Sigarayla 15 yıllık beraberliğimin tek faydası sigarayı bırakma grup terapisinde, eşimle tanışmam oldu.İyi ki başlamışım diyorum ama artık bırakmanın zamanı geldi diye düşünüyorum.Nesim67 öğretmenim sizin de dediğiniz gibi belki bir milad tarihi belirlemem gerekiyor.Yasaklamalar, baskılar,dışlamalar, nasihatlar Dermiyan öğretmenimi etkilemediği gibi beni de etkilemiyor.Aksine daha da çok bağlanıyorum ona.Ama sizin dediğiniz gibi eğer bir milad belirleyip onu savaşılacak bir düşman olarak görürsem belki başarabilirim.Açıklamalarınız için çok teşekkürler.
Rica ederim.
Önce de belirttim, ben 24 yıl sigara içtim. Nasihatler daha da bağlıyordu sigaraya... Çünkü çok acımasız ve gerçeklerden bihaber nasihatlerdi onlar. Sigara içen kişiye kendisini beyinsiz, idaresiz, idraksiz, iradesiz, zayıf ve işe yaramaz hissettirecek ne varsa söylerler, kendilerine de bir pay çıkarırlardı o nasihatleriyle: "Baaaak! Ben içmiyorum, gördün mü?" der gibi...
Daha bir öfkeyle sarılırdım sigaraya, her nefesinde bana ukalaca nasihat verenleri yakardım sanki.
Ya da belki de acizliğime kızar, kendime ceza verirdim. Onun için nefesim kesilinceye kadar, tat vermeyinceye kadar içerdim sigarayı. Biraz daha kızardım kendime. Ne kadar aciz, ne kadar küçük olduğumu düşünürdüm.
"Ulan sigara!", derdim, "Göreceksin kimin kazanacağını, kimin büyük olduğunu. Göreceksin!"
Şükürler olsun ki, 14 aydır içmiyorum. Nefret etmeye de çalışmadım, sadece onunla birlikte olmamam gerektiğine inanıyordum.
Öğrencilerim, sigarayı bıraktığımı öğrendikten sonra daha bir cesaretle bazı şeyler söylediler ki, sigarayı bırakmış olmamın iyi bir karar olduğuna karar verdim:
- Öğretmenim, ben sizin dişlerinizi görünce sizden korkuyordum." dedi bir öğrencim.
Bozuntuya vermedim ama, çok utandım.
