Anlamlı Yazılar

Kötü kader diye bir şey yoktur;
21.yüzyıl vardır.
Ve bu yüzyıl, yavrucuğum;
Bir kelebeği bile intihar ettirebilir.

José Saramago

Şimdi sen; uzattığın elini tutmayan ele mi dargınsın, yoksa tutmayacak bir ele uzattığın için, kendine mi kızgınsın? Hz.Mevlana.

Benim Naçiz Vücudum Elbet Bir Gün Toprak Olacaktır. Fakat Türkiye Cumhuriyeti İlelebet Payidar Kalacaktır..
29 Ekim Cumhuriyet Bayramımız Kutlu Olsun..

"Kötü üslup doğru sözün celladıdır..."

Galata Kulesi ve Kız Kulesi birbirlerine aşık iki kuledir. İki kule arasında yer alan büyük boğaz sebebiyle bu kulelerin kavuşmalarına da imkansız gözü ile bakılmaktadır.

Günden güne özlemleri daha da artan kuleler, bir gün Hezarfen Ahmet Çelebi'nin kuleye tırmanması ile birlikte aralarındaki boğazın artık sorun olmaktan çıkacağını düşünürler. Hezarfen Ahmet Çelebi'nin Avrupa yakasından Anadolu yakasına uçması da aslında iki kulenin aşkına bağlanmaktadır.

Rivayete göre; Hezarfen Ahmet Çelebi, Galata Kulesinin yüzyıllardır biriktirdiği mektupları yanına alarak kanatlanmış ve uçuşu sırasında Kız Kulesi'ne bu mektupları bırakmıştır. Aşkının karşılıksız olmadığını anlayan Kız Kulesi ise mektuplardan sonra daha da güzelleşmeye başlamıştır. Galata Kulesi de sevgisinin karşılıksız ve tek taraflı olmadığını anlamıştır. Birbirlerine duydukları bu derin duygular ise onların yüzyıllara meydan okumasına yardımcı olmuştur.

İşte bu yüzden rivayet odur ki Galata'nın terasına kiminle çıkarsan onunla evlenirmişsin.

Bir şekilde sürüyor hayat.
Önemli olan zarar vermeden kimseye, insanca olması önemli hayatın.

*"İstese de çok uzağına gidemiyor insan kendisinin.
Hangi trene binse içindeki bir adrese varıyor sonunda.
Hangi rüzgara tutunsa kendine savruluyor.
Hangi denize açılsa yine kendi kıyılarında buluyor kendini..."*

Bazı insanları dinleme anlaman bile gerekmez. Davranışlarıyla belli eder iyi bir insan olduğunu. Kimisi de istediği kadar anlatsın kendini, davranışları aksini gösterir.

*Zikir; Sevgiliyi anma hali,
Şükür; Farkında olma hali,
Fikir; Her an düşünme hali.
Üçü dışındaki hal, halsizliktir.
Bu üçü bizi insan edecek.
Yapmazsak insanlıkdan edecek..*

İnsanlığın kurtuluşu özünü bulmasına bağlıdır.

Trafikte altın kuraldır: Bir kedi köpek tavuk vb hayvan çıkarsa karşına birden direksiyon kırılmaz. Dosdoğru gidilir.
Ama insanoğlunun özünde vicdan var merhamet var. Öldürmek istemez hiçbir canlıyı.
Karşılaştığında böyle bir durumda kırar direksiyonu, kırılan direksiyon değildir. Ya canı ya cananı ya da başka birinin canı gitmiştir. Çarpmak istemediği canlı da kurtulmuştur.
Oysa şu dünyada gözünü kırpmadan çocukları kadınları  öldüren caniler vardır.
Işte kimisi de bir kedi ölmesin diye kendini ve başkalarını riske atmaktadır.

Dedim ya kurtuluşumuz özümüzdedir.
Özümüzde de vicdan da vardır zalimlik de.
Iyilik de var ķötülük de
Mütevazilik de var kibirlilik de.
....
....
....
Yani özümüzdeki zıtlıklardan hangisini  seçeceğimize biz karar veriyoruz.

