Yalnızca Bir Saat...

Adam, işten eve döndüğünde 6 yaşındaki çocuğunu kapının önünde beklerken bulur. Çocuk babasına, "Baba 1 saatte ne kadar para kazanıyorsun?" diye sorar. Eve yorgun gelmiş olan baba çocuğunu tersler.

" Ne yapacaksın? Bu senin işin değil." der.

Çocuk ısrar eder, " Lütfen baba, çok merak ediyorum.

Benim için önemli."

  Bu ısrar üzerine, " Tamam, senin için bu kadar önemliyse söyleyeyim. Bir saatte 5 YTL kazanıyorum." diye cevap verir baba.

   Bunun üzerine çocuk, "Baba, bana 1 lira borç verir misin?" diye sorar.

   Baba iyice sinirlenir, "Benim senin saçma oyuncaklarına veya benzeri beylerine ayıracak param yok. Şimdi derhâl odana git ve kapıyı kapa." dedikten sonra kumandayı eline alarak kanallar arasında  dolaşmaya başlar.

   Çocuk, kalbi kırılmış olarak sessizce odasına gider ve kapıyı kapatır.

Adam ise sinirli sinirli "Bu çocuk da ne kadar tuhaflaştı bugünlerde" diye  düşünür. Ama aradan 1 saat geçtikten sonra biraz sakinleşir,  çocuğa parayı neden istediğini bile sormadığını hatırlar. Belki de gerçekten lâzımdı, diye düşünür ve çocuğun odasına giderek kapıyı açar. Yatağında uzanmakta olan çocuğa sorar:

  "Uyuyor musun?"

   "Hayır",  der çocuk.

   "Al bakalım istediğin 1 lirayı. Biraz önce sana sert davrandığım için üzgünüm, ama uzun ve yorucu bir gün geçirmiştim."  diyerek kendisini

savunur baba.

   Çocuk sevinerek teşekkür eder. Sonra da elini yastığın altına koyarak bir sürü bozuk para çıkarır. Bunları, babasının verdiği paranın yanına koyarak saymaya başlar. Bunu gören baba yine sinirlenir ve söylenir:

   "Paran olduğu hâlde niçin benden yine para istiyorsun ki?"

   Çocuk boynunu büker:

   "Ama yeterince yoktu ki baba!" der.

   Sonra elindeki paranın hepsini babasına uzatır:

   "Babacığım, burada tam 5  lira var. Şimdi bana bir saatini ayırır mısın lütfen?"

 çocukların kişisel gelişiminde bana göre babaların ayrı bir yeri var.Baba kavramı çocuklara hep bir rahatlık,güç,kuvvet gibi kavramları çağrıştırmıştır...

katılıyorum hocam. maalesef ülkemizde çocuklarıyla ilgilenmeyen babaların sayısı çok fazla. Babaların büyük kısmı çocuklarını tıpkı bu yazıdaki gibi anlamıyorlar, yani iletişim zayıf.

yurdum insanının babalıktan anladığı çocuğu doyurmak,giydirmek,eğitimini yaptırmak vs vs...ama iş iletişim kurmaya gelince maalesef mecazi babalar gibi davranıp,kasıyorlar kendini beyler.Bilinçli değil bence,bu da bir gelenek,bir alışkanlık!Babadan oğula aktarılıyor.Ve tüm yük annelere kalıyor.Oysa bir kız çocuğunun babayla paylaşacağı ve bir erkek çocuğunun babayla buluşacağı ortak noktalar o kadar fazla ki...Ben en özel sırrını babayla paylaşan çocuklar görmek istiyorum artık...

malesef gazili hocama katılıyorum .Babaların çoğu çocuklarına yeterince zaman ayırmıyorlar
bana kızanlar olacak biliyorum  ama bence bu cimrilikten başka bir şey değil.Eşine ve çocuklarına zaman ayırmak  dinimize göre de bir babanın başlıca görevi.Kızına zaman ayırmayan babanın  yıllar sonra bir erkekle çıkınca kızmaya hiç hakkı yok .Yaplılan araştırmalara göre baba ilgisi eksik olanların erkeklerde aradığı asıl şeyin baba şefkati olduğu ortaya çıkmış biliyormuydunuz?
 

   Yeni yetişen nesil -sınırlı bir gelişme de olsa- bu tabuyu aşıyor sanırım. Çocuğunun elinden tutup parka götüren, hatta çocuğunun altını değiştiren babalarla karşılaştım.

   Sanırım babalar Gazili hocamın da dediği gibi babalığı yalnızca yedirmek, giydirmek olarak algılıyor.

   Yeni nesil kendi yaşadığı olumsuzlukları aynen devam ettirmek yerine çocuklarına farklı davranabilir değil mi?

Bir saatte gözlerinizi tam tamına 500 kere açıp kapatırsınız.Ayrıca kalbiniz tam 2 ton kan pompalamış olur ve bir litre suyu kaynatabilecek kadar ısı üretmiş olursunuz.Tırnaklarınız ise iki yüzde bir milimetre uzar.Bunların dışında daha bir çok şey olur.12.000 bebek dünyaya gelir.Dünya Güneş in çevresindeki turunun 106.000 km'sini tamamlamış olur.Bütün bunların bir saatte olduğuna inanmak güç değil mi?

evet yalnızca bir saat sadece onunla ilgilenmek, anlattıklarını dinlemek gerekir. gereğinde arkadaş olunmalı,size güven duymalı, iyi iletişim kurulmalı

Bir günde 1 saat, belki çoğumuz için çok kısa bir süre. Ancak her gün, her zamankinden sadece 1 saat erken kalkmak, ömrümüze ne kadar katkı yapar?
Basit bir hesap yapalım:
Günde 1 saat, yılda 365 saat demektir. 365 saat, 15 günden fazla bir süre eder. 70 yıl yaşayan bir insan, yaklaşık 3 yıl daha uzun bir süre yaşamış olur. Tabi önemli olan bu ekstra 3 yılın nasıl geçirildiği…