Bam Teli

Aşırı hız yapan hayaller, gerçeklere çarparak durur.

"Bu dünya, acılardan kaçamayacağın kadar küçük ...
Kaybettiklerini bir daha bulamayacağın kadar büyüktür.''

Düne mahkum ettiğin
Yarınlar taşıma boşuna...

sevmek belki bir gün  okur diye şair olmaktır.."

Hikmet Anıl Öztekin

Yıpranmak paslanmaktan iyidir.
[ Bishop Cumberland ]

..

En büyük darbeyi her zaman en yakınımızdaki insanlardan alırız.
Çünkü savunma sistemlerimiz düşmanlarımıza karşı kurulmuştur, yakınlarımıza değil...

Bir kendimi tutmayı beceremedim ömrümce, bir de şu zamanı...

SEVMEK,

Güzel birinde aşkı aramak değil.

O kişi de,

Bilmediğin zamanın,

Beklenmedik bir anında,

KENDİNİ BULMAKTIR.!!!

      Yazmam(2)
Merak etme,
Yazsam da bu akşam
Kimse okumaz,
Aramazsın zaten
Canın su bile çekmez
Bir yere de gidemeyiz
Hem de
Cezası var beş yüz lira
İşlerim de çok
Kapalı yerlerde
Duramayacağımıza göre
Sana
İyi akşamlar.

Sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben. Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar, dinler, dokunur ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım. Ateşim sönerdi. Sonra büyüdüm. Gözlerini gördüm. Yandım, yağmur yağdı ve ilk kez sönmedim. Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevebildim...

Yüce tanrım! Ya ona azacık merhamet ver,ya bana çokça dayanma gücü. Ya bendeki sevginin birazını ona ver; ya ondaki vurdumduymazlığın birazını bana. Tanrım! Ya onu bana ver, ya beni ona...
İskender PALA

Zavallı insanoğlu. ..

Küçücük toz tanesi kadar bedeninde, görmediğin koca bir evreni taşımakla yükümlü olmak ne zor. içindeki binlerce hayat seni her gün yaratıyor madden. büyülü bir dünyayı taşıyorsun ellerinde, parmaklarında ve her zerrende. diğer yandan ruhundan üflemiş yaradan. cahilken, bilmezken kendini, yüklenmek tüm sırları ne zor. korkunun pençesinden; sevdanın kollarına atılmak ne zor bunca güçsüzken yüreğin. böylece büzülmüş kenara bir çocuk gibi, atılmak ne zor yıldız edasıyla. işte böylesine zavallı insanoğlu, böylesine savunmasız ve ürkek, gücünün kaynağına uzatmadıkça elini.

Aynaya baktığım zaman, kendi yüzümü görebiliyorum.
Maskem yok, kimseye iki yüzlü davranmayacak kadar ruhuma sadık olduğumu da biliyorum.
Bütün fotoğraflarda gülerek poz veriyorum.
Ruhum da neşeli.
Giydiğimi yakıştırıyorum üzerime.
Rahmetle ve sevgiyle andığım ölülerim de var, başım sıkıştığı zaman beni bağrına basacak dostlarım da.
Bazı sorularımın veremesem de, olacak o kadar.
Düşünüyorum da varsın bazı şeyler eksik olsun hayatımda.
Emir ve komuta ben de.
" Eller yukarı hayat! Ben seni sevdiğim kadar yaşıyorum, yaşadığım kadar seviyorum..."

gitmek
 gözlerinde gitmek sürgune
içmek
gözlerinde içmek ayışığı
gözlerin hani..!?"

Ahmed Arif'