Ben şunu söylemek istiyorum.Annelik benin öğretmenlik performansımı düşürmedi.Öğretmenlik benim annelik performansımı düşürdü.Birisi 1. sınıf diğeri 3,5 yaşında iki oğlum var.Okuldan eve gidince inanın çok yorgun oluyorum.Onların isteklerini karşılamak bana zor geliyor.Bazen hatta sık sık iyi anne olamadığımı düşünüyor ve üzülüyorum.Bazende anneliğin bana yakışmadığını düşünüyorum.Sık sık bunun için ağladığımda oluyor.Tabi bu çocuklarla olan ilişkilerimede yansıyor.Ki eşimde oldukça bana yardımcı olan bir insan.Yazdıklarınızı okuyunca bir kez daha kendimi kötü hissettim.Hepinizi öpüyorum....
Bana tavsiye edeceğiniz fikirlerinizi bekliyorum....
Bir kere yanlız olmadığınızı bilmelisiniz...Tabii ki her ikisini de aynı derece de mükemmel yapamıyor insan ...Bazen annelik aksıyor, bazen de öğretmenlik...
Ben 2 çocuğumu da büyüttüm..Her şey mükemmel miydi...Hayır...Her sabah çocuğu kucakla , eşyalarını yüklen, okul malzemelerini de al ..bakıcıya git çocuk salya sümük ağlarken koşa koşa okula yetiş...hepsi ayrı bir sıkıntı...İşin sırrı öğretmenim...Okul kapıssına geldiğinizde evi unutmak...zor ama başka türlü kendinizi işinize veremiyorsunuz...Bu sene oğlum ameliyet oldu...Babası ile hastahaneye gitti...Ben ise okula...Yanına ancak öğleden sonra gidebildim.Performansı etkilemiyor diyemeyiz belki ama olumlu yönleri de yadsınamaz...Daha hoşgörülü ve sevecen olmayı öğretiyor size...Bu dönemde çok sıkıntı çekiliyor...Zaman zaman ağlama krizleri de oluyor ama çocuğunuzla birlikte artık anne olan öğretmenlik duygunuzda büyüyor.Özellikle çocuğunuz 6. sınıftayken 1- 5. sınıfı öğrencisine bakışınız değişiyor. Gelişimleri ile ilgili sıkıntılarını anlayabiliyorsunuz..Kısacası tecrübeleniyorsunuz...Ve öğretmenlikte tecrübe herşey...