Bam Teli

Ve son sözü,
Alın yazısı soyler!
  Sezai Karakoç

İlâcı olmayan bir hastalıktır özlem.
Öyle ki içtiğin çaya bakınca bile gelir aklına…

Bazı acılar faydalıdır.
Önce üzer, sonra her şeyi daha iyi anlamanı sağlar.

Kimden doğduğun, nasıl bir ailenin içinde büyüdüğün önemlidir. Yazgının ilk paragrafıdır onlar. Doğduğun şehrin bile bir kodu vardır bu yazıda. Üzerine parçalar ekleye ekleye ya da sadece bunlar yüzünden eksile eksile yaş alırsın...

neyi düşünürsen karşında bulacaksın.

Kaygılanmamız ve üzülmemiz gerektiğini düşünür ve kaygılanıp ,üzülürüz ama şimdiye kadar kaygı ve üzüntü bir şey kazandırmamıştır.

Denize veya okyanusa değil, bir insana kıyınız olsun. yanında oturup dinleyin, dinlenin...

Bir gülüşü var, alzheimer olsam unutmam..

Sanma ki sadece dert sende var. Sende ki derdi nimet sayanlar da var.

Korkuyorum adını dilime dolamaktan.
Senden ötelerde yaşlanmaktan..
Başka başka yagmurları çagırıp ıslanmaktan..

Küçükken öğrenememişsin...
Agzinda yalan varken konuşma!

Özdemir asaf

Aradığın seni arayandır..

Mevlana Hazretleri..

Rabbim aradığımızı bulunmaz eyleme..

DELİ KADIN' lar, GÜZEL severler…..
DELİ KADIN' lar dümdüz KADIN' lardır..
HİLE' ye HURDA' ya ihtiyaç duymazlar..
Sizden bir şey istediğinde, 
hiçbir AYAK OYUNU' na ya da, 
hesaplamaya gerek duymadan ister…..
Bir şeyi RED' dettiğinde de, 
bunu yine aynı DÜZ' lükte reddederler..
Öldür ALLAH, ikna edemezsiniz.. 
Çünkü sizin dünyanızın GÜCÜ, 
onu İKNA etmeye yetmez..
Dedik ya; zaman mutlaka DELİ KADIN' ı haklı çıkaracaktır..
Para, pul, kariyer, kimlik, ulus, sınır… 
Ev, mal, mülk vs. ile asla işi olmaz…
Bu açıdan ULUS' suzdurlar, 
onları dünyanın neresinde görürseniz görün, 
ŞIP diye tanırsınız..
Çünkü ne kahkahaları TUTSAK; 
ne gözyaşları SINIR' lı, 
ne arzuları MAHPUS, 
ne öfkeleri PRANGA' lıdır..
Bu duygu durumlarından herhangi birini; 
herhangi bir MEKAN' da, 
kişi sayısı fark etmeksizin TAK.. diye önünüze koyarlar…
Sevecekse orta yerde SEVECEK' tir; 
her şeyin içinde, herkesin içinde....
DÖVÜŞECEK' se de yine orta yerde…..!!

KIRKLI YAŞLARDAN SONRAKİ FARKINDALIKLARIM

Bazı şeyler için artık sabrım yok;
ukala biri haline geldiğim için değil,
aksine hayatımda artık beni mutsuz eden
ya da üzen şeyler ile
vaktimi daha fazla kaybetmek istemediğim
bir noktaya ulaştığım için…
Laf sokmalara, haddinden fazla eleştirilere
ve hangi türden olursa olsun
talep ve beklentilere artık sabrım yok.
Benden hoşlanmayan insanları memnun etmeye, beni sevmeyen insanları sevmeye
ve bana gülümsemeyen insanlara gülümsemeye yönelik arzumu kaybettim.
Artık yalan söyleyen
ve beni yönetmek isteyen insanlara
bir tek dakika bile harcamak istemiyorum.
Oyunların, ikiyüzlülüğün, sahtekarlıkların
ve ucuz övgülerin olduğu ortamlarda
bulunmak istemiyorum.
Çok bilmişliğe ve akademik ukalalığa tahammülüm yok.
Aynı şekilde boş dedikodulara da
bulaşmak istemiyorum.
Uyuşmazlıklardan ve karşılaştırmalardan
nefret ediyorum.
Farklılıklardan, hatta zıtlıklardan oluşan
bir dünyaya inanıyorum,
Bu nedenle katı ve toleransı olmayan insanlardan kaçınıyorum.
Arkadaşlıkta sadakatsizlikten
ve ihanetten hoşlanmıyorum.
Birisine nasıl iltifat edileceğini
ya da cesaretlendirmek için ne diyeceğini bilmeyen insanlarla bir arada olamıyorum.
Abartılar beni sıkıyor.
Ve her şeyin de üzerinde,
sabrımı hak etmeyen hiç kimseye sabrım yok.

Ölüm değil ise bizi ayiran yazik olmuş...

Oğuz Atay