" Adamın Biri'nden Bişeyler..."

AVLU DA MAHŞER GÜNÜ...

Bugün,
Ondokuz Ağustos.
Ağustos'ta
Güneşin yandığı gün...
Avlu mahşer yeri,
Mahşerde bir sürü insan..
Düğün var zannedeceğim,
Ağıtları duymasam..

Ne oldu?
Kapı nerde kardeşim!?
Nerde evimin penceresi?
-Yaa bırakın da geçeyim!
 Kim öldü..Ölen hangisi?
Tutuyorlar kolumdan,
Zoraki oturuyorum..
Sonra;
Yorum..Yorum..Yorum.
Ayakta oturuyorum.

Diyorum:
-Nerede annemin saksıları?
 Niye çekildi perdeler...
 Söylesenize neredeler!

Uzak bahçe kapısında
Üç-beş kişi..
Biri camii hocası,
Diğeri "Baba Dostu"
Hanife Abla'nın kocası!
Avlu is,
Avlu duman.
Sular doluyor
Odunlar taşınıyor durmadan..

-Sayın Hocam...
Diye başlıyor imam.
-Baban..Baban..
Avlu yıkılıyor:
-Hayıır inanmam!?

Kalkamıyorum.
Kolumda üç-beş kişi.
Ayaklarım kötürüm:
-Babam..Sana ölürüm.
Yalvarıyorum:
-Ne olur beni götürün!..

-Kadınlar açılın..
 Sizler de çıkın!
 Sizler kalın..
Üç-beş akraba,ana,bacı.
Hepsinde aynı acı.
-Sakin ol hocam!
 Sabır..Sabır..
"Sabırla yetişmiş yetmiş yıllık hatır.."

Kefen beyaz.
Dolu-dolu bakıyorum biraz..
Renk sarı.
Dün traş ettiğim sakalları
Bembeyaz..
Sana söz vermiştim,
Seni pınarlara götürecektim bu yaz!

Bugün,
Ondokuz Ağustos...
Babam gibi babalar;
Kabirde arkadaş,kabirde dost..

Neyleyim ki;
"Öksüz doğdun,yetim öldün!"
Yapamadıklarımız varsa eğer:
-Sen babasın, BABALAR AFFEDER...



mUHABBETLE KALINIZ.
sAYGILAR...
"adamın biri07"
Lütfenalıntıyapmayınızsahibin eaittir!

çok hoş teşekkürler...

SENİ BIRAKTIĞIM YERDE...

Ankara yaşlı,
Aşti yaşlı,
Yaşlı Nisan...
Ve seni bıraktığım yerde
Tanımadığım bir sürü insan.
Hepsi bir yerlerde,
Hepsinde ayrı lisan...

Otobüsler kalkıyor yine.
Gurbet-sıla iten itene..
Kimisi aç,kimisi tok
Birbirini yiyen yiyene...

Başım dönüyor,
Ağzım kuruyor!
Seni bıraktığım tam o yerde,
Şimdi birileri
Ayakkabı boyuyor...
Banklarda bir sürü insan;
Kimi sağır,
Kimi kör,
Kömürlükte uyuyor..

Gölgemi çağırıp,
Oturdum bir yere.
Yanımdakinden tiksiniyorum
Tükürüyor yerlere.
Çocuk sesleri.
Çığlıklar...
Ardarda sıralanmıış kalabalıklar,
Kalabalıklarda sevimsiz kabalıklar(!)...

Seni bıraktığım yerde,
Kimi sayayım sana:
_Baksana!
Bir garip erkek,
Bir de kız..
Ağzında kocaman bir sakız.
Sanıyorlar ki kimsecikler yok,
Sarılıyorlar arsız-arsız!

Şimdi,
Seni beklediğim yerde
Yorgunum..
İnan çook yorgunum.
Eyy güzel sevda,
Eyy güzel kız:
-Söyleyin ne zaman geleceksiniz?!
Hala sizi bekliyor,
"Adam olmadık akılsız!"



mUHABBETLE KALINIZ.
sAYGILAR.
"aDAMINBİRİ08"
"lütfenalıntıyapmayınızsahibin eaittir"

Özel işlerim sebebiyle iki gün ayrı kalmıştık.Beni arama nezaketi gösteren bütün arkadaşlarıma saygılarımı sunuyorum,yeniden merhaba diyorum.Allah'a emanet olunuz.

