Yurdum insanı
Ben de alkışlıyorum yurdum insanını.
Geçen haftasonu tanımadığımız bir köyden geçerken oğlum dut istedi. Bir dut ağacının önünde durduk, teyzeden dut yemek için izin istedik. Teyzemiz çok yaşlı, bastonla zor yürüyordu. Yiyin tabii ki, dedi. Yetişebildiğimiz dallarda pek dut kalmamıştı. Teyzemiz güçlükle evine girip, dokuz yıldır kendisini ziyaret etmeyen ama belki gelir diye umut ettiği oğlu için topladığı dutları getirdi. Hiç tanımadığı bizi evine davet etti. Ama yürekten davet etti...
Yaşadığımız apartman hayatlarını, komşuluklarımızı, ilişkilerimizi düşününce o yaşlı teyzemi yürekten alkışlıyorum.