Yaşadığınız İlginç Olaylar(güzel,çirkin,ibretli) Varsa Burada Paylaşır Mısınız?

Hatıra defterimiz arşive yolcuyken garibanı sevindirerek tekrar ana sayfaya bilet verelim dedik.Üniversite yıllarımda hiç sevmediğim biri vardı.Görevini bilmem ama her gün köpeğiyle gezer ve bütün toplum içerisinde neredeyse en iğrenç yerlerini bile utanmadan öperdi.Onun o halini görünce istemsiz bir nefret oluşmuştu içimden.Birgün çok sevdiğim bir arkadaşımla Diş Hekimliği Fakültesini geçercekken tam karşımıza aynı adam dikildi.Bende kendisine beyfendi ''Kaç yıldır bu köpeğin peşinde gezmekten sıkılmadınız mı diye sordum.''Adam alınmış  bir tavırla ne alaka bak ipler benim elimde değivermişti.Arkadaşım dayanamayıp ''köpekte terbiye kalmamış o nedenle hep iki yıldır önden gidiyor '' deyince gülmemek için sırtımı döndüm ama dayanamayıp kahkaha atıvermiştim.Umarım o kişi hakkını helal etmiştir.

Dün okumaya geçen öğrencilerime 'ANNECİĞİM' şiirini okumaları için verdim.Daha sonra okumaya geçemeyenlerle ilgilenmek için 'Hadi çocuklar şiiri ezberleyin, bakın ben ezberledim' deyip şiiri ezbere okumaya başladım.Ve bi yerde takıldım.Çaktırmadan öğrencimin önündeki kağıda bakayım derken öğrenci kağıdını kapatmaz mı.Bitirdi beni karizma marizma kalmadı

1.sınıf okuturken çocuklara Atatürk ü anlatıyorum.Çocukların bir an dikkatleri dağıldı, o anda çocuklara Atatürk ne kadar yakışıklıymış değil mi?demiştim.Sonra aylar geçti ve teftiş zamanı geldi,müfettiş geldi.Çocuklara Atatürk ü sorduğunda çocuklar hep beraber çok yakışıklı değil mi? dediler müfettiş şokkkkkk

evet insan zaten dünyaya gelmekle şanslıdır.bunu geliştirebilir yaşadıklarını anlamlı hale getirebilir.mutlu olabilir ufak şeylerden kendine pay çıkarabilir.güzel şeyler görüp güzel düşünebilir.iyilik yapabilir,dünya kitabını okuyabilir.

            anlatmalımıyım bilmiyorum bugüne kadar eşim haricinde kimseye anlatmamıştım sizleri samimi gördüğüm için anlatmakda sakınca görmedim herhalde.                                                                 ortaokulda yani o saf zamanlarımda babamlarla saray denilen bir ilçeye arsaya bakmaya gitmiştik.ben o zamanlar pek bir mübarektim.namazımı aksatmazdım vs.anneme bir rüyamı anlatırken değişik bir şey,hala daha anlam veremiyorum o nedir, etrafımda dolanıp kalbime girdi.göz yanılması olmuştur diye düşünürken aynı şey yine oldu çok korkmuştum.bu olay olurken sesler çıkarınca annem ne olduğunu sordu ama yanıtlamadım.aradan bir hafta geçti türkçeden sınavıma çalışırken yine o ışık etrafımda dönüüp kalbime girdi ama bunlar olurken sanki değişik bir alemdeymişim gibi o an kimseyi görmüyordum.o an annannem ve annemde vardı.o ışık birkaç kere tekrarladı ve bu sefer yukarı çıktı bende gözümü ayırmadan takip ediyordum.yukarı çıkınca kafamı yukarı kaldırmamla olan oldu.bir ışık yağmuruydu sanki ben o sırada bayılmışım tabi.kendime geldiğimde annemler neyin geldiğini sordular çünkü bayılmadan önce ben hatırlamıyorum tabi,anne sessiz olun geldiler işte....vs  bişeyler demişim.ne zaman başım sıkışsa yada kötü bir olay olacaksa beni uyarır derecesinde görürüm onları.oğlumun özürlü olduğunu duyduğumda yine görmüştüm.ve biliyormusunuz ne zaman oğlumu emzirmek için kucağıma alsam birden o ışığı gördüğümde oğlumda benimle birlikte kafasını çevirir.tahmin ediyorum ki benim meleğimde onu görüyor.oğlum zaten melek onun görmesi gayet normalde ben niye görüyorom anlayamadım.başkalarının göremediği birşeyler görmek ve bunu oğlumla paylaşmak güzel duygu.....çok ilginç değil belki ama benimde böyle bir olayım var işte.