Güzel yazılar...

Kelimelerin dili olmuş konuşmuş.

*KARANFİL*

Bugün
Masama bir karanfil bıraktılar...
Giderken de bana:
-Ondan... dediler.
Dedim:
-Onlar çok oldu gideli...
Sadece:
-Hatırla onu!?
Diye..bildiler...

Dedim:
-Gidenler çoktan yol aldı,
  Kalanlarda sadece kaldılar...
Dedim:
-Karanfildeki kim...Kim! dedim.
Gariip gariip gözlerime  baktılar...

Dedim:
-Alışkın değilim böyle şeylere!
Yaş günü
Yılbaşı desen,
Zaten
Çekip gitti bir yerlere…
Dediler:
-Hiç mi dostun yok?
Dedim :
-Vaaar!
Dediler:
-Hatırla bakalım nerede?
Dedim:
-İşte…İşte o...Mezar!

Karanfil..
Dedim:
Yarabbi, ne kadar güzelmiş!
Dedim:
Güzeli görmemişsin ki  be hey kötü!
Dedim:
Yıllar içini de söktü…

Dost.
Arkadaş.
Yaren.
Bir zaman sende ki latife idi,
Kalbin yumuşak bir kadife idi…
Dedim:
-Bunların hepsi karanfil, küfe idi!



Bırakanlar bırakıp gitti.
Dedim:
-Bırakanlar kim idi!
 Karanfilde ki Kim?
Sorular,
Sorular…
Beynim allak-bullak:
-Kim bunlar?
Hemşire,sınıkçı hekim!
Oturuyorum:
-Tekim…
Dedim:
-Yarabbi bana yardım et!
  Nerden geldi bu karanfil?
  Her şey neyin nesi?

Karanfil yüzüme bakıp
Dedi ki:
-Ben “Muhammed’in nefesiyim,nefesi!



Onun ümmeti olanlara selam olsun…
Muhabbetle kalınız.
Saygılar…
“Adamınbiri07

GÜLÜ BİLEN SADECE DEMETMİŞ..

Herkes,
Kır çiçeklerinden bir demet.
Demetlerden demet- demet
Takıp saçlarına bir demet…
Herkes,
Her şeyde sadece bir demet!
Demette kıymet yok,
Yok ki:
-Gül gülünce güler hikmet…

Bana da diyorlar ki:
-Kardeşim gülsene!
Nasıl güleyim gülünecek halime!

Oturduğum yer,
Yerin bir karış altı..
Altında yüz atlı,
Sorguda beni döver…
Yüzümün yüzü yok,
Yüzümde yüzü yok,
Bende yüz olsa eğer!

Çeker ellerimi;
Ellerimde eli,
Sağlığımda dili olanlar..
Yol bilmeyen yolsuz,
Çok bilip veli olanlar…
Akıl verir bana,
Yaşarken deli olanlar…
 
Bana da diyorlar ki:
-Kardeşim gülsene !
Güleyim öyle mi
Gülünecek halime!

Anladım ki;
İnsan bir demet gül,
Gülü bilense sadece demetmiş..
Ömür gül gibi olunca,
Bilinen kıymet,çekilende zahmetmiş…


mUHABBETLE KALIN.
sAYGILAR...
"aDAMINBİRİ06"

SADECE O'NU BİLİYORUM...

Uyumadan uyandım.
Uykularda uykuya yandım..
Elim ayağım bir yerde:
-Bir damlacık suya uyandım!

Baktım..
Minerelerde ayışığı,
Ayışığında ezanlar...
Ruhuma sular indi,
Sustu günahım sustu zanlar!
Kimbilir kimler,
Benim gibi ayakta:
-Manada susanlar...

Bazen böyle dalıyorum,
Dalgın dalgın hülyalara...
Kafam kalkmıyor,
Gözlerim açılmıyor
Kafamı vursalar kayalara...

Bazen,
Alnımda bir damlacık su..
Sular gibi beni yaşıyor!
İşin doğrusu:
-Herşey nerde bitip, nerde başlıyor?
Su:
-Hayat...
Ömür:
-Gemsiz at...
Bazen dalıyorum:
-Yeniden başlat!
Olmuyor...
Olmuyor heyhaat!

