Annesi , Babası Vefat Etmiş Öğrencilerimiz

herkese teşekkür ediyorum. yazılanlardan , benim ne yapabileceğim konusunda daha fazla bilgiye ihtiyacım olacağı anlaşılıyor .  önerilerini bekliyorum ..

Allah kolaylık versin hocam
benim de babası vefat eden bir öğrencim var
keşke ilk okula başladığında doğru yönlendirilseydi de
anlayışlı bir erkek öğretmene gitseydi diye çok düşündüm
üstelik 1 de de kalmıştı
şimdi okula gelmek istemiyor
üstelik ben sert bir öğretmen olmadığım halde...

Allah ailesine ve size sabırlar versin
Allah rahmet eylesin

 Hocam bende babasız büyüdüm.Babamı bir trafik kazasında kaybettim.1988 yılının eylül ayının bir pazarı.Bir sonraki gün okula başlayacaktım.babam götürecekti okula.Ama olmadı.DEfterlerimi kalemlerimi çantamı birlikte almıştık etiket yapıştırıp adımı yazmıştı hepsine cumartesi akşamı yani ömrünün son akşamı.
  Ölümü anlayamadım o zaman belki geri gelir sandım.Ama eksikliği çok acı veriyordu sadece onu hatırlıyorum.Çok kırılgandım herkesin babası birşey alsa veya okula gelse kendimi onlarla kıyaslardım.Sanki kendimi dünyaya ait değil gibi hissederdim.Ve hiç unutmam ağlayarak gider ceketine dert yanardım.
  Annemde yıllarca kurtulamadı bu acıdan babamın yokluğunu hissettirmemeye çalıtı ama ne kadar olsada o annemdi babam değil.
  Yazıyı görünce yavrumuza çok canım acıdı.O şimdi çok büyük bir acı yaşıyor.Ben 30 yaşındayım ve hala babamı arıyorum.Arkadaşlarıma babaları sarılsa bile hala aklıma gelir.
 Yapmanız gereken onu bu yalnızlıktan kurtarmak.Ailesiyle çok güçlü bir iletişime geçin.ona durumu normalmiş gibi davranın.Annesinden bahsetmeyin.Aileside kesinlikle senin annen yok o yüzden şöyle yap demesin.Yani ona kimse farklı davranmasın.Allah yavrumuza sabır versin.Sizede bu durumu önemsediğiniz için teşekkür eder kolaylıklar dilerim.

bende ilk kez birinci sınıfı okuttuğum yıl.1 öğrencimin babası vefat etmiş anneyle yaşıyor, 1 öğrencimin yine annesi vafat etmiş (babasıda bakmıyor)üvey abileriyle yaşıyor,birinin ise babası hapiste(o küçükken girmiş .babasını doğru düzgün tanımıyor.uzun yıllarda hapiste yatacak)16 çocuktan 3 tanesi böyle.bir de ben babamı kaybedeli 2 yıl olmamış.anlayacağınız tam bir hüzün sınıfı.anne derim biri yüzüme bakar, baba derim benim içim yanar üzülürüm:(birgün aile konusuna geldik.ilk akla gelen anne-baba.ne etmem gerektiğini çok düşündüm.daha meslekte ikinci yılım.sonra bu öğrencileri aldım sınıfa, önce babamın vefat ettiğini anlattım.onu bazen çok özlediğimi söyledim.onun beni çok sevdiğini, ama hasta olduğu için öldüğü söyledi.bunun kabullenmesi zor bir durum olduğunu ama yaşanmak zorunda olduğunu anlattım.onları en iyi benim anladığımı söyledim.ama yanlarında onları seven anne,baba,kardeş,dayı,teyze,amca(artık ailelerinde kimler varsa) olduğunu söyledim.benimde kardeşim ve annem var dedim.benim ailem artık onlar.sizin aileleinizde ..(yakınlarını söyledim).aile deyince sadece baba-anne aklınıza gelmsin dedim.birlikte yaşadıklarınız aileniz dedim.çok şanlısınız onlar var dedim.sizi çok seviyorlar bunu bilin dedim.bakın hepimiz aynıyız dedim.kısacası yalnız değilsiniz mesajını vermeyi denedim.başarılı da oldum.eski hüzünlü halleri kalmadı, gözleri dolu dolu bakmadılar çok şükür.
  minicik yaşta çok ağır bir sınav.Allahım yardımcıları olsun.bu arada o miniklerimi özledim(şu an  sınıflar:)pek miniklikleri kalmamıştır galiba:)

düzeltiyorum şu an 6 sınıftalar

Allah yardımcıları olsun bu durumda bulunan çocukların.

