Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

SOĞUYUNCA BİR ŞEYE BENZEMEYEN

Kaldığımız yerden, çokça muhabbetin
tez elden ayrılık getirmediği yerden
uzaklık bitiminde yepyeni uzağa başlarken
soğuyunca bir şeye benzemezsin hayat da öyle
hem ölümlü hem delil yetersizliğinden
o dirilişin senfonisine beni kattığında tanrım
unutulan  sebebin  dalına dalgınlık oluyorum

 Açılsın istiyorum göğsüne beni unutma çiçeği
Sana düğümlü göğsümün bir yanı paylanmış unutkanlığa
ne kadar günleri kovaladımsa yetişemedim senli zamanlara
Sesin  de belleği varsa düştüğü yerde nefes paramparça

Bana bir şeyler kat ekmeğime katık, sesime  nefes
Issız bir adaya düşersem ya da ıssızlığına hayatın yanıma
alabildiğim üç şeye gerek kalmadan yaşamak ol bana
Sesime heves kat, çoğul cıvıltıları duyur  kuşlara karışayım
Kelimelerin çağıltısında tekil çağrışımı unuttur işte

İnceldiğim yerden kopuyor hayat
var mısın beni yeniden adlandırmaya!

Ne coktum
Nede azdım
Yalınayak sevginin
Derme çatma siirlerimin misralarinda
Serçenin kanadında  çiçekli  kekemeligim
Kimliksiz gözlerim
Üşümüş talihsiz düşler
Düşünde  darağacına düşmüş mavi çocukluğum
Küf tutmuş  yağmuruna dargın nefesim...

Ne çok acılar geçti hayat köprüsünden.
Ne çok ayaklar bastı emin emin..
Kimi hafif yüklü,kimi yerden ağır..
Kimi  kanatlı, Kimi sağır..
Gün ola yığılıp kala,
Gün ola harman olup savrula..
Yürekteki yüktür  bedeni yıkan,
Tam köprüde bacağı büken.
Tükendi ömür, tükendi  güven,
Var mı dünyada geçmişine söven
Cahil ile cahili öven..

Hadi, sen anlat biraz...
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

İçimde kalan dizeleri bir bir yakıyorum
uzun bir kış oluyor kelimeler yakılınca
konuşmak hep kısaltır zamanı ve ömrü
biz seninle zaten hiç konuşmadık bunu

bu kış yeni bir yalnızlık örüyorum kendime
İkili trabzan iki defa bat ve çık tek düze
arkası çorap söküğü gibi gelen günleri
tini kaçmış insanlığı konuşsak olur mu?

yaşamak denilen telaşı her gün sarıp başa
 ucu kaçmış ilmeğini boynuma doladım
büyük beden ayrılık diktirmiş bana dünya
olsun dedim severek seneye de giyebilirim

Bir kez konuşsak geçerdi belki hayat
Sana açılan sokaklarında koşar adım çocukça