Ama
Bildiğim tek şey var:
-O'na bağlı Kainaat...


Muhabbetle kalınız.
Saygılar.
"Adamınbiri07"

TABUTTAKİ ADAM BABANDI!?

Bir gün gelir,
Bir gün gelir de
Beyaza çalarsa saçların.
Gözyaşın dökülürken
Damla damla olursa avuçların...
Odalar soğuk,
Kapını açanın yok!
Duvarlarda in-cin.
Beyninde:
-Nasıl..Niçin?!

Masanda ki,
Çay bardakları dünden kalmış.
Dökülmüş şeker,kirli kaşıklar...
Hatırlarsan:
-Bu resimdekiler kim?
Anılarında bir buse gibi
Dargın kalırsa aşıklar...

Kapılar ötecek bir gece,
Kalkacak halin de yok.
Diyeceksin:
-Nerdesin oğlum?!
Şeker gözlerine vurmuş,
Hep cevapsız kalacak sorular!
Ve nokta nokta vurulmuş...

Yorgan yatak kar,
Bakışların batmış karanlığa...
Sabaha çıkarsan birgün,
Kapını açacaksın ki kuşluk vakti,
Kapında kurulmuş kazanlar
Ve teneşirde ak sakallı yar...

Hatırlarsan o da böyle gitmişti:
-Babam dediğin ihtiyar!



 


Ömrünü sevdiklerine adayan babalara...
Saygılarla.
Muhabbetle kalınız.
"Adamınbiri06"

ÖLÜM(E) YAKIN...

Bugün,
Bizim burada yağmurlar yağıyor.
Islatıyor yanaklarımı...
Belim  bir kırık kağnı,
Var mı yok mu başım..
Elim,kolum ağrıyor.
Yorgunum,solgunum
Yüzümde iki günlük traşım..
Off..Of ki off!
Ömür otuzunda, 
Yola yakın gibi yaşım...
Yaşımı yaşıma soruyorum:
- Yoksa ölmeye mi başladım!

Aklımdan geçmiyor da değil.
Bağırsam,
Çağırsam...
Diyorum,
Diyorum ki:
-Atsam kendimi yerlere!
-Allah belanızı versin!
Desem...
Yaşımı yaş edenlere
"Eymirli deli adem"gibi
Tükürsem...
Öksürsem...
 
Yaşımı yaş eden
Onlar,bunlar,şunlar...
Şunlar da:
-Şu kim?
O mu?
O...
El oldu ellere.
Şimdi,
Ellerde eli değer bebelere!
Tanışlardan duydum ki,
Onuda el etmişler:
-Gurbette ellere...
Onlar,şunlar,bunlar...
Bunlar da:
-Bu kim?
Bu mu?
Bu..
Buğulu bir dağ,
Sırtımda sırtladığım yük...tü.
Allah'ım..Düşünüyorum da,
O zaman ne kadar büyük...tü!
Şimdi,
Küçükler büyüdü
Büyükler küçüldü...
Oda;
Bir odada hastalanıp,
Yalnız başına öldü!
Onlar,bunlar,şunlar...
Şunlar da:
-Şu kim?
Şu mu?
Şu..
Şuracıkta selam verdiğim,
Kalbi kırık bir adam..dı.
Karnı doydu,
Sırtı "pek" oldu.
Adamlıkta(!) "yek" oldu.
O da bir zaman...dı.

Şimdi yalnız,
Yaşımda ki yaşa soruyorum:
-Yoksa ölmeye mi başladım?
Sormuyorum da ona,buna...
Nasılsa gidecegim;
Dokunmuyorum suya,sabuna!


"Adamınbiri05"
Muhabbetle kalınız.
Saygılar...
 

BİZİ BİZE BIRAKMIYORLAR Kİ!

Anadolu,
Dertli Anadolu...
Seni anlatacak neyi yazayım?
Neyi yazayım!
Kalemim kör,
Dilim lal iken...
İrin dolu hayattayım,
Yüreğimde gün batar iken!