Bahar hocam.Bizleri samimi bulup bu olayınızı paylaşmanız gerçekten memnun etti.Teşekkürler.Olayınızı okudum.gerçekten ilginç bir olay.bayramınızı kutlarım.

Eskiden bayramlara bir gün kala yani arefe  günü içim içime sığmazdı.Yeni bir elbise telaşı,yeni üst baş.Hemen geliverse de giyiversem derdim.Şimdi artık her ay bir elbise alınıyor bizimkiler.O yüzden bir kıymeti kalmıyor.Bİzde ramazanda alındımı,kurbanda alınmazdı.İhtiyaç olmadıktan sonra.O günleri hiç unutmam.O tatlar başkaydı.Bambaşka.

destina hocam durum yoktu herhalde.bende hatırlıyorm da babam kot pantolon alırdı biz bir sene giyerdik yada giymek zorundaydık herhalde.tarihide bayramı seçerdi ki babam yeni giyinelim diye.kurbana kadar yine pek giyilmizde....şimdi bakıyorumda iki ay giysek sıkılıyoruz.yada dğluma bakıyorumda on aylık benden geniş dolabı var.herşeyi çift.almak için bayramı beklemiyoruz bile.bence standartlar biraz daha yükseldi.

  size ilginç bir olayımı daha anlatayım.aslında bilinç altıma ittiğim bir olaydı bu.babannem üniversite 1.sınıfa giderken rahatsızlandı yanımıza aldık çok eziyet etmiş anneme zamanında pek üzülürdüm ona bu yüzden.cezasını çekecek diye.çarşamba sabahı bir çığlığa uyandım.babannen öksürmüş ve sürekli deişik ses çıkarıyordu.hemen koştum yanına.annem ve babam ambulans çağırmak için koşturmaya başlarken babannemle yalnız kaldık.ben anladım tabi ölüyordu babannem.sesli bir şekilrde kelimei şehadet getirdim duysun diye o sırada felçde geldi babanneme yasin okudum vs.babannem nihayetinde ellerimde kalakaldı.
          bu olay beni yıktı.bir yıl pisikolojikmen yıkıldım.hergece rüymda gördüm.rüyamda bana dua et ben iyi değilim diyordu.bu çok etkiliyordu beni.maalesef iyi bir insan değildi.
            birgün mezarına gitmeyi karar verdim ona yasin okuyacaktım.yolda giderken çiçek buldum çok severdi kopardım ve gömleğimin cebine koydum.düşmesin istedim ve cebimi düğmeledim.bunu yaparkende güldüm ve kendime kızdım.minik bir çeçek cebimden nasıl düşerdi hemde cebimin dibine ittikten sonra.ama yine de yaptım.okuyarak mezarına doğru ilerlerken onunla konuşur gibi bekle babannecim geliiyorum vs.diyordum.mezarına iki adım kala elimi cebime attım ki çiçek yoktu.çok üzüldüm dönüp arkama batkım ama yoktu.neyse deyip mezara vardığımda şok olmuştum.
             mezarın üstünde dikili vaziyette benim çiçeıim duruyor.hemen arkama baktım sesler-ndim ama kim se yoktu.çok korktum.hızlı şekilde düşe kalka koşmaya başladım.eve vardığımda çok kötüydüm anneme anlattım.bir daha mezarlığa gitmiyorum.babannem için dua ediyorum.hiçbir şey hesapsız kalmıyor buna emni olun

Sayım hocam özür dilerim. Aynı okulda görev yapıyoruz ama bu anınızı en geç duyan benim sanırım. Gerçekten çok etkilendim. İzin verirseniz Okul Dergimizde bunu yayınlamak istiyorum...

Çok mutsuz olduğum bir gündü...öğrencilerim genelikle mektuplarını süsleyip utanarak verirler bana..ve içinde her zaman ki sevgi sözcükleri olur...o gün bir öğrencim ders arasında gizlice bir mektup koymuştu masama...derse geldiğimde gördüğüm ilk şey DİLERİM MUTLU OLURSUNUZ sözcükleri oldu...Onlara yansıtmama rağmen nasıl olduysa o  sanki benim içimi okumuştu...

