Sevgili günlük
tamamı dolu bigünün ardından evimdeyim.sabah ehliyet sınavında görevliydik.azeri bi aday vardı sınıfta ve son saniyeye kadar çıkamadık sınıftan.öğretmenler odasına girdiğimde beni bekleyen arkadaşlarımın beklemekten bi hal olduklarını gördüm;her görevli olduğum sınavda en son imzayı hep ben atıyorum,adaylar sınavdan ayrılamıyorlar sanırım bu benim kaderim
ardından kursumuzu yaptık bi öğrencimin doğum gününü kutladık hediyeler pastalar çocuklar mutluluktan uçuyordu bense başağrısıyla kıvranıyordum o sırada.
şimdi de yediğim istavritlerin bünyemde oluşturduğu tuhaf ruh haliyle hemhalim.az biraz da kafam bozuk.burada velilerle ilgili olumsuz şeyler okuyunca çok üzülüyorum ya.yani yok artık diyorum.ben bi öğretmenim ve bigün çocuğum olursa asla bu kadar rahat olamam.bi velim canı isteyince çocuğunu kursa yolluyor istemeyince yollamıyor ve 4 haftayı ne zaman doldurursa o zaman yolluyor kafasına göre.bense sabit olarak 1 ay geçince alıyorum parayı.vay efendim ben nası gelmediği haftanın parasını alırmışım o zaman çocuğunu yollamıyomuş.bunun haberini de başkasıyla yolluyor.sanki ben yevmiyeyle çalışan inşaat işçisiyim.sen bi öğretmeni bu şekilde nası protesto edersin??bu durumda kaybeden kim olur;ben mi senin çocuğun mu?yollamazsan yollama arkadaşım!çok üzüldüm.senin zorla verdiğin 30liradan bana kalan 20 lirayı artık alamazsam hayalini kurduğum havuzlu villayı alamıcam gerçekten çok üzüldüm!!!