can sıkıntısı o kadar da kötü bir şey değildir aslında...hatta çoğu zaman yaratıcılığa sürükler insanı...gerçi meşhur filozof Schopenhauer'ın dediğine göre can sıkıntısı; toplumun içgüdülerine öncülük edermiş... der ki; ''can sıkıntısı birbirini pek az seven insanoğlunun, yine de birbirini aramasına yol açar''...
ve dikenli teller...en çok o telleri çekenin ellerini ve ruhunu yaralar/acıtır...
her sabaha başka türlü uyanır sesler
gördüklerin görmediklerin,
hep başka türlü söyler şarkısını
ellerini çalan hırsızlar bile bir başka görür
her gün bir başkadır çayırlar,ormanlar, dereler...
vesaire nicelikler, nitelikler,
ne varsa, başka başka uyanır.
çoban başka türlü sayar koyunu, başka türlü çalar lirini pan...
hülasa;
kimisi yücelirken yalnızlığın derinliğine indikçe,
kimisi ise kaybolur Hermes'in karamsar terkibince...