Yalan söyleme

Bazen fazla üstelemek yalan söylemeye karşımızdakini zorlamaktır diye düşünüyorum. Yalan söylemeye tepki koymak ve karşımdakini  yalan söylemek zorunda bırakmamak bu konudaki tavrımdır.

 bazen nadirde olsa ufak yalanlarım olur ama kıpkırmızı keserim bide yalanım ortaya çıkarsa o insanın karşısında çok mahçup olurum ama genelde doğru söylemeye çalışırım...

eskiden konuşulmuş güzel bir konuya tekrar yazmak istedim.
insanlar neden yalan söyleme ihtiyacı duyuyor?
yalan söyleme davranışını önlemek için neler yapabiliriz ?

   Yalan söyleyen kişi göz temasında bulunmamaya çalışır, göz göze gelmemek için elinden geleni yapar.
   Yalan söyleyen ya da bir gerçeği saklayan kişi, ellerini ve kollarını daha az kullanır.
   Soru sorulduğunda elleri sımsıkı kapanıyor veya avuçları aşağı dönüktür.
    Ellerini yüzüne ya da boynuna doğru götürüyor olabilir. Bunun haricinde bedeniyle pek temas kurmaz.
    Verdigi cevap nedeniyle içinin rahat olduğunu göstermeye çalışan kişi belli belirsiz kaçamak bir şekilde omzunu silker.
   El ve kol hareketleri ile soylediği sözler arasında zamanlama hatası vardır.
   Şaşırmış, korkmuş ya da mutluymuş rolü yapıyorsa, yüzünde beliren ifade, ağız bölgesiyle sınırlı kalacaktır.
   Genellikle yalan söyleyen kişinin sırtı dik pozisyonda değildir.
    Kendisini itham eden insandan uzaklaşmak isteğiyle muhtemelen bakışlarını kapıya doğru çevirir.
   Konuştuğu insanla ya çok az fiziksel temas kurar ya da hiç kurmaz.
   İşaret parmağını ikna etmek istedigi kişiye yöneltmez.
   Kendisini itham eden kişiyle arasına bir takım nesneler koyar.
   Bilinçaltından sızan gerçek duygular, düşünceler ve niyetler dil sürçmesi şeklinde ortaya çıkar.
   Karşısındaki kişi anlattığı hikayeye inanana kadar fazladan bilgi vermeye devam eder.
   Sorulara asla doğrudan cevap vermez, dolaylı olarak ima eder.
   Yalan söyleyen kişi, ‘ben, biz ve bizim’ gibi zamirleri ya çok az kullanır ya da hiç kullanmaz.
   Kullandığı kelimeler açık ve net olmayabilir.
   Sorulan soruya oranla aşırı bir tepki gösterir.
   Bütün sorularınıza cevap verebilir ama kendisi size soru sormaz.
   Konu değiştirildiğinde rahatlar ve gerginliği azalır.
   Haksız yere suçlandığına sinirlenmez. ‘gerçegi söylemek gerekirse’, ‘dürüst olmak gerekirse’ ve ‘neden yalan söyleyeyim ki’ gibi cümleler kullanır.
   Soruyu önceden düşünmüş ve cevabı hazırlamıştır.
   Sorunuzu tekrar etmenizi ister ya da soruya soruyla karşılık verir.
   Konuşmasına, ‘yanlış anlamanı istemem ama’ gibi bir cümleyle başlar.
   İlginizi dağıtmak için şaka yapar ya da dalga geçer.
   Daha ayrıntılı açıklama gerektiren konuları sıradan bir şeymiş gibi aktarır

İpucu mu verdim acaba?

Aman haaa sakın yalan söyleme

Yalan söylemenin ne kadar yıkıcı, aldatıcı olduğu şurdan anlaşılyor. Eğer yalan masum bir refleks davranış olsaydı Allahü Teala onu büyük günah ve haram yapmazdı diye düşünüyorum.

ayrıca pembe yalanlar, beyaz yalanlar diye birşey yoktur. çocukları ve çevremizdeki bazı saf arkadaşlarımıza takılmak, şaka yapmak için söylediğimiz yalanlar bile günahtır, caiz değildir.

Bazen fazla üstelemek yalan söylemeye karşımızdakini zorlamaktır diye düşünüyorum. Yalan söylemeye tepki koymak ve karşımdakini  yalan söylemek zorunda bırakmamak bu konudaki tavrımdır.

hocam size katılıyorum.bugün böyle bir şey geldi başıma.birisinin üstüne çok gittim bana yalan söylemek zorunda kaldı. Elbetteki ben onun yalan söylediğini biliyorum.