Bam Teli

Yıldızlara fısıldarken
Umudum hep sendin yar.

                Arayış

Ne güzeldir bir kadının sevilmesi

Sevildiğini bilmesi başkalarınca.

Uyuduğunda dua edenler,

Uyandığında sevgi verenler

Kendini güçlü hisseder

Bir o kadar da mutlu.

Ona yazılan mektuplar

Mailler, eline tutuşturulan notlar,

Ne bileyim, mesajlar filan

Ya da serenatlar, soneler .

Bir güzel hisseder,

Farklı hisseder,

İçinde ne gam kalır

Ne de keder.

Unutturur ona derdini

Etrafındaki bunca göz

Bakış, yakarış, alkış.

Oysa onun yüreği;

Haz ister şiirlerden,

Tat ister gonüllerden,

Türküler yiğitlerden,

Ve Aşk ister yüreğine

Ok gibi batan,

İğne gibi acıtan ve

Ateş gibi yakan,

Aşk ister

Aşk

Aşk ister

İster...ister...


Selimi_O_an

Keşke üstteki gözler gibi
Saf bakabilsek dünyaya...
Ya da aşağıdaki gözler gibi
İçimize ışık olsa...

güneş batıyor şu anda...
batıyor?!..
etrafında döndüğü güneşi bile kendine göre konumlandıracak, niteleyecek kadar kibirli bir dünya bu dünya...
ve ben biliyorum ki;
gündoğumu; günbatımının bu tafrasına hep gülümseyerek bakar... 

    " sevmek için zaman ayırmak gerekir, bilmek için zamana ihtiyaç duyarız.. güzelliği ancak zaman ayırarak fark ederiz, zamanla olgunlaşırız.. lütfen yavaş gidiniz.. "
& k.sayar

Dünyası Ramazan olanın
Ahireti Bayram olur...

İnsan;
Denizin olmadığı yerde,
Umut adına
Martı olmalı...

Hayırlı iftarlar

Alsın cümlemi
usulca kalbine koysun
Benim cümle taşıyacak halim yok "

Birhan Keskin'

Renkler ,gözlerin kapalıyken bile anılarında parlayacak.

Dönmek için bir neden aramana gerek yok, sadece gözünden düşen damlalar bile yeter...

Ya kal, ya da git.
Ama sakın '' bekle gelirim'' deme.
Çünkü ben, şimdiye kadar giden birinin, geri geldiğini
Hiç görmedim...

 

 Her insan kendini yaratır....

Simsiyah bir yoldan geçiyorum.
Gecenin karanlığı eşlik ederken; gözlerimdeki kıvılcım, ateş olup aydınlatıyor yolumu...
Engeller, yol ayrımları zorlamıyor beni. Aksine aştıkça güçleniyorum. Güçlendikçe daha da seviyorum yolları. Karanlığı delik deşik ederek yürümek delice bir haz veriyor bana.
Sonunu merak etmiyorum. Yol boyu yaşadıklarım, çok daha değerli.
Yolculuğun en güzeli gece yapılan değil mi? Güneşe başka nasıl ulaşılabilir ki?
‘Gitme’ diyorlar, ‘güneşe doğru, yanarsın.’ Yanmaktan korksaydım yola çıkmazdım ki!
Gözlerime bakıp korkuyorlar cesaretimden. Gözlerim geceden de karanlık, ama içinde bir ışık ‘’yak beni’’ diyor. Biliyorum yolda bir yerlerde ‘’ben’’ saklıyım. Belki de yol boyu arıyorum kendimi. Ya da yol boyu ben kendim oluyorum kim bilir?
Üstüme dökülüyor yıldızlar. Gülümsüyorum. Tutsam benim olacaklar, bense yalnızca onlarla beraber yürümek istiyorum. Ne sahip olmayı seviyorum ne de ait olmayı.
Gölgeler çıkıyor karşıma, korkuyorum. Kaçıp gidesim geliyor. Arkama bakıyorum, geçtiğim her yer aydınlık. Yoruluyorum bazen, serin bir nefes çekmek istiyorum içime. Düşsem tutanım yok, biliyorum ve yoluma devam ediyorum.
Yol boyu kendimi topluyorum, ayak bastığım yerlerden. Kimseler görmeden gidiyorum.
Herkesten, her şeyden gidiyorum...
Yol, benim yolum...