Zaman bize en güzelini sunmak için fırsat kolluyor dedim ya [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenim bak 40 yaşına kadar evlat sahibi olamadık.Her türlü tedaviyi denedik.Ankara'da haftalarca tedavi gördük.Hatta Denizli Ankara arasında yolculuk yaparken otobüste eşime otobüs hareket halindeyken kaç defa kolundan iğne yaptım. Görenler garip garip baķıyorlardı uyuşturucu mu kullanıyorlar diye.8 - 10 yıl acılarla çevre baskısıyla geçti. Hep içimizde bir umut vardı. Nitekim ummadığımız bir anda zaman dediğim kavram bize bir evlat verdi.Ve onca acıyı onca çevre baskısını unutturacak dünyalar tatlısı bir evlat.Oğlum tüp bebek.İyi ki var.
Eğitimhaneyi benim evim gibi bildiğim eğitimhane üyeleri kardeşim gibi olduğunu hissettiğim için açık açık yazdım.
Kısacası kadere inanmak ve her şeyi zamana bırakmak en güzeli..
Hocam yazınızı sabah okudum, ağlattınız beni.
Gözünüz aydın olsun, Rabbim analı babalı büyütsün, hayırlı sağlıklı mutlu duyarlı bir evlat olsun inşallah.
O bahsettiğiniz umuttan ihtiyacı olanlar için de dualarınızı eksik etmeyiniz hocam, bazılarımızın çok ihtiyacı var.
