Her okulun farklı ortamı,sorunları olur.Bunlar öğretmeni zamanla yıpratır.Fiziksel,ruhsal olarak hasta olur.aşırı çalışmaktan ,yoğunluktan,zihinsel yoğun çalışır, kendine vakit ayıramaz olur.stress yani aşırı yüklenme.Bu nedenle öğretmen ihtiyatı bırakmamalı,peygamber sabrı göstermeli.Meslek gereği öğretmen ülkü sahibi olup, eğitim-öğretim sürecinde ucu açık hep ileride olur .Olayları kavrama ,yorumlama,yetisi vardır.İnsan eski branşına da özlem duyar bazan.Oysa çocuklar hep aynıdır ,benzeşiktirler.Bende alan değiştirdim ama kendi branşım sınıf öğrt.yeri farklı.Bakalım zamanla neler olur daha kimse bilmez Yaratıcı Rab ise ezeli ve ebedi bilir.O bizim gibi değildir.Bizim gibi olsaydı Rab olmazdı elbette.Sabırla,çalışmakla,iyi zanlarla işler düzelir,yoluna girer,mutluluk,başarı gelir.Herşey insana bağlı,kendini disipline etmesine bağlı.Başıboş değiliz olmamalıyız,ne ekersek onu biçeriz.en büyük tehlike insanoğlu için cehalettir.Bize düşen görev ise çalışmak hep ilerlemek olmaktır ucu açık bir süreç.oSnsuza kadar bu değişimlerle fiziksel,kimyasal olarak devam eder.Hatalarımızdan ders çıkartıp erdeme ilerliyelimancak böylece kendimizi kurtarırız.Yoksa kendimize yazık ederiz.Evren de sonsuz değildir.Herşeyin sonu vardır.Yaratıcı müstesna.Canlılar ,doğar-büyür-yaşar-ve ölür.Ebedilik yaratıcıya mahsustur.İnsan ise bedeniyle yaptıklarıyla,ürettiğiyle hep aciz ,eksik,bağımlıdır.Bunu bilip buna göre yaşamalı,çalışmalıdır o zaman kendi çapında değeri artar.Değerlerini iyi kulanmalıdır.Maddi,manevi değerlerini.sağlığını,zamanını,gençliğini hepsi ona geçiçi verilmiş bir amanet olup tekrar veren tarafından alınacaktır,aklıyla bunu bilmeli değerlendirmeli ona göre elinden geldiğince yaşamalıdır kendine verilen ömür müddetince...