise Erciş Ereksan Apartmanı’nın enkazından Öğretmen Emel Çakar’ın (27) cesedi çıkartıldı. Emel Çakar ile birlikte depremde ölen öğretmen sayısı 65’e yükselirken, 13 öğretmene halen ulaşılamadı.
 
‘Çocuklar bizi bekliyor’
 
Muradiye İlçesi’nde sözleşmeli öğretmenlik yaparken, kadrolu olup Erciş’e gelen 25 yaşındaki İngilizce öğretmeni Sibel Kaçar da göçük altından canını kurtaran gençlerden. Dokuz Eylül Üniversitesi mezunu mesleğine âşık genç öğretmen şöyle diyor: “İzmir’de ücretli öğretmenlik yapıyordum ve özel ders veriyordum. Tayinim Van’a çıkınca annem ve ablam göndermek istemediler, aynı parayı İzmir’de kazanabileceğimi söylediler. Ama benim hayalim öğretmenlik olduğu için geldim. Depremde birlikte çalıştığım Alime öğretmeni kaybettim, başka ar ka daş la rım da öl dü. Ben de gö çük al tın dan çık tım. 14 Ka sı m’ da ar ka daş la rı mı za me zar olan, ne re dey se ba na da me zar ola cak o yıkıntıların arasında dolaşmak çok zor olacak. Evimin her yeri çatlamış o eve artık giremem. Ama ölsek de geri döneceğiz. Çünkü çocuklar bizi bekliyor.”
 
‘Doğu’da öğretmenlik yürek ve sabır ister’
 
NURAY Kılıçaslan da meslektaşlarını depremde kaybettiklerini anlatarak şöyle konuşuyor: "Acımız büyük. Doğu'da öğretmen olmak anne, baba, öğretmen olmaktır. Onlarla üşürsün, onların ayakkabıları olmaz senin yüreğin sızlar. Öğretmenlik bu kadar az maaşla yapılmaz zaten. Yürek, cesaret, sev gi ve sa bır ister."
 
‘Öğrencileri okutmamız lazım’
 
İSMAİL Tavlar, Soydan Arslankaya ve Sibel Kaçar, öğretmenlere mezar olan 5 katlı 14 daireli Turanlar Apartmanı’ndan göçük altın dan çık tı lar. 7 yıl lık sı nıf öğ ret me ni İs ma il Tav lar şöyle diyor: “3. kat tay dık. Soh bet edi yor duk. Ön ce kam yon ge çi yor san dık. Çün kü yük lü bir kam yon geç ti ğin de apart man sal la nı yor du. Son ra aşa ğı ya doğ ru düş me ye baş la dık. Üs tü müz de ki iki kat ya na doğ ru dev ril miş, o kat lar da ki ve alt la rı mız da ki öğretmen arkadaşlarımız kurtulamadı. Biz göçükten kendimiz kazarak, dışarıya çıkabildik.”
 
Ailesinin yanına Adana’ya giden İsmail öğretmen, “Neden öğretmen olduğumu bazen düşünüyorum. Sonra ‘İyi ki öğretmenim’ diyorum. O küçük çocuklara biz öğretiyoruz ama onlardan da çok şey alıyoruz. Bize ‘Yarım gün çalışıp, para alıyor su nuz’ diyorlar. Öğretmenliğin para için yapıldığını sanan yanılır. İşimiz 24 saat sürüyor. Çocuklarla ilişkiniz bitmiyor. Sevmezsen bu işi yapmazsın. Aynı parayı ailenin yanında da kazanabilirsin. Biz tekrar geri döneceğiz. Gerçi artık evimiz yok, nerede kalacağız bilmiyorum ama çocukları okutmaya gitmemiz lazım” diyor

facebok öğretmen grubundan alıntı

28 i ben okurum.

28 i ben okurum.

Şöyle yapalım öğretmenim... Eğer vaktiniz varsa yeni saate göre 20.30'a kadar bekleyelim, cevap alamazsak paylaşalım, ne dersiniz? (Dönüt vermeyi unutmuş olabilirler, içimize şüphe düşmemesi için o saata kadar bekleyelim derim)

Allah rahmet eylesin.Ailelerine sabırlar diliyorum.Her zaman kalbimizdesiniz...

Allah rahmet eylesin.

Meslektaşlarımıza Allah rahmet eylesin...
Cüzler dağıtılmış okunmuş bile geç kalmışım yine her zamanki gibi.Okuyan arkadaşların gözlerine dillerine sağlık.Şimdiden Allah kabul etsin...

6.cuz okundu.