Geçmiş olsun dilekleriniz için çok teşekkür ederim.
Devamsızlar yüzünden pek ilerleyemedik, tekrarlarla günü kapattık.
Bugün annesi ile babası yazın boşanan öğrencim yanıma geldi. Öğretmenim ben babamı çok özledim diye ağlamaya başladı. Anneme babamı özledim görmek istiyorum desem bana kızar mı dedi. Boynuma sarıldı içli içli ağladı. Çok üzüldüm . Anneni arar ben konuşurum babsını özlemiş derim dedim. Tüm gün anneme dediniz mi dedi durdu. Arayıp aramamakta kararsızım. Sobuöta aile meslesi mudahil olmam çok doğru olmaz. Çocuk konuştuktan sonra babanın annesine aileye karşı tutumu falan değişirse diye de düşündüm. Ne yapsam bilemedim. Siz olsanız nasıl bir yol izlerdiniz?
Veliyle iletişim düzeyinize göre arayıp aramamaya karar verebilirsiniz aslında. Ancak buna rağmen yine de karışmamanızı öneririm. Bizim bir arkadaşımızın başından geçen bir olayı aktarayım. Anne-baba boşanmış, çocuğun velayeti annede. Baba okula gelip görüşmek istemiş. Öğretmenimiz iyi niyetiyle görüşmelerine izin vermiş. Bu durum maalesef mahkemelik oldu. Sonrasında ne oldu bilmiyorum.
Çok hassas bir durum değerli öğretmenim. İnsanın gönlü, vicdanı el vermiyor ama yasal hükümler veya karşı tarafın olumlu veya olumsuz olması önceden kestirilemeyecek olası tutumları müdahaleye engel oluşturuyor.
Herkese iyi akşamlar. İyi tatiller diliyorum.