biz de babamızı 17 ağustos depreminde kaybettik.ben 17 yaşındaydım ama kardeşim henüz 10 yaşındaydı.
   .bu durumun alternatifi,çözümü yok..Babamızı kaybettiğimiz gün annemiz iki kat yaşlandı.babamız varmış gbi devam ettirdi hayatımıza bizi..
   Babasını kaybetmiş bir çocuğa kendinden geçecek,onun yokluğunu hissettirmemeye çalışacak çok ama çok güçlü bir anneye ihtiyacı var.Yetecek mi ? hayır.Sadece daha az hasarla gececek zaman ve kardeşim gibi babasını kaybeden bir çocuk çok çabuk büyüyecek, olgunlaşacak..

Anne Ve Babası Vefat Etmiş Öğrencilerin Aynında, Çağımızın Hastalığı Olarak Nitelendirdiğim Boşanmış- Parçalanmış Ailelerin Çocukları Da Var.

benim Bu Konudaki Gözlemim, Karşılaştığım Olay Şu Şekilde...

okul Öncesi Öğretimde Diş Fırçalama Alışkanlığını Kazandırmak İçin, Okulda Kullanılan Yayının Diş Fırçalama Çizelgesi Var. Çizelgede Sadece Çocuğa Değil, Anne Ve Babaya Da Yer Verilmiş..

zaten Bu Durumdan Etkilenmiş Olan Çocuğun Gözüne Sokar Gibi Her Gün Anne Ve Ya Babanın Dişlerinin Fırçalayıp Fırçalamadığını İşaretlemesi İsteniyor...

sadece Çocuğun Çizelgesi Olması Yeterli Değil Mi Acaba Bu Durumda... Bence Bu İnce Ayrıntılara Dikkat Edilmesi Gerekir

herkese tekrardan teşekkür ederi.
yaren hocam gerçekten yürek yaralayan bir geçmişiniz varmış. babanıza çok üzüldüm. Allah sabır versin diyorum. benim öğrencim bu aralar biraz daha asabileşti. babasına ben de ölüp annemin yanına gitmek istiyoorum dediği zamanlar oluyormuş bu beni çok üzüyor. aileyle sürekli iletişim halindeyim ama yanlış yönlendiriyorlar. mesela kuzeni için bu senin kardeşin diyorlaar.

3.sınıfta bir öğrenci nakil gelmişti dönem ortasında.babası elinden tutup getirmiş ve "öğretmenim annesi öleli iki hafta oldu. Yıldız size emanet." dedi ve gitti.Bir hafta çocuğun yüzüne bakamamıştım ders işlerken.Her defasında gözlerim dolmuştu.Çok zor bir durum .

öğrencim ahmetin 2. sınıfta babası iş kazasında vefaat etti.3.sınıfta annesi kanser hastası oldu.inşallah annesi iyileşir.4 erkek kardeşler ..allah annelerine onları büyütecek sıhhat versin inşallah...

3.sınıfta bir öğrenci nakil gelmişti dönem ortasında.babası elinden tutup getirmiş ve "öğretmenim annesi öleli iki hafta oldu. Yıldız size emanet." dedi ve gitti.Bir hafta çocuğun yüzüne bakamamıştım ders işlerken.Her defasında gözlerim dolmuştu.Çok zor bir durum .

Benim de bir kız öğrencim var okulda. Şimdi 4. sınıfta. Kızım 3 yaşındayken, babası inşaatten düşüp vefat etmiş. 3 sene önce buraya geldiğimdeki durgunluğu dikkatimi çekmişti ve öğretmenine sormuştum. O da durumu anlattı ve kimseyle konuşmadığını, kendisine bile konuşmadığını söyledi. O günden itibaren aramızda güzel bağlar oluştu ve 3 senede çok yol kattettik. Şimdi daha sosyal ve hareketli. Elimden geldiğince küçük de olsa bir boşluğu doldurmak, büyük bir huzur ve mutluluk kaynağı benim için...

Rümeysa diye öğrencim var. 1. sınıfın şubat tatilinde ailesi ile kaza geçirdiler. O kazada babasını, ablasını kaybetti. Kendisi, annesi, kardeşi ağır yaralandı. İyileşmesi çok uzun sürdü. Okula başladığında öyle kötüydü ki. Şimdi çok şükür kazanın etkilerinden tamamen kurtulamasa da büyük ölçüde atlattı. Ama hala baba ile ilgili bir konu anlatmaya çekiniyorum.