Bam Teli

''Ne kadar çok vazgeçilmezin var! Ne kadar vazgeçilmezsin!''

  'Sonra cumartesi günleri gelir''

 
Ve sen gelirsin aklıma..bir de mavii

Babalarımız anlatırdı
Eskiden aşklar farklıydı diye
Önceden sevgi istenirdi
Şimdi farklı şeyler
Ne günlere kaldık.

Neden hep pencerede bekleyince daha çabuk gelir sanır o bekleyenler?

herkes bir başkasının anısı olmak için yaşar, farkında olsa da olmasa da.
sevgilinizin, çocuğunuzun, ailenizin, arkadaşlarınızın anısı olmak için hayattasınız ve gerçek anlamda sizi hatırlayanlar yok olduğunda ölmüş olursunuz.

çok eksik bence öğretmenim.en basitinden uzadıkça uzarda hani

bir kitap yazarsınız mesela hiç tanımadığınız okuyuculara ulaşırsınız kuşaktan kuşağa gönülden gönüle akıp gider...hatırlanmak için tanımak gerekli değil ki.

Kim bilir..
Belkide olmadı dediğin duan..
Güzelleşe güzelleşe gelir
Seni bulur !..
Kim bilir belki bir sabah..
Allah '' kulum razıyım senden'' der..
Belki duaya durduğun bir gecenin sabahı
Belki kuş cıvıltalarıyla bize seslendiği
Başka bir sabah..
''Kulum senden razıyım'' derse
İşte o zaman
Dünyalarda senin olur
Ahirette!

Kim bilir..
Belkide olmadı dediğin duan..
Güzelleşe güzelleşe gelir
Seni bulur !..
Kim bilir belki bir sabah..
Allah '' kulum razıyım senden'' der..
Belki duaya durduğun bir gecenin sabahı
Belki kuş cıvıltalarıyla bize seslendiği
Başka bir sabah..
''Kulum senden razıyım'' derse
İşte o zaman
Dünyalarda senin olur
Ahirette!

bundan öte söylenecek söz yok !!!

"Küçük şeylerden keyif alabilmek,
Lüks şeyler yerine zarafet aramak,
Saygı istemek yerine değerli olmak,
Zengin olmak yerine
muhtaç olmamak,
Sıkı çalışmak, sessizce düşünmek
ve dürüst konuşmak,
Yıldızları, kuşları,
kelebekleri ve bilgeleri
açık kalple dinlemek,
İşte benim senfonim..."

William Ellery
***

çok eksik bence öğretmenim.en basitinden uzadıkça uzarda hani

bir kitap yazarsınız mesela hiç tanımadığınız okuyuculara ulaşırsınız kuşaktan kuşağa gönülden gönüle akıp gider...hatırlanmak için tanımak gerekli değil ki.

çok eksik bence öğretmenim.en basitinden uzadıkça uzarda hani

bir kitap yazarsınız mesela hiç tanımadığınız okuyuculara ulaşırsınız kuşaktan kuşağa gönülden gönüle akıp gider...hatırlanmak için tanımak gerekli değil ki.

Dediğiniz yapay ve hissiz bir hatırlanma olur.
İçinde sevgi,paylaşma ve hasret olmaz.Paylasilan ve yaşanan anların verdiği güzel duyguları hissettirmez.

Dediğiniz yapay ve hissiz bir hatırlanma olur.
İçinde sevgi,paylaşma ve hasret olmaz.Paylasilan ve yaşanan anların verdiği güzel duyguları hissettirmez.

hiç alakası yok bence zira onca roman kitap şiir boşuna mı?
okumayı sevmiyoruz galiba yada okumuyoruz?

Bazen biriyle fena halde arkadaş oluyorum,
sonra biraz tanıyınca geçiyor...

Umduğumuz Gibi Olsaydı Hayat,
Sandığımız Gibi Yaşardık.
Bulduklarımızla Yetinseydik,
Kaybettiklerimize Ağlamazdık...

Gerçekten sevdiğim pek az insan var; hele saygı duyduğum daha da az insan var. Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına ve akıllı, duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor.

"Hacca gidip geldim dokunaklı ve manevi yönden etkileyen bir deneyimdi. Çok duygusal ve iç gözlem yaptığım anlardı benim için. Aynı zamanda Allah’la daha yakın hissettim kendimi. Mekânın yapısı ve güzelliğinin gerçeküstü bir duygusu vardı. Özellikle Arafat meydanına gittiğinde. Yolculuğun en önemli anı buydu. Çünkü sizin hata, suç ve onlar tarafından etkilenen insanları hatırlayarak bütün günü geçirdiğiniz ve sonra Allah’tan af dilediğiniz yer burasıydı. Bir arınma duygusu yaşadım."

Aamir Khan

"Dünya, bir dağ gibidir.
Ona nasıl seslenirsen
o da sana sesleri öyle aksettirir.
Ağzından hayırlı bir laf çıkarsa,
hayırlı laf yankılanır.
Şer çıkarsa,
sana gerisin geri şer yankılanır."
Şems-i Tebrizi
***