tenim kadar uzak hissederken seni,odama sızan gün doğumu kadar yakınsın bana..... bir kameranın, mavi merdivenli evleri gözlerime taşıdığı, o siyah beyaz film kadar ironiksin;hem yakın hemde uzağız be göçmen kuş 'um...
hangi mevsimi bekleyeceğimi şaşırmışım. tüm günleri ,senin gelemeyeceğine dair, zamanın boyun büküklüğü ile karanlığa teslim etmekteyim....beni sevmeye devam ettikçe,uzaklaşmaktasın,uzaklaştıkça daha çok sevmektesin. aslında sen, hep o varamadığım aynı yerdesin...
++++++ hocam kaleminize sağlık
