kimse kötü öğretmen değildir..!
önce sakin olun ben de bugün çok yoruldum..zorladılar epey..başım ağırıyor sinüzit oldum doktora gidemiyorum zaten gitse mde ilaç içemem bebeğim var .o acıyla dayanmaya çalıştım ..dersimi bitirdim evime geldim.yarına bakınıoyrum neler yapabilriyimdiye..bizler böyleyiz işte..bebeğimi uyutup (ev işleri zaten askıda) yarına döküman hazırlıyorum ...
onlar çocuk ..sakin oolmak gerek .kendimize zarar sonra..olan ize oluyor .defterlerine not yazın hatasını veli, bilsin..izinsiz gelene hiç konuşmayın önemli de olsa söyleyeceği..hani hepsi olmasa da bazılarını tek tek de olsa oturtun..kendinizi sürekli teselli edin.. ve forumu aksatmdan okuyun .inanın okudukça yükünüz azalıyor .dertleşiyorsunuz..yalnız olmadığınızı hissediyorsunuz..şunu bilin ki her birimizin sorunları oluyor..sıkmayın kendinizi.
dediğiniz gibi gerekliyse yapın toplantıyı ..öyle resmi davetteki yazılara gündemi de ekleyin bilsinler ne konuşullacağını önemli olduğunu..
herbirimize kolay gelsin öğretmenim..anlıyorum ben sizi..
mesela be nbugün atatürk şiirinin 1.kıtasının 1.dizesini tamamlatamadım üç öğrencime..not yazdım defterlerine .akşam okutun yazdırın diye. baırsam çağırsam kime zarar ..hiçkimseye ..tabi ki bize..
günün yorgunluğundan elimden dökülen satırlarda sürçü lisan ettimse affola..
başım çok ağırıyor...
Değerli Eğitimhane Dostu Öğretmenlerim,
Sevtap Aratma öğretmenimin serzenişleri önceki günlerde ve bugün daha yazan arkadaşlarımızın ortak serzenişi olunca dayanamadım: Kendi düşüncelerimi yazmak istedim.
Öncelikle az gelişmiş yörelerde, şehirlerin varoşlarında ve kalabalık sınıflarda çalışmak çok zor. Bunun bilincindeyim( Yalnız benim tuzum kuru; şehir merkezinde, 24 öğrencili sınıfta ve velilerin çoğunluğunun çocuğu ile ilgilendiği bir sınıfta öğretmenlik yapıyorum.). Serzeniş ve geçmiş yaşamımda çalışmalarımdan edindiğim ve gün geçtikçe su üstüne çıkan bir gerçek var: Çalıştığımız olumsuz ortamlarda kendimizi bi-ti-ri-yo-ruz. Biz sağlığımızı kaybettiğimizde; ne kendimize ne de öğrencilerimize yararımız olmayacak.
Bu nedenledir ki öncelikle sabır- hoşgörü. Sonrasında da sınıf yönetimi konusunda olumsuz pekiştireçler ( Sus, dur, niye yapmadın, neden ....) gibi ifadeler yerine iyi olanlarını veya iyi olan diğer öğrencilere olumlu pekiştireçler verelim( Teşekkür ederim ödevini yaptığın için, sınıfta oturarak beni beklediğin için teşekkür ederim, güzel yapmışsın ama daha güzel yapacağına inanıyorum, ödevini yapmamanın bir nedeni olduğunu biliyorum; bana söyler misin?, arkadaşınızı .... davranışından dolayı tebrik ederim ...). Olay ve durumlara göre olumlu pekiştireçler kullanırsak sınıf düzenini sağlayacağınızı düşünüyorum. Hele hele 2. sınıf gibi küçük sınıflarda yazılı ve maddi pekiştireçler çok işe yaramakta. ( Nacizane bir öneri. Ukalalık etmek istemedim.)