O ZAMAN İYİ OLANLARI SEÇMEK VARKEN NİYE KÖTÜLERI SEÇELIM Kİ?

Vefa Neydi?...Neydi Vefa?...
Vefa mı ...?
....Unutmamaktı...
Zor günde sırt dönmemek...
...Kapıları örtmemekti...
Dostun ağlarken gülmemek,
....Her acıya onunla göğüs germekti vefa...
Laf değil...
Vefa ne bir semt, Ne de sadece apartman adı,
.....Vefa dostunla hemhal olmaktı...
......Yaralıya merhem,
.....Susuza su...
Ve Vefa "Anlamak"...
......Bir diken için bir gülü atmamaktı.

Hayat çok fırsatlar sunar bize.
Bazen avucunun içine kadar gelir o fırsatlar.
Bazen de kovalarsın fırsatları.
Ama her iki durumda da nasibindeki fırsatları yakalarsın.

Deprem sonrasında yaşamını yitiren güzel İzmir'in güzel insanlarına Allahtan rahmet diliyorum. Ve aklıma o güzel türkü geliyor: Gönlüm hep seni arıyor, neredesin sen? Mekanlarınız cennet olsun inşallah.

Umutla beklemek.
Neyi?
Yaşama tutunmayı.
Neden?
Çünkü enkaz altında bir yaşam boşluğunda.
Aklında onlarca soru, kalbinde ise umut var.
Sevdiklerini dostlarını düşünüyor.
Çünkü kendi nefes alıyor. Ağır bir yarası da yok gibi.
Ya diğerleri? Elbet kurtaracaklar kendini.
Ama kimleri göremeyeceğim acaba diye düşünmekten bir an geri kalmıyor.

Sesler geliyor sürekli yukarıdan. Kendisini kurtaracak insanların sesleri. Dua dilinden eksik olmuyor. Ama kendisi için değil. Diğerlerinin kurtulması için.
En çok kimse ölmesin Allah'ım diyor duasında.
Saatler gün gibi geliyor artık ona.
Ama kurtarma ekipleri iyice yaklaşmış. Artık umudu zirvede.
Bir el uzanıyor betonların arasından.
Sımsıkı tutuyor onu.
Konuşuyorlar. Diğer insanları anlatıyor. Kurtuluşu bekleyen diğer canların yerini tarif ediyor görevlilere. Betonlar açılıyor bir ışık görünüyor. Umut ışığının ta kendisi. Dakikalar içinde birkaç saat önce bulunduğu caddede.

 Bir ambulans bekliyor onu. Ama bağırıyor kardeşimi de kurtarın diye. Ayağında kırıklar var halbuki.
Ambulansla hastaneye giderken hayır bu yaşadıklarım bence bir filmdi diyor. Seviniyor yaşadığına. Artık hastanede. Sevinci daha da artıyor. Çünkü tanıdıkları orada. Halbuki korkmuştu onları kaybettim diye. Babasını arıyor gözleri. Yoktu orada. Sordu hemen yerini. Soruya muhatap olanlarrın yüzlerini kaplıyor bir hüzün. Olamaaaz diyor. Bayılıyor oracığa.

Depremlerde yaşanmış ya da yaşanması muhtemel bir olayı  anlamaya ve anlatmaya  çalıştım.

ALLAH BU ACILARI YAŞATMASIN BİR DAHA. BİZ DE GEREKEN TEDBİRLERİ ALIP ÖYLE YARDIM DİLEYELİM ALLAH tan.

Kurtulmayı bekleyenler tez zamanda kurtarılır inşallah.

Milletimize geçmiş olsun.

Nefis köpek gibidir,aç bırakırsan saldırır, doyurursan gaflet eder uyur, Yarı aç yarı tok bırakırsan sana faydalı olur.
Nefis köpek gibidir.yani nefsimiz bizim icimizdeki köpegimizdir.
fakat öyle bir köpekki öldürmek mümkün değil...Bu köpegi öldürmek mümkün degilse ne yapacağiz?Terbiye edecegiz...