Sevgili Günlüğüm;
Kendimi "Issız Ada'da Tek Başına" kalmış Robenson Craouse gibi hissedişimin dördüncü günündeyim... Her gün için duvara bir çentik atıyorum. O zaman da eşim kızıyor. 'Duvarı mahvettin' diye. Yiyecek ve içecek stoklarımız da iyice eridi. Yardımcım Cuma'da yok ki alışverişe göndereyim... Umarım ve de dilerim ki; kazasız, belasız ve de virüssüz bir 'zorunlu tatil olur'... Sağ salim olarak eğitim öğretime kaldığımız yerden buluşmak dileklerimle...
Ha! Bu arada Sevgili öğrencilerime WhatsApp ve K12 üzerinden günlük ulaşmaya çalışıyorum...
Uygulamaya çalıştığımız "Zorunlu Çalışma Planı"mızı sizlerle de paylaşmayı düşündüm... (Döküman Bölümünde)
İşinize yaraması umuduyla... Sağlıcakla kalın...
Hoşça kalın...