Bam Teli

" Bir mevsim tut içinden.
Tuttum.
Tuhaf bir mevsim olsun.Bir yanımızda kar yağsın, bir yanımızda güneş açsın. Bir yanımızdaki ağaç yapraklarını döksün, bir yanımızdaki ağaç çiçek açsın. Leylekler hem gitsin, hem gelsin. Ah diyelim biz, bu kaçıncı mevsim. "
           B.Eren

Oynamayacaksın sevdalı bir kalp ile,
O kalp bir “Hu” çekti mi ihlas ile;
Alev olur, Har olur,
Nar olur, Âh olur ..

-ahı tutarsa yanarsın azap olur . . !

..varsın, gözümü alsın güneş..
Göğe ne vakit çevirsem yüzümü,
bulutların arası,
gülüşlerin kokuyor...

Eren Kazım Yıldırım

Bir insanı sevmeye nereden başlanır bilir misiniz...? ? ?
yokluğundan...

*** Didem Madak ***

Biz, yarınlara dair büyük büyük planlar yapmadık.
En büyük planın sahibi'ne tevekkül ettik;

-“Hayırlısı” dedik ..

    dans et; sanki seni kimse izlemiyormuş gibi... sev; sanki daha önceden hiç incinmemiş gibi... şarkı söyle; sanki seni duyabilecek kimse yokmuş gibi... yaşa; sanki cennet bu hayatın kendisiymiş gibi...

kayıp bir kıtayım ben
sol yanında her yaranın
her hüznün tenhasında
kuzeyinde her yalnızlığın

kıyaslama denen illet hayatın hiçbir alanında hiç kimseye yapılası bir hadise değildir.

Şairin de dediği gibi;

- "Kıymet bilmeyenleri kendileriyle baş başa bırakın ..."

Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum. Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.

Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi…
Ağladım.
Yaşamayı öğrendim.

Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu;
Aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim.

Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla...
Zamanla yarışılmayacağını, zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim...

İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu...
Sonra da her insanin içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.

Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi...
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu,
Sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim.

İnsan tenini öğrendim.
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu…
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim.

Evreni öğrendim.
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim.
Sonunda evreni aydınlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini öğrendim.

Ekmeği öğrendim.
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini.. .
Sonra da ekmeği hakça üleşmenin,
Bolca üretmek kadar önemli olduğunu öğrendim.

Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra...
Ve bir sure sonra yazı, kendimi öğretti bana...

Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi...
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi...
Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yasta...
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım.
Sonra da asil yürüyüşün kalabalıklara karsı olması gerektiğine aydım.

Düşünmeyi öğrendim.
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim.
Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim.

Namusun önemini öğrendim evde...
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu;
Gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el sürmemek olduğunu öğrendim.

Gerçeği öğrendim bir gün...
Ve gerçeğin acı olduğunu...
Sonra dozunda acının,
Yemeğe olduğu kadar hayata da lezzet kattığını öğrendim.

Her canlının ölümü tadacağını,
ama sadece bazılarının hayati tadacağını öğrendim.
Dostlarım,
Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim.
Olur ya...
Kalp durur...
Akil unutur...
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur, ne de unutur...

CELALETTİN RUMİ

Hayat devam ediyor,
 birşeyleri bitire bitire...

Bir insan vazgeçmeye niyetliyse,
Her şey bir sebeptir !
- ama sevmeye niyetliyse her zorluk bir binektir !

çok şey vardı anlatılacak, o yüzden sustum.
birini anlatsam diğeri yarım kalacaktı...

sen duydun mu sustuklarımı?..

(oğuz atay)

Seni daha vuran olur
Yaşar iken kıran olur
Dert çileye saran olur
Korkma kalbim beraberiz
Ölene dek beraberiz.

Yanarak soğuduk her şeyden, bizi alevler üşüttü..