Bam Teli

İnsanı gördüklerinden ibaret sayma,
Göremediklerinde ara;
İçidir hakikatin resmi,dışı sadece bir manzara...

Çaresiz bir bakış sarpasarmış gözlerimi..

"Ben birini sevmiyordum. O da beni sevmiyordu. Bir gün bir yerde randevulaştık. Ben gitmedim.O da gelmedi. ''

Özdemir Asaf

Hikayemin en güzel tadı ,rengi ve kokusu sensin.... Hikayemde hep güZel kal....

"Yolculuğun en güzeli Hakka gidendir.."

hayatta önemli olan tek şey, bir insanın ”ben gerçekten yaşadım” diyebilmesidir. Onun dışında hiçbir şeyin önemi yok.

Duygularım anestezi altında.
Her şeyi görüyorum,
Her şeyi işitiyorum
Ama artık hiçbir şey hissetmiyorum.
- Amin Maalouf

“Görmek istemediklerine gözlerini kapatabilirsin,
Ama hissetmek istemediklerine kalbini kapatamazsın!…”

Hayat sabahları
Gözlerini açtığın aydınlık kadar
Gönlünü açtığın yarendir.."

Sen yoksun ya,
Gün bile aydınlık değil. ..

Aklımda 'düş' tün, şimdi gönlüme düştün....

Ben buğday,
Sen güneşim ol...
Ek beni aşk toprağına
Gönlünde yeşereyim...
Yazı getirme bize
Hep baharda yeşilleneyim..

Çok isterdim Birgün seni yanımda....

OKUNMALI..

“Diyarbakır’ın bir dağ köyünde ilköğretimde görev yapan öğretmen". Matematik dersinde;
– Bir kasada şu kadar çilek varsa, 10 kasada kaç çilek vardır? Diye öğrencilerine bir soru soruyor.
Öğrenciler:
– Öğretmenim çilek ne? Diyorlar.
Öğretmen:
– İşte çocuklar çilek.
– Biz hiç çilek yemedik. diyorlar.
Bunun üzerine öğretmen pes etmiyor, oturup Bursa’daki tarım firmalarına toprak numunesi yolluyor ve diyor ki;
– Bu toprakta çilek yetişir mi ? diyor.
Bursa’daki firmalardan cevap geliyor.
– Evet Diyarbakır şartlarında çilek yetişir.
Hatta mektubun yanında çilek fideleri ve yetiştirme şeklini anlatan bir tarif yolluyorlar. Öğretmen öğrencilere okuyor nasıl yetiştirileceğini, çıkarıyor bahçeye ve diyor ki:
– Bu sene size matematikten sınav yok.
Öğrenciler:
– E nasıl not alacağız öğretmenim?
Hepsine bahçeyi kazdırıp, çilekleri diktirip, can sularını verdikten sonra her birine dörder çilek fidesi verip:
– Şimdi gideceksiniz evinize anne babanıza ben size nasıl öğrettiysem siz de onlara öyle öğreteceksiniz.
Çocuklar gidiyorlar evlerine hepsi anlatıyorlar ve çilekleri dikiyorlar ve öğretmen diyor ki:
-Çilek mevsimi gelince getireceksiniz tabakta on tane çileğe bir not alacaksınız.
Çocuklar tabaklarla getiriyorlar çilekleri sayıyor öğretmen çilekleri eksik olanlara da tam not veriyor ve sonra diyor ki:
– Çocuklar nasılmış tadı?
Öğrenciler:
-Valla ucunda not vardı diye yiyemedik.
– Hadi bakalım yiyin. Diyor öğretmen.
Çocuklar ağızlarını burunlarına bulaştıra bulaştıra yiyorlar çilekleri. Aradan iki yıl geçtikten sonra çilek girmemiş o köyün halkı şu anda Diyarbakır’ın pazarında çilek satıyorlar.

Güne eyvallah derken;
Hasret de hasretliğini bilsin artık!