nasıl geçecek köyde eğitim öğretim hayatı. 6 ay kışla boğuş, soba yak, 4-5 birleştirilmiş sınıf, köyle uğraş, su borusu patladı onu yap, tuvalatler dondu aç, kapı,pencere kırıldı yap, su dondu taşı, elektirk gitti 1 hafta karanlıkda kal, yol kapandı köyde mahsur kal ..................... tabi tüm bu olumsuzlukların dışında güzel şeyler olmuyor değil. fakat gerçekten insan alışıyor. tüm bu olumsuzlukların beni geliştirdiğine inanıyorum. iyi kötü bir yılı daha bitiricez inşallah
Öğretmenim, inanın bana tüm saydıklarınızla ben de uğraştım 2001-2004 yılları arasında Van-Saray ilçesinde.Kar suyunu eritip yemek yapmış,bulaşık yıkamıştım ev arkadaşımla defalarca. Şu anda memleketimdeyim. Çok sevinerek geldim memleketime. Ama Van'dan çıktığım ilk günden beri ordaki mutluluk ve huzuru bulamadım meslekte. Bir öğrencim beni facebooktan bulmuş. Bu yılın yaşadığım en mutlu anı idi bu olay. Öğrencim Van'dan gene. Şu an tayinim gene aynı ilçeye çıksa gözümü kırpmadan giderdim. Neden mi? Küçük yerlerde sevgiler de gerçek, dostluklar da.