MED-CEZİR…
Gece
Karanlığa girince..
Köre iş çıkar,
Başlar pirince.
Piri kim?
Sağır selim!
Ara bakalım,
Kırılası elim.
Taş dolu,
Ağzım dilim…
Doğrayın beni,
Dilim-dilim!
Dilim-dilim,
Dilsiz dilim.
Yar olur bana,
Yılan dillim…
Şimdi adam oldu
Yalan dilim!
Bana akıl verir,
Cahil halim.
Orası
Burası
Şurası..
Yüzümün karası.
Kara kılçık eker,
Yürek tarlası.
Tarla aç,
Tarla susuz,
Susuz arkası.
Ekini bekler,
Marabası.
Marabası kırık,
Saçı kırkık,
Kırk kilo gelir
Kırklık..
Bol bekler,
Gelir kıtlık.
Yetimin hakkı,
Sadece haftalık.
Allah verir mi?
Hırsız çalık!
Oğlun bekar,
Kızın kalık…
Adam arar,
Alık alık..
Baştan kokuyor,
Babalık..
Babana ne yaptın?
Ağalık!
Anan yanında:
Anan yamalık.
Evde ki eşya,
Yağmalık..
Akraba kim?
Sağmalık…
Ve ruhun daralıp,
Gece
Karanlığa girince..
Nara bitip,
Soluk bitince.
Evin, araban
Gidince!
Ne olur sence?
Önce
“O” gelir.
Hesap kitap,
Girdap.
İçtiğin hap.
Her şey biter
Her şey harap.
Ne arak kalır,
Nede şarap.
Elimi tut,
Ey garip tabut!
Ölüm,
Ölüm,
Galiba öldü!
Ölüm,
Ölüm!
Kalmadı hikayesi,
Kalmadı şiiri:
Sadece yaşarken diriydi!
Adı bile yoktu zavallının:
Sadece “adamın biriydi…”
Muhabbetle kalınız.
Saygılar sunuyorum.
“Adamınbiri05”
"LÜTFENALINTIYAPMAYINIZ
BUBÖLÜMDEYAZILANTÜMYAZIVEŞİRL ERİNTELİFHAKKISAHİBİNEAİTTİR. "
