slmlar.annelik konusunu görünce ben de fikirlerimi söylemek istedim.9 ,5 aylık bir kızım var.dünyalar tatlısı.hiç hazır değilken geldi kızım.ama iyi ki gelmiş.babası askerde iken doğum yaptım.o zaman lar biraz zorluk çektim.aylıksız izin almadım.bazı sorunlardan dolayı.göreve başladığımda 1.sınıf vereceklerini duyunca çok üzüldüm ya başaramzsam diye korktum.ama bunları da aştık.bebeğe bakamk için annemi getirdim antalydan.şimdi ona bırakıyorum.sonra okula diğer çocuklarıma gidiyorum.performansım düşmüyor desm yalan olur.çünkü bazı geceler sabahlıyoruz eşimle birlikte.okulda halim bitmiş oluyor.eve gelince daha perşin oluyorum.ama herşeye rağmen öğretmenliği ve anneliği seviyorm
ben de bebeğim 6 aylıkken eşimden ve memleketimden uzakta van da göreve başlamıştım.öğretmenevinde 6 kişilik odada bebeğimle bebaber kaldık.6 kişi....o kadar kötü bir yerdi ki; çoğu zaman istifa etmeyi bile düşünmüştüm.1.5 yıl kaldık vanda.şükür hepsi geçti, ama deldi de geçti.