Bizi bize bırakmıyorlar ki!..
Oturup seninle birazcık
Hasbihal etsem!
Otursam yanına ağır,ağır...
"Neşedin" sazında gam,
"Tüfekçi'nin ağzında yaram...
Ahhh...Ki ah!
Bizi bize bırakmıyorlar ki
Sana seni anlatsam!
Sırtımı versem Erciyes'e
Kar olsa umutlarım "Kilis'e..
Diyarbakır da al olsam,
Trabzon da horon
Halay çekip "Hilal" olsam...
Ahhh..Ki ah!
Bizi bize bırakmıyorlar ki
Sana beni anlatsam...
Boğazımı sıkar oldular,
Ağzımı tıkar oldular,
Sana neyi anlatsam!
Eskidi-Şehirler,
Kırıldı-Kaleler,
Aha Maraş,Aha Bolu!
Hepsi Anadolu!
Başında kara yazma,
Anamız ağlar oldu!
İrin dolu hayattayım,
Yüreğimde gün batar iken
Ağlamaktayım...
Ellerimi bağladılar,
Kor-kor ateşlerde dağladılar,
Hala yanmaktayım...
Hala bin yıl ötede,
Maveradayım...

Bizi bize bırakmıyorlar ki!
Oturup seninle birazcık
Hasbihal etsem...
Gözlerine "Kemal" olup süzülsem!
Süzülüp
Mavii  mavii baksam.
Gün doğarken Kars'ta,
Şeyh Şamil'i duysam...
Erzurum'da buz olup,
Ayıntap'ta Kamile doysam...
Doysam Ankara'nın taşına,
Kartallar konarken Konya'nın başına!
Kaşık sallasak kışın ayazında,
Yozgat'ta "arabaşına."*

Anadolu,
Dertli Anadolu...
Seni anlatacak neyi yazayım?
Neyi yazayım!
Kalemim kör,
Dilim lal iken...
İrin dolu hayattayım,
Pınarlarım al-al akar iken!

Anadolu,
Dertli Anadolu...
Neyi anlatayım,neyi yazayım!
Elimi ataşlar yakar iken!
Ataşlardan evlerde
Oluk oluk yaşlar akar iken!
Gel berabar ağlayalım
"Şehidim" gelmiş,
Yüreğimde gün batar iken..


"Adamınbiri08"   
Muhabbetle kalın.
Saygılar...                                               *Arabaaşı:Yemek


*Bugün şehit olan KAHRAMANLAR,
  Alınlarınızdan öpüyorum...

Öğretmenim yeniden aramıza hoş geldiniz. Yokluğunuz iki gün de olsa ziyadesiyle farkedildiniz, özlendiniz.
Dilimizde yer eden şiirleriniz ve siz iyiki varsınız. Saygılarımla Üstat...

öğretmenim yazılarınız tek başlık altında toplanınca daha iyi olmuş..diğer türlü takip etmekte zorlanıyorduk..teşekkürler... .
elinize ve emeğinize sağlık...

BOŞ KALAN SOFRALAR...

Akşam yemeğinde,
Şöyle bir baktım sofraya...
Sofra boş.
Sofrada ki yemek bile bir hoş...
Dedim:
-Kimler vardı Yarabbi
 Kimler!
Konuş...Konuş!
Kalmadı soframızda o isimler...

Babamın kalın sesi:
-Oğlum oturmadan elini yıka!?
Havlumuz olurdu sırtımızdaki hırka...
Annemin sesini duyardık:
-Hani oğlum besmele!?
Dedemin siniri:
-Desene lan hergele!?
Derken kapı zili çalar,
Komşunuz  "Elmas Abla."
-Kaynanan severmiş gel hele...
Sohbetler,
Salavatlar..
O zaman sohbet,
Hatır-gönül var!

Akşam yemeğinde
Şöyle bir baktım sofraya.
İçim doldu başladım ağlamaya!
Ağladım,
Ağladım...
Yürüdüm sokaklarda adım,adım.
Kendimi kendime sakladım!

Oturdum bir soğuk duvara.
Muhasebeler.
Muhasebeler...
Ahiret durağında beni sobeler!
Hala sanıyorum ki,
Onlar uyumaz beni bekler!
Belki onlardan,
Selam getirir melekler!

Olmayacak rüyalarda,
Rüyalarda üşüdüm dün gece.
Geceler koynuma inince!
Ağladım-anladım!
Anladım-ağladım!
Gölgem eve dönünce...


"Adamınbiri08"
Muhabbetle kalın.
Saygılar.

BİZİ...ARTIKLARA ARTIK ETME!
Birgün bana,
Demişti ki biri:
-Hayat
 Bir kısa yol,
 Bir ince sızı...
 Sızıyla kalsan keşke,
 Kan akar kırmızı..
 
Doğruymuş o "biri",
Kırmızı GAM  oldu artık.
Artık,artıkları da bıraktık...

Bıraktık,
Evimizi barkımızı.
Başıboş "kafelerde" uşağımız!
Haram helal oldu hemşehrim(!)
Helal lokmayı kabul etmiyor,
Etmiyor kuşağımız...
Kuşağımız kuş oldu.
Sineklere yar oldu,
Yıkanmıyor artık,
Yıkanmıyor bulaşığımız...
Artık,artıklara bıraktık..
KAN oldu artık,
Lokma atıp ulaştığımız...

Hz.Halilibrahim'in sofrasında bile
Bulunurken inanmayan kafir...
Ulaştığımız,
Kocaklaştığımız,
Hani soframamızda ki misafir?!
Gelene kapattık kapıları,
Kilit vurduk perdelere...
Sanki;
Bizdeyimiş gibi "tapıları"*
Artık,artıklara bıraktık.
Artık YAN oldu!
TÜRK'ün mübarek yapıları...

Yapılarında,
Ağıtlarla dolardı hanemiz!
Artık,
Mezar kazacak adam da yok.
Ortada kaldı cenazemiz!
Artık,
O saygılar kalmadı,
"Dıp-tıslarla" doldu
Her sokağımız..Her caddemiz!
Nerde o alnımızın izleri,
"Hacı'mın" hediyesi seccademiz!

Seccademiz,
Secde edilsin diye verilirdi  geline..
Nakış,nakış örtülerde "KİTABI'MIZ,
Okusun diye verilirdi eline...
"Kızkardeşimin gelinliğiydi,
 Şehidimin son örtüsüydü..." hani!
Unutuldu,
Takılmıyor artık,
Takılmıyor saçının teline...
Artık,artıkları bıraktık.
Artık ZAN oldu,
Komşu dolansa diline...

Birgün bana
Demişti ki biri:
-Hayat
 Bir kısa yol
 Bir ince sızı...
 Sızıyla Kalsan keşke
 Kan akar kırmızı...
Sen:
- "Abdest'siz emzirmezdin" anne.
Şuracığında hiç mi kalmadı,
Bir tutam sızı...
Bizi,
Artıklara artık etme!
Gün olmalı.Düğünü olmalı
Oğul "KIRMIZI"
"BEYAZ" kızı...

(Adamınbiri05)
Muhabbetle kalın.                                                                            *tapu

NE OLUR!

Bana "mustafa" diyorlar,
Sana "mıçı" deseler ne olur ki!
Sende benim gibi kara yağız...
Dilimin tadı başka da olsa,
Ağzımız aynı ağız...

Bende senin gibi büyüdüm,
Kara,kapkara lastikle...
Oyuncaklara küstüm(!)
Topumuz hiç olmadı ki,
Oynardık saman dolu plastikle!

Sesini duyardım mıçım!
Sesini duyardım...
Duyar da,
Uyanırdım...
Kuşlar getirirdi de selamını,
Kara kışlara boyanırdım...
Ben de binemedim o arabalara,
At eşek sırtında
Selam salarlardı akrabalara!
En çok sevdiğim mantıydı
Onuda verirlerdi babalara(!)

Be heey gardaşım
Be heey mıçım,mustafam...
Ben sana neyi anlatsam.
Haber saldığın kuşlara ne oldu?
Bulut bulut yağdığın yokuşlara ne oldu?
Bana ben gibi bakardın,
O ağuşlara ne oldu?!
Hani oda sohbetleri,
Hani,
Açtığımız iftarlar,
Yediğimiz kurban etleri.
Nerde kaldı 03 nöbetleri...

Zaten yanmışız...
Ne olur bir daha yanmayalım!
Ben Sakarya'yım,sen de Fırat
Yeniden susayıp
"Yokuşlarda akmayalım"
Akmayalım ne olur!?


"Adamınbiri05"
Muhabbetle kalın.
Saygılar