Değerli arkadaşlarım:
Yine mi bu "tekbaba" demeyin lütfen.
Ölen arkadaşıma onun anısına. Ben "Şehit"diyorum.
Kars ilinin ARPAÇAY ilçesinden zorunlu olarak,beni AKYAKA İlçesindeki Hacıpiri köyüne gönderdiler.Sene1982,üç öğretmen arkadaştık.Arkadaşlarmdan birinin tayini İZMİR/Torbalı'ya çıktı ve gitti.Biz iki öğretmen kaldık.Kars ilinin kışı müthiştir.Fırtına.tipi.kar ne zaman ne olacağını tahmin etmek mümkün değil.Arkadaşım evli ve bir tane de Havva isimli çok tatlı bir kızı vardı.Ben tek olarak köy evinde kalıyordum.Küçücük kız bana annesinin yapmış olduğu yemeklerden getirirdi.Ben de kendisine rahat gelmesi için kar yolu açmıştım,soba külü dökerek kaymasını önlüyordum.
Yine bir cuma günü İSTİKLAL MARŞIMIZI söyleyerek,Bayrağımızı göndere çektik.Ben 4,5'i , arkadaşım 1,2,3'sınıfları okutuyordu.
 Lojmana çağırdı çay iç,yemek ye, televizyonda (sadece TRT-1)izle kimin kimsen yok ne yapacaksın evde?Dedi.
Birkaç saat geçti müsaade istedim ve lojmandan ayrıldım.Fırtına vardı.Eve kurt ve köpeklerin korkusundan korka,korka eve vardım.Sabah hava biraz düzelmişti.Su bidonunu aldım.Çeşmeden suyumu dolldurdum.Evime döndüm.Tezek sobasında çay pişirirken,kapı hızla vurulmaya başladı.Açtım hoca koş! METİN hoca direkten düşmüş,kıpırdamıyor dediler.Hemen okulun önüne gittim arkadaşımın burnundan ve kulağından kan geliyordu.Köylülerle kızakla sağlık ocağına götürdük.Yanıtları ÖLMÜŞ oldu.Köye getirdik.....
Köylülere nasıl olduğunu,görenlerin varsa anlatmalarını istedim.Yusuf TANI adlı köylü:
Metin hocanın; Rüzgardan direğe dolanan ŞANLI BAYRAĞIMIZI açıp dalgalanmasını sağlamak amacıyla,bayrak direğinin üstüne yakın yerden düştüğünü söyledi.
İlçeden geldiler,gittiler.Öğretmen arkadaşlar destek verdiler.
Memleketine uğurlarken METİN'imin tabutuna uğruna yere düştüğü Bayrağı sardım.Tüm şehit öğretmenler anısına.......
KARS-AKYAKA-HACIPİRİ KÖYLÜLERİNE TEŞEKKÜR EDİYORUM-1983

ne yazağımı ne diyeceğimi bilemiyorum. tarifsiz bir yoğunluk kapladı beni.
Şehit olan Hocamı rahmetle anıyorum.

Hayatta en sevdiğiniz uğruna öleceğiniz onun da o kadar sevdiğinden emin olduğunuz sevdiğinizin doğum gününde 200 km uzaktan elinizde hediyesi ile yanına gidiyorsunuz.Sabah saat 6.30 da uyanıp onun servise bineceği durağa ondan önce gidip sürpriz yapıyorsunuz.Serviste başlayan tartışma onun işyerinde AYRILMAKLA bitiyor.
VE SİZ HALA ONUN BİR YERLERDEN ÇIKMASINI BEKLİYORSUNUZ.
Ne derseniz deyin dostlar HAYAT ÇOK FENA.

Hayatta en sevdiğiniz uğruna öleceğiniz onun da o kadar sevdiğinden emin olduğunuz sevdiğinizin doğum gününde 200 km uzaktan elinizde hediyesi ile yanına gidiyorsunuz.Sabah saat 6.30 da uyanıp onun servise bineceği durağa ondan önce gidip sürpriz yapıyorsunuz.Serviste başlayan tartışma onun işyerinde AYRILMAKLA bitiyor.
VE SİZ HALA ONUN BİR YERLERDEN ÇIKMASINI BEKLİYORSUNUZ.
Ne derseniz deyin dostlar HAYAT ÇOK FENA.

Keşke böyle şeyler hiç yaşanmasa imiş.İşte,şeytan ve nefis girdimi işin içine böyle şeyler olabiliyor.Bir anlık öfke ve bin yıllık pişmanlık.Yorumlarım için bağışlayın.Ama bazı zamanlar çok kızdığımız olaylar,ilerleyen günlerde unutuluyor.Hiç önemsemiyoruz.Hayret bumuymuş bizi üzen.Neyse.Sağlıcakla...

Bahar hocamın başına gelen olaylar beni çok etkiledi özellikle babaannesiyle ilgili olan olayı inanın tüylrim diken diken olarak okudum.Bahar hocam bu olay tam sırlar dünyasına konu olacak cinstenmiş................... ..