harika bir gözlem...içimizdeki toplumu yargılama cesareti bizi kendimize yaklaştırır...romantizmin ilk edebi örneklerinde bu tip karekterler işlenir...
Üstad;göz izi daha kalıcıdır parmak izinden demek geldi içimden
tecrüben konuşuyordu yine.. geriye dönmekle deliye dönmek arasında farklılık mumla aranmasın …
belki de içimizdeki aydınlığı dışımızdaki karanlığa taşımak/ yansıtmak için, el yordamıyla da olsa bulduğumuz o " tek" kibrit çöpünün kıymetini bilmektir tüm mesele...
"mucizeler sadece onlara inananların başına gelir" demiş miydim daha önce?..