bir süredir foruma bakamamış uzak kalmıştım, yazıları tarayınca kanayan yüreğim yine kanamaya başladı. Yinede umutsuzluk bize yakışmaz diyorum, bazen eski öğrencilerimle karşılaşıyor iyiki bu mesleği seçmişim diyorum. Sınıf içinde yani derste okuldaki en mutlu saatlerimi yaşadığıma inanıyorum. Nöbetim olsun olmasın bahçede birinin sorununu görünce müdahale etmekten kendimi alamıyorum. öğlenci grupta 1400'e yakın öğrenci var beni tanımayan öğrenci yok. Bana gelip müdür olmadığım halde "müdür bey sizinle görüşebilirmiyim" diyen velilere şaşırmıyorum. okulda 80 nin üzerinde öğretmen var. Henüz tanışmadığım öğretmenler bile var. Tanımayan öğrenci yok diyebilirim. ünkü gel diye çağırdığım öğrenci gelmez kaçarsa sınıfına gidip davranışındaki yanlışlığı söylüyorum. bizim okulda öğrenci ne yaparsa yapsın öğretmen çağırırsa ilk işi kaçmak oluyordu, öğretmenin onu ne için çağırdığı önemli deyildi, hemen suçluluk psikolojisine giriyor ve kaçıyordu. ısrarla çağırıp konuşunca da şaşırıyorlardı. Bazen Duyuyorum çağırdığımda Kaçan arkadaşlarına adımı verip benim çağırdığımı vurguluyorlar.
Kısacası peasant öğretmenim yeni öğretmenlerin elbette ki öğrenecekleri çok şey var bu böyle gelmedi böylede elbetteki gitmeyecek gelecekte herşeyin çok daha güzel olacağına olan inancımızı yitirmeyelim diyorum. Bizler yıllarca olumsuzlukları değil olumluyu öğretmeye çalıştık. Gelecekte meyvelerinide elbette toplayacağız. bugün olmadı yarın.hoşça kalın sevgiyle, umutla kalın öğretmenim.
Ben de epeydir foruma uğramıyordum.yazınızı şimdi farkettim.
Aslında siz,beni tasvir ediyorsunuz.Öğrencisi olsun olmasın konuştuğu öğrencinin omzuna elini koyan,elinden tutan,yerine göre kucaklayan öpen bir öğretmen.Allah allah,böyle öğretmen varmıymış?
Kendimi nesli tükenmiş dinazor gibi hissediyorum:))
Bugün gelen bir velim:Öğretmenim,1.sınıfa başlayacak kızım için 'senin gibi'bir öğretmen tavsiye eder misin dedi.Ah dedim.keşke olsa,keşke benim gibi öğretmenler daha çok olsa.Olsaydı kendi çocuğumu verecektim,ama yok.Olanıyla idare edin:))dedim.
Sizde sevgiyle kalın öğretmenim...