Bam Teli

beni en çok sen sevdin bu dünyada
ama en çok sen acıtmak istedin acıttın acıtıyorsunda
ben senle tadabileceğim aklımın alamayacağı ruhumu esir eden kendine mühürleyen sevgiyi de tatttım
ama yokluğunla karanlıklara hapsolup paramparça acılar içinde her nefeste öldüm dirildim öldüm dirildim öldüm....
istesen bana duyguların en güzelinide yaşatır hayatla doldurursun kalbimi
istersen alır vurursun en dibe beni....
ama ben hep severim seni...
hırçınlığını kızgınlığını öfkeni bile...
ne yaparsan yap ne olursan ol
artık beni sevmeyecek olsan bile....

Kalp korkar, en korkusuz insanın bile kalbi korkar çünkü onun aldığı yarayı insan vücudundaki hiçbir yer alamaz.

İçinde tüm renkler olacak.
Hepsinin yeri,zamanı ayrı ayrı.
Ve gün gelecek gökkuşağını çıkarmayı bileceksin hiç beklenmedik yağmurlar ardından....

Sevginin,
Sevincin,
Mutluluğun,
Huzurun var olduğu
Güzel bir gün dileğiyle..
Mutlu Cumalar..
Günaydın günaydın herkese..

                    baktım gökte bir kırmızı bir uçak
                      bol çelik bol yıldız bol insan
                      bir gece sevgi duvarını aştık
                     düştüğüm yer öyle açık seçik ki
                 başucumda bir sen varsın bir de evren
                  saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi
                   yalnızlığım benim çoğul türkülerim
                 ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi

Soyleyeceklerin kaldiysa; dinlerim....

Nerede bir türkü söyleyen görürsen korkma yanına otur. Çünkü kötü insanların türküleri yoktur.

Özlemekten ölünseydi, ilk ben ölürdüm.
Çünkü en sevdiklerim ya gidiyor, ya da hiç gelmiyorlar..

Buluttan nem kapıyormuşum
Esen rüzgardan nezle
Hiç bilmiyor
Sinameki mevsimlerin bana yaramadığını....

radyoda çalan en sevdiğim şarkı gibisin
ama hep ezana denk geliyorsun

Uzun yıllar gibi dakikalar sen yoksan.
Teselliler, ümitler neye yarar sen yoksan…

Ümit Yaşar Oğuzcan

Huzursuzum yine.. İçimin derinliklerinde elimin ulaşamadığı bir yer kaşınıyor..

Ali Lİdar

Ya umutlarda biterse....

İnsan inciyi denizden çıkarmayı bilmezse, o, ha inci olmuş, ha çakıl taşı!
 Yusuf Has Hacib