BİR EKMEK HİKAYESİ VEYA ...
Konya'da mahalledeki fırınına gittim. Çalışan genç kız biraz da sırıtarak
'' Buyur hacı amca ' '' dedi. O böyle söyleyince diğer iki çalışan biri genç bir kız yine diğeri de erkek hemen arkalarını dönerek kıkırdamaya başladılar. Ben sinirlendim. '' Kızım ne demek Hacı amca ve niye gülüyorsun, dedim. İKi ekmek aldım parayı ödeyip çıktım. Ben açılan Otomatik kapıdan daha çıkarken içerden kahkahalar koptu. hemen geri döndüm.'' Aferin size! Gülünecek bir ley bulamadınız demek. Hacı deyip amca deyip müşterinizin arkasından gülüyorsunuz öyle mi dedim. Yazıklar olsun emi utanın ! diyerek fırından çıktım. Hiçbir şey diyemediler. Eve gittim. Fakat içim içimi yiyor adeta. Bir türlü bu hakareti içime sindiremedim. Kalktım fırına geri gittim. Kızların ikisi de yok. Kasada oturan kişiye : Buranın sahibinin telefonunu istiyorum dedim. Adam '' Sahibi benim ! '' dedi. '' Neden ben konuşurken siz de benim yanımda onlara bir şey demediniz.'' dedim. Siz gittikten sonra ben onları azarladım dedi. Birkaç şey daha söyledim. Çıktım. ÜÇ gün oldu. Hala bu olayı kafamda tekrar tekrar yaşıyorum. Söylemediğim sözler içimde kaldı diye üzülüyorum. Sonra düşünmeye başladım. Dükkanlarına gelen bir müşteriye çeşitli sıfatlar söyledikten sonra arkasında kahkahalar atan bu gençler nasıl bu hale geldiler ? Nasıl yaşlı insanlarla alay etmeyi bir eğlence olarak görüyorlar? Bunları yetiştirirken biz öğretmenler mi yan-lışlar yapıyoruz. Aileler mi duyarsız. Yoksa adına ''Sosyal medya '' denilen rezil dünya mı onları bu hale getirdi ? Toplum olarak küçükten büyüğe kadar değerlerimizi artık yitirdiğimize iyice inanmaya başladım. Zarardayız bu belli. Fakat bu zararın neresinden nasıl dönülür onu bilemiyorum. Fakat bir şeyler yapmak gerekiyor. Bu hepimizin görevi.
Malesef öyle sayın hocam.
Bizim her şeyden önce
ahlak sahibi vicdanlı, işine sadık, dürüst, hakkaniyeti her zaman gözeten iyi bir nesle ihtiyacımız var.
Sınavlardaki başarı ön planda olduğu için manevi değerler geri planda kalıyor malesef. Dediğiniz gibi bu böyle gitmez bir yerden başlamak lazım.
Her anne baba etik değerlerin insanlara ne kadar değer kattığını ilginç örneklerle sık sık anlatsalar. Daha da önemlisi rol model olsalar. İyi bir iş yapmış olurlar. Aynı sey biz eğitimciler için de geçerli tabi.