DÜNYANİN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ
"Bana çiçek getirin, dünyanin bütün
çiçeklerini buraya getirin!"
Köy ögretmeni Sefik Sinig'in son sözleri.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçeklerini getirin buraya,
Ögrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmis çigdemlere benzer
Bütün köy çocuklarini getirin buraya,
Son bir ders verecegim onlara,
Son sarkimi söyleyecegim,
Getirin, getirin...ve sonra ölecegim.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Kir ve dag çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnizlikta açarlar, kimse bilmez onlari
Genis ovalarda kaybolur kokulari...
Yurdumun sevgili ve adsiz çiçekleri
Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni,
Topragi nasil örterseniz öylece örtün beni.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Afyon ovasinda açan hashas çiçeklerini
Bacimin suladigi feslegenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avlularin pembe entarili hatmisini,
Çoban yastigini, peygamber çiçegini de unutmayin,
Aman Isparta güllerini de unutmayin
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum.
Getirin, dünyanin bütün çiçeklerini istiyorum.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Ben köy ögretmeniyim, bir bahçivanim,
Ben bir bahçe suluyordum, gönlümden,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden,
Ne güller fiskirir çilelerimden,
Kandir, hayattir, emektir benim güllerim,
Korkmadim, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalniz, çiçek getirin.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Baharda Polatli kirlarinda açan,
Güz geldi mi Kopdagina göçen,
Yörükler yaylasinda Toroslarda eglesen,
Mus ovasindan, Agri eteginden,
Gücenmesin bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, çiçek getirin, örtün beni,
Egin türkülerinin içine gömün beni.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
En güzellerini saymadim çiçeklerin,
Çocuklari, ögrencileri istiyorum.
Yalniz ve çileli hayatimin çiçeklerini,
Köy okullarinda açan, gizli ve sessiz,
O bakimsiz, ama kokusu essiz çiçek.
Kimse bilmeyecek, seni beni kimse bilmeyecek,
Seni beni yalnizlik örtecek, yalnizlik örtecek.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Ben mezarsiz yasamayi diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yasamak istiyorum,
Yetistirdigim bahçe yarida kalmasin,
Tarumar olmasin istiyorum, perisan olmasin,
Beni bilse bilse çiçekler bilir, dostlarim,
Niçin yasadigimi ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularim.
Dünyanin bütün çiçeklerini diyorum,
Okulun duvari çöktü altinda kaldim,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta,
Yaz kis bir sey söyleyen toprakta,
Çile çektim, yalniz kaldim, ama yasadim,
Yurdumun çiçeklenmesi için daima yasadim,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Simdi sustum, örtün beni, yatirin buraya,
Dünyanin bütün çiçeklerini getirin buraya.
CEYHUN ATUF KANSU
SEVGİLİ ÖĞRETMENLERİM GÜNÜMÜZ KUTLU OLSUN
