Bam Teli

Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana
İnsan nasıl konuşur kendisiyle
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret
Bilmezler..
   
Orhan Veli   

Bir sürü özlem girdi oysa.
Erken koparılmış üzümler gibi.
Araladımsa..
Ben bu kapıyı açtımsa,
Aralamayı anlamak içindi.
O kapıdan şimdi çıkan,
Gecikmiş bir sürü arayan,
Açtımsa!.

Özdemir Asaf'

siyahın içine beyaz karma sakın!

siyah gecede
beyaz
bulutta kalsın...

Sen fabrikadaki kadının baş örtüsünü görüyorsun ben ise nasır tutmuş ellerini.
Sen yüzündeki makyajını ben anlındaki kara yazısını
Sen ev işlerindeki marifetini,ben ruhundaki güzelliği..
Sen evde pişirdiği yemeği,ben haksızlığa karşı öfkesini.

Ben kadının paylaşımcılığını,sen paylaşılması gerektiğini.
Ben kadının analığını,sen doğurması gerektiğini
Ben kadının insanlığıni ,sen nasıl kullanılacağını
Ben kadının her yerde olması gerektiğini ,sen evde diz kırıp oturmasını..

Ben tarladaki kadının emeğini,sen evde ne pişirdiğini
Sen sokaktaki kadının bacaklarını, ben havadaki yumruğunu
Sen kadının gözlerindeki maviliği ,ben kalbindeki derinliği
Ben kadının ayakta durabilmesini,sen hareme alınmasını
Ben kadının idareci olabileceğini ,sen idare edilmesi gerektiğini görüyorsun...

Sende insansın ,bende..!!!!!

Alıntı

siyahın içine beyaz karma sakın!

siyah gecede
beyaz
bulutta kalsın...

paylaşımınız bana Ahmet Kaya'nın şarkısını hatırlattı. 👍

Yakamoz

Yağmur yağar ıslanırsın vay aman
Güneş doğar kurumazsın vay aman
Ay ışığı der durursun vay aman
Yakamozsun sen

Sessiz sessiz ağlar gibisin vay aman
Güneş doğdu gideceksin vay aman
Bırak ay gitsin sen kal bu gece vay aman
Umudumsun sen

Sessiz sessiz ağlar gibisin vay aman
Bırak ay gitsin sen kal bu gece vay aman.

.

Hayatın, her şeye rağmen güzel olduğunu hissettiren insanlar vardır.

İyi ki var o insanlar 🤗

İnsan en çok kendinden özür dilemeli..

Üzülme!

Üzülüyorsan, bir kutlu teselli kapısının önünde bekletiliyorsun demektir.
Gözlerini kaldır vefasız dünyanın eşiğinden.
Gönlünün elinden çıkar sebeplerin boş avuntularını. Umudunu kes sahte doymalardan.
Yüreğini küstür coşkulardan.
Kapı açıldı açılıyor demektir.

Hayat bir yerlerde tıkanıp kalınca, bakış açısını değiştirmek lâzım;

Buda:
"Kendi içine dön..."

Mevlânâ:
"Sabret..."

Windows:
"Yeniden başlat"

Annem:
"Çık dolaş biraz, açılırsın..."

Ben:
"Hayırlısı..."

Züleyha, Yusuf’a bir mektup yazmaya başlayınca
Yusuf diye başladı,
Yusuf diye bitirdi.
Gördü ki hitaptan öteye geçemedi.
Anladı ki aşkın nâmesinde ser-nâmeden öte kelam yok.
Ve Züleyha’nın lügatında Yusuf’tan öte sözcük yok. "

"Yeşil yol " dan Bay Cofee'den bu dünyanın acımasızlığı üzerine bir serzenişi paylaşmak isterim bam telinde.
......
Yoruldum, patron. Yollarda, yağmurda yalnız bir güvercin gibi olmaktan yoruldum. Hiçbir zaman ne yapacağımı, nereye gideceğimi, söyleyecek bir dostum olmamasından bıktım artık. En çok ta insanların birbirine kötü davranmasından bıktım. Dünyada her gün hissettiğim ve duyduğum acıdan bıktım. O kadar çok var ki sanki kafama cam parçaları sokuluyor. Her zaman, her zaman… Anlayabiliyor musun beni patron. Her zaman bu acıyı taşıyorum.
............
Son söz: Dünyamız o kadar da kötü değil. Olmasın. Olmasın.

Ateşe hakiki bir çay koyalım. 
Şehri unutanlardan olalım.

Cahit Zarifoğlu

düştüm
dizim kanadı

öptün
geçti,,

düş'tüm
kalbim kanadı

sevdin
geçti,,

    Bilgeye sormuşlar:
"İnsan nasıl sabreder? " diye.
 Demiş ki;
"Unutursun sabredersin" bu en güzelidir.
"Kabul edersin sabredersin" bu en doğrusudur.
"Vazgeçersin, sabredersin" bu en zorudur.
 Bir de "işini Allah'a havale eder, sabredersin"
 İşte bu, en yücesidir.