bağışlamak lazım bazen hüznümüzü...
bağımlılık yapmış bir hüzündür belki... bir kıyafet gibi giyinilmiş, çıkarılmaya üşenilen bir hüzündür...
kimbilir korkulmaktadır belki, mutlak mutluluğa soyunmaktan...
Yaşanılan hüznün yoktur bağışlanmaya ihtiyacı
Yokki zamanımızda hüznü gururla üzerine kıyafet gibi giyinen
Hüznü ama gerçek hüznü kim taşıyabilirki üzerimizdeki elbise gibi
Özlenen bir duygu selidir hüzün
Bulmak istemez çoğu zaman insan hüznü
Belki korkar belki hızla dönen dünyalarında yer bulamaz hüzne