Yerimi Aldın Özürümü De Alır Mısın ... ?

.

.

Eğitimhaneliler lütfen engelli kardeşlerimize destek, kaldırımlarda araba istemiyoruz !

.

Değerli öğretmenlerim, beş bininci mesajımı böyle özel, özel olduğu kadar da, bir o kadar güzel bir konuya yazmak istedim.
EngelSizsiniz.

...

...

    Hepimiz bir engelli adayıyız.
    Lütfen  zorlaştırmayıp  kolaylaştıralım.

O Bir Anne.

''Kumsalda Hiç Ayak İzim Olmayacak Anne ..!''

 Mavi gök, mavi deniz…Ufuk çizgisi neredeyse yok.. Kumsal harika. Meltemin tatlı esintisi ve denizin harika kokusu tüm hücrelerini sarmış. Çocukların neşeli kahkahaları suların içine karışmış. Açıklara doğru yavaş yavaş yüzen bir dede. Başında şapkası. Gülümsüyorsun. ’’İşte bu!’’ diyorsun. Yaşam sevincini yitirmemiş biri daha...(değil mi?)

 Ayakların, seni kıyıya götürüyor. Minik dalgalar ‘’Hoş geldin.’’ dercesine ayaklarını kucaklıyor. Önce, serin suların ayaklarına değmesi içini ürpertiyor ama hemen alışıyorsun. Biraz yürümeli ve bu güzelliğin tadını çıkarmalısın. Beyaz köpüklerin ayaklarına vurması çok hoşuna gidiyor.( değil mi?)

 Sedefli bir deniz kabuğu, incecik deniz kumunun arasından sana ‘’Merhaba.’’ diyor. Eğilip alıyorsun. Artık o avcunun içinde. Mutlu oluyorsun o an… Sonra elinden kayıp gidiyor dalgaların içine. Çok fazla da önemsemiyorsun. Nasıl olsa kıyıda aynılarından daha çok var. Eğilip alabilirsin.( değil mi?)

 Adımlarının izini kumun üstünde bırakman sana zevk veriyor. Biraz daha sert basmalısını ki izi kalmalı. Bu sefer sert adımlarla yürümeye başlıyorsun. Oyuna dönüşüyor bu yürüyüşün. Arada arkana bakıp; ’’Vay, ne güzel ayak izlerim.’’ diyorsun.Dalgalar geldikçe ayak izlerin tek tek siliniyor. ’’Olsun, ben yine yürürüm ,deniz benim, dalga benim, iz benim’’ diye geçiyor içinden…(değil mi?)

 Yürürken ayağına çarpan dalgalara arada sen de vuruyorsun. Ne güzel bir his…
Kumun üzerinde duran taş, tam da denizde kaydırmalık. Evet evet… Onu almalı ve denizin üzerinde sektirmelisin. Belki bir, belki iki, belki de üç kere sekecek… Bu çok zevkli olmalı.(değil mi?)

 Biliyor musun? Ben bunları hiç yaşayamadım. Ben denizin kıyısında hiç yürüyemedim ki! Benim ayak izlerim hiç olmadı ki kumsalda. Sedefli parlak bir deniz kabuğunu bile yerden eğilip alamadım…

Biliyor musun? Denizde hiç taş sektiremedim. Düz bir taşı elimde tutmak o kadar zor ki… Anlıyor musun beni?

 Olsun ya… Ben senin yürüyüşünü seyrederek de mutlu olabiliyorum. Denizin üstündeki taşın kayışı o kadar güzel ki…Engellerimi tek tek ortadan kaldırıyorum. Hayalimde yürüyorum, koşuyorum, taş bile sektiriyorum. Hem de beş defa…
Peki sen?
 Hayalinde benim tekerlekli sandalyeme hiç oturdun mu?
 Hadi gel otur. Bakalım sen de benim gibi hissedebilecek misin? Senden tek istediğim şu:

 Engeller yaratma hayallerime…
 (eylulada1) *12 Ağustos 2012*

...................

 Engeller yaratma hayallerime…
 (eylulada1) *12 Ağustos 2012*

Yüreğinize sağlık...

''Kumsalda Hiç Ayak İzim Olmayacak Anne ..!''

 Engeller yaratma hayallerime…
 (eylulada1) *12 Ağustos 2012*

Öğretmenim o güzel gönlüne sağlık,harika bir yazı..

engeli olup basari saglayan basaran azmeden insanlari gordukce gozlerim dolar.
onlari gordukce asil aciz olanin kendim oldugunu hissederim.
bir dua da mi gonderemiyorum onlara sanki.

Sarılmak için yürek gerekir.
Kollar sonraki iş...

Özdemir ASAF

Eğitimhaneliler lütfen engelli kardeşlerimize destek, kaldırımlarda araba istemiyoruz !

BÖyle yerlere park eden araçları [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] buraya götürmeli ki bir daha park ederken iki kez düşünsünler.

Ya da olay yeri müdahele ekibi... [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]