Bam Teli

Yokluğunuzu hissetmeyeni,
Varlığınızla rahatsız etmeyin.

kalmam içimde bir an umudum olmasa aşktan
hiç uzatmam  bu diyardan çeker giderim.

ilk özür dileyen en cesurdur.
ilk affeden en güçlü
ilk unutan en mutlu.

Unutmak en iyi intikamdır.

Mutluluğu herkesle paylaşabilirsin ama acıyı paylaştığın insanlar özeldir…

Belki bir aşktır bu kentin
Belleğini geri getirecek olan
Burada yağmur yağıyor ama sen
Şemsiyeni almadan gel yine de
Özletiyor bu çılgın sağanak seni
Sırılsıklam özletiyor biliyor musun
.......................Ahmet Telli

MÜSADE

Müsade Allah'tan derdi eskiler, gerçi şimdi de duyuyorum ara ara. Çölde vaha gibi geliyor. Eskilerden ne duyuyorsam öyle zaten.

Allah'tan müsade olmayınca tek nefes dahi alıp veremeyen insanoğlu, kesinlik içeren cümleler kurmaya başladığından beri kötü belki de her şey...

Ya da her yaptığımızı kendimize mal ettiğimiz günden beri.. Çok iyiyiz(!) canım her konuda..

En son ne zaman şiir okuduk mesela? Ama öyle Facebook'ta Can Yücel'e ait olmadığı halde bizim Can Yücel'in sandığımız tarz şiirler değil.. İçimiz ne zamandır şiir okumadığımız için yandı da açıp bir kitaptan şiir okuduk?

Oduncunun günlüğü tarzı hayatlar.. 365 gün aynı; sabah kalktım, dağa gittim odun kestim geldim....

En son ne zaman bir kitap bizi çekti içine de bitirmeden bırakamadık? Sahi en son ne zaman bir kahvehanede kitap muhabbeti duyduk, ettik?

En son hangi ayın gelmesini bekledik dört gözle, takip ettiğimiz derginin çıkmasını dert ederek?

Evet.. Çok farklı dertlerin arasında tükenip giden binlerce hayatın ardından ağlamak da gene bize düştü..

Niçin yazıyorsun sorusuna çünkü derdim var diye cevap veriyordum. Artık değişti cevabım; dertlerimden kurtulmak için yazıyorum...

Yazıyor-dum..
Müsade..
Şimdilik...

Müsade Allah'tan.....

Sükutum sırılsıklamdı.
Anladım ki gözyaşının dışa değilde, içe akanı çok can yakıyormuş..

”Önüne çıkana engel dersen, takılıp düşersin; basamak dersen, bir basamak yükselirsin”

Aklimin icinde adim atacak yer yok...

Her sabah güneşin doguşunda seni görüyorum
gel artık gel

     şımarma; akşamı olan bi'günsün neticede...

O kadar içten gülüyordun ki içini kiskandim.İçin olmak istedim.Gülüşünden öpüyorum.

Bilinmedik bir hüzün var içimde, bir gariplik..
Anladım ki, ya ben fazlayım bu şehirde ya da biri eksik…

Can Yücel

Kalpte kemik yok ama en çok kırılan yer orasi...