Bugün miniklerim ilk kez İngilizce dersi ve İngilizce öğretmenleriyle tanıştılar. İlk tepkilerden aklımda kalanlar.
"Öğretmenim İngilizce öğretmeni gelince siz de okulda olacaksınız değil mi?" Sanki annesinden ayrılacak.

"Öğretmenim biz daha Türkçeyi yeni öğrendik. İngilizceyi nasıl öğreneceğiz?" Bunu benim miniğim düşünüyor da büyükler düşünemiyor mu acaba?
En güzeli de:
"Öğretmenim İngilizce öğretmeni Türkçe biliyor değil mi? Nasıl anlaşacağız?"

Her şeye rağmen seviyorum miniklerimi.
Bu arada İngilizce kitaplarımız yok. Kafanıza göre takılın dedik ücretli öğretmenimize o da "What is your name" den başlamış. Teneffüste benimkiler "Hellooo" diye dolaşıyorlar koridorda.