Tam da bizim okulu anlatmissiniz.😎
Veli memnun, öğrenci başarılı, öğretmen mutlu, idare güler yüzlü.Uzaktan eğitime geçtiğine üzülen sayılı öğretmenlerdenim sanırım.
Ne mutlu hocam. Bizim işimiz evrak değil, çocuk, aile, insan. Gecenin 10'unda "korona olduk biz hocam" diye arayan veliye, mesai bitti benim pardon demem ben. Mesafemi de korurum insanlığımdan da vazgeçmem. İnsani bağım var o çocukla, aile ile. Sonra bazı öğretmenler neden proje yapmaz, görevi olmasa dahi okula, öğrencisine ek bir şey kazandırayım demez, fark yaratan öğretmen olmaz, okul aile birliğinin işinde velilerine durum izahı yapmaz derler. Hani orada nerede yönetmelik.
Buz gibi öğretmenlik yapanlara (tabiri caizse) kızmıyorum, yönetmelik neyse o eyvallah noktasına ilerliyorum yavaş yavaş böyle şeyler oldukça. Sanki asıl amaç